Walijitoa kwa Kujipendea Katika Brésil

MIAKA fulani iliyopita, Rúbia (1), dada aliye na miaka 30, alifunga safari ili kumutembelea Sandra (2), painia katika kutaniko ndogo kusini mwa Brésil. Wakati huo, jambo fulani lilitokea ambalo lilimushangaza sana Rúbia na kubadili maisha yake. Lilikuwa jambo gani? Acheni Rúbia atuelezee yeye mwenyewe.

“NILISHANGAA SANA”

“Sandra aliniomba nimusindikize kwa mwanamuke mumoja aliyekuwa akijifunza naye Biblia. Tulipokuwa tunajifunza, mwanamuke huyo alisema hivi kwa utulivu: ‘Sandra, binti watatu mahali ninatumika wanataka kujifunza Biblia, lakini nimewaambia wangojee. Ninajua kama hauna wakati wa kujifunza nao mwaka huu.’ Nilishangaa sana kusikia kwamba kuna mahali ambapo majina ya watu wanaotaka  kumujua Yehova yanaandikwa na wanapaswa kungojea mupaka muhubiri atakapopata wakati! Katika kutaniko letu, ilikuwa vigumu kupata hata funzo moja. Mara moja, katika nyumba ya mwanafunzi huyo wa Biblia, nilisikia hamu kubwa ya kuwasaidia watu katika muji huo mudogo. Muda fulani baadaye, niliacha muji mukubwa nilimokuwa nikiishi na kuhamia katika muji ambamo Sandra alikuwa anafanya kazi ya upainia.”

Rúbia alipata matokeo gani? Anaeleza hivi: “Katika miezi miwili, nilikuwa nikiongoza mafunzo ya Biblia 15 na kama Sandra nilianza kuandika majina ya watu wanaongojea kujifunza Biblia!”

ALICHOCHEWA KUCHUNGUZA KAZI YAKE YA KUHUBIRI

Diego (3), ndugu aliye na miaka 20 hivi, alitembelea mapainia fulani wanaohubiri katika Prudentópolis, muji mudogo kusini mwa Brésil. Mambo aliyoona yalibaki katika akili yake na yaligusa moyo wake. Kwa hiyo, alichochewa kuchunguza kazi yake ya kuhubiri. Diego anasema hivi: “Sikuwa nikihubiri kwa bidii katika kutaniko letu, nilikuwa ninahubiri saa chache tu kila mwezi. Lakini nilipowatembelea mapainia hao na kusikiliza mambo waliyojionea katika mahubiri, nililinganisha furaha waliyokuwa nayo na hali yangu ya kutochukua mahubiri kwa uzito. Nilitambua kama walikuwa na furaha na shangwe nyingi, kwa hiyo nilitamani maisha yangu yawe kama yao.” Kisha kuwatembelea mapainia hao, Diego alianza kazi ya upainia.

Labda wewe ni shahidi kijana anayehubiri na kuhuzuria mikutano kama Diego. Lakini, je, umeanza kuona mahubiri kuwa jambo la kawaida tu na lisilofurahisha? Ikiwa ni hivyo, je, unaweza kufanya mabadiliko katika maisha yako ili uonje furaha unayoweza kupata kwa kutumikia mahali palipo uhitaji mukubwa wa wahubiri wa Ufalme? Kwa kweli, si rahisi kuacha maisha yako ya starehe. Hata hivyo, vijana wengi wameamua kufanya hivyo. Wamejikaza kubadili miradi na tamaa zao ili zisiwazuie kufanya mengi katika kazi ya Yehova. Fikiria pia mufano wa ndugu Bruno.

MWANAMUZIKI MWENYE UFUNDI AO MUHUBIRI?

Miaka fulani iliyopita, Bruno (4), aliye sasa na miaka 28, alisomea kwenye masomo yenye kujulikana sana ya muziki, na alikuwa na muradi wa kuwa kiongozi  wa kikundi cha wanamuziki. Bruno alifanya maendeleo mazuri katika kujifunza mambo ya muziki, kwa hiyo alialikwa mara nyingi ili kuongoza kikundi cha wanamuziki. Bruno angepata kazi nzuri. Yeye anaeleza hivi: “Hata hivyo, nilitambua kama nilikosa kitu fulani katika maisha yangu. Nilikuwa nimejitoa kwa Yehova, lakini nilijua kama sikuwa ninamutumikia kwa nafsi yangu yote, na hilo lilinisumbua. Nilimuambia Yehova maoni yangu katika sala, na nilizungumuza pia na ndugu wa kutaniko letu ambao wametumikia Yehova kwa miaka mingi. Kisha kufikiri kwa uzito, niliamua kutia kazi ya kuhubiri pa nafasi ya kwanza, niliacha masomo ya muziki, na nikaenda kutumikia mahali palipokuwa uhitaji wa wahubiri wa Ufalme.” Lakini, maisha ya Bruno yalikuwa namna gani baadaye?

Bruno alihamia katika muji wa Guapiara (ulio na wakaaji karibu 7 000), unaopatikana kwenye umbali wa kilometre 260 na muji wa São Paulo. Maisha yake yalibadilika kabisa. Bruno anaeleza hivi: “Nilihamia katika nyumba ndogo isiyokuwa na frigo, televizyo, ao Internete. Hata hivyo, karibu na nyumba nilimoishi kulikuwa vitu ambavyo sikuwa navyo hapo mbele kama vile shamba la mboga za majani na shamba la miti ya matunda!” Alipokuwa anatumikia katika kutaniko ndogo, mara moja kwa juma Bruno alitia chakula, maji na vichapo katika sakoshe yake na kupanda kwenye moto yake ili kwenda kuhubiri katika maeneo ya mashambani. Watu wengi katika maeneo hayo walikuwa hawajasikia hata kidogo habari njema. Bruno anaendelea kusema hivi: “Niliongoza mafunzo ya Biblia zaidi ya 18. Kuona namna wanafunzi hao walivyofanya mabadiliko katika maisha yao kuliniletea furaha nyingi!” Anaongeza hivi: “Wakati huo, nilitambua kama nilikuwa nimepata kile nilichokosa katika maisha yangu, ni kusema, furaha ya kutia Ufalme pa nafasi ya kwanza. Singeweza kupata furaha hiyo ikiwa ningefuatia mambo ya kimwili.” Lakini, Bruno alitosha feza wapi ili kutosheleza mahitaji yake ya kimwili huko Guapiara? Anacheka kidogo na kusema hivi: “Niliwafundisha watu kupiga gitare.” Kwa hiyo Bruno alikuwa hajapoteza ufundi wake wa muziki.

“NILILAZIMIKA KUBAKI”

Mariana (5), aliye na zaidi ya miaka 20 sasa, alijikuta katika hali kama ile ya Bruno. Alikuwa mwanasheria (avocat), lakini ijapokuwa alipata feza nyingi katika  kazi yake, yeye hakuwa na furaha kabisa. Anasema hivi: “Nilijiona kuwa mutu ‘anayefuatilia upepo.’” (Mhu. 1:17) Ndugu na dada wengi walimutia moyo afikirie upainia. Kisha kufikiri kidogo, Mariana, pamoja na marafiki zake Bianca (6), Caroline (7), na Juliana (8), waliamua kusaidia kutaniko moja la Barra do Bugres, muji ulio mbali sana na kwao na unaopatikana karibu na inchi ya Bolivie. Kulitokea nini baadaye?

Mariana anasema hivi: “Nilipanga kupitisha huko miezi mitatu. Lakini mwishoni mwa miezi hiyo, nilikuwa ninaongoza mafunzo 15 ya Biblia! Bila shaka, wanafunzi hao walihitaji kusaidiwa zaidi ili kuendelea kutembea katika kweli. Kwa hiyo, nilishindwa kuwaambia kama nilitaka kurudia nyumbani. Nililazimika kubaki.” Dada wote hao wane walibaki. Je, kazi hiyo mupya ilimusaidia Mariana kuwa na maisha yenye furaha? Mariana anaeleza hivi: “Ninafurahi kutumiwa na Yehova ili kuwasaidia watu wabadili maisha yao. Nimebarikiwa kujua kama ninatumia wakati na nguvu zangu ili kufanya mambo ya maana.” Akieleza kwa kifupi namna yeye na dada wengine watatu wanavyojisikia, Caroline anasema hivi: “Ninapolala usiku, ninajisikia mwenye furaha sababu nimetumia nguvu zangu ili kuendeleza faida za Ufalme. Ninatumia sasa maisha yangu ili kusaidia watu ninaojifunza nao Biblia. Inafurahisha sana kuona maendeleo wanayofanya. Ninajionea ukweli wa maneno haya: ‘Onjeni muone ya kuwa Yehova ni mwema.’”​—Zab. 34:8.

Bila shaka Yehova anafurahi sana kuona hesabu kubwa ya ndugu na dada vijana ‘wanaojitoa kwa hiari’ ili kuhubiri habari njema ya Ufalme katika maeneo ya mbali! (Zab. 110:3; Met. 27:11) Wafanyakazi hao wakujipendea, wanabarikiwa sana.​—Met. 10:22.

[Sanduku/​Picha katika ukurasa wa 5]

“Hatujakosa Jambo Lolote”

Wakati João Paulo na bibi yake, Noemi, walitaka kuenda kutumikia mahali palipo uhitaji mukubwa wa wahubiri, watu wengi waliwavunja moyo. Ndugu na dada fulani katika kutaniko waliwaambia hivi: “Munataka kujiletea umaskini kwa kuhamia katika muji mudogo.” “Sababu gani kuhama? Katika kutaniko letu kungali mengi ya kufanya.” Ndugu João Paulo anasema hivi: “Haikuwa rahisi kuacha shauri hilo lenye kuvunja moyo la watu wenye nia nzuri lisibadili uamuzi wetu.” Lakini, kisha kutumika kwa miaka mingi mahali palipo uhitaji mukubwa wa wahubiri, João Paulo na Noemi wanafurahi kujua kama walifanya vizuri kushikamana na uamuzi wa kupanua huduma yao. Ndugu João Paulo anaeleza hivi: “Muda wote ambao mimi na bibi yangu tumekuwa hapa, hatujakosa jambo lolote. Kuhusiana na vitu tunavyohitaji kabisa, tuna vitu vingi kuliko zamani.” Noemi anaongeza hivi: “Tulifanya uamuzi muzuri.”

Si rahisi kuishi katika miji midogo. Namna gani wale wanaohamia katika maeneo ya mbali wanapata feza kwa ajili ya mahitaji yao? Wanajitumikia. Wengine wanafanya kazi kama vile kufundisha Kiingereza ao luga nyingine, kufundisha watoto nyumbani kwao, kushona manguo ao kupakaa rangi kwenye nyumba ao kazi ingine yoyote ya muda. Wote ambao wamehamia mahali palipo uhitaji mukubwa wanakubaliana na jambo hili: Baraka wanazopata ni nyingi kuliko matatizo wanayopambana nayo!

[Sanduku/​Picha katika ukurasa wa 6]

Hamu ya Kurudi Nyumbani

Tiago anasema hivi: “Muda kidogo tu kisha kufika katika kutaniko jipya, nilianza kuvunjika moyo. Wahubiri walikuwa wachache katika muji huo na hakukuwa na viburudisho kabisa. Nilianza kusikia hamu ya kurudi nyumbani. Nilitambua kama nilipaswa kufanya jambo fulani ili nisipoteze furaha yangu. Kwa hiyo, nilijikaza kufahamiana na ndugu na dada katika kutaniko hilo na kufanya hivyo kulinisaidia sana! Nilipata marafiki wapya, na kisha wakati fulani nilijisikia mwenye furaha na nilijisikia kama niko nyumbani.”

[Picha katika ukurasa wa 3]

Noemi na João Paulo, Ascurra, Santa Catarina