Ca kohë më vonë, kur izraelitët ishin në shkretëtirë, Korahu, Datani, Abirami dhe 250 burra të tjerë u rebeluan kundër Moisiut dhe Aaronit. Ata u thanë: «Mjaft më me ju! Pse u dashka që ti të jesh udhëheqësi ynë dhe Aaroni kryeprifti ynë? Jehovai është me të gjithë ne, jo vetëm me ty dhe Aaronin.» Jehovait nuk i pëlqeu kjo. Ai e konsideroi rebelim ndaj tij!

Moisiu i tha Korahut dhe përkrahësve të tij: «Hajdeni nesër në tabernakull dhe sillni me vete mbajtëset e zjarrit të mbushura me temjan. Jehovai do të na e tregojë kë ka zgjedhur.»

Ditën tjetër Korahu dhe 250 burrat shkuan të takonin Moisiun në tabernakull. Atje dogjën temjan si të ishin priftërinj. Jehovai i tha Moisiut dhe Aaronit: «Ndahuni nga Korahu dhe burrat që janë me të.»

Edhe pse Korahu kishte shkuar te Moisiu në tabernakull, Datani, Abirami dhe familjet e tyre nuk pranuan të shkonin. Jehovai u tha izraelitëve të largoheshin nga tendat e Korahut,  Datanit dhe Abiramit. Izraelitët u larguan menjëherë. Datani, Abirami po rrinin jashtë tendave të tyre bashkë me familjet. Papritur, toka u hap dhe i përpiu! Ndërsa në tabernakull zbriti një zjarr nga qielli që dogji Korahun dhe 250 burrat që ishin me të.

Më pas Jehovai i tha Moisiut: «Merr një shkop nga udhëheqësi i çdo fisi dhe shkruaj emrin e udhëheqësit në të. Por te shkopi i fisit të Levit shkruaj emrin e Aaronit. Vëri brenda tabernakullit dhe shkopi i atij burri që do të zgjedh, do të çelë lule.»

Të nesërmen Moisiu i nxori jashtë të gjithë shkopinjtë dhe ua tregoi udhëheqësve. Shkopi i Aaronit kishte çelur lule dhe bajame të bëra. Në këtë mënyrë, Jehovai vërtetoi që kishte zgjedhur Aaronin si kryeprift.