Jobi 37:1-24
37 Kur mendoj për këtë,zemra më rreh fort, më përpëlitet në kraharor.
2 Dëgjojeni me vëmendje uturimën e zërit të tijdhe bubullimën që del nga goja e tij.
3 Nën tërë qiejt dëgjohet ushtima e saj;në mbarë skajet e tokës vezullon vetëtimat e tij.+
4 E më pas dëgjohet një gjëmim;zëri i tij madhështor si bubullimë gjëmon,+dhe vetëtimat s’ka gjë që t’i ndalë kur dëgjohet zëri i tij.
5 Zëri gjëmues i Perëndisë+ të mrekullon;ai bën gjëra madhështore që ne s’arrijmë t’i kuptojmë.+
6 Ai i thotë borës: ‘Bjer në tokë!’,+dhe shirave të rrebeshta: ‘Derdhuni me rrëmbim!’+
7 Atëherë Perëndia ia lidh* duart njeriut,që veprat e Tij t’i njohin të gjithë vdekatarët.
8 Kafshët e egra shkojnë në strofkat e tyree në skuta të errëta struken.
9 Shtrëngata del nga dhoma e vet,+dhe me erërat e veriut vjen të ftohtët.+
10 Me një të fryrë, Perëndia formon akullin,+dhe ujërat e paana ngrijnë e bëhen gur.+
11 Po, i ngarkon retë e dendura me lagështi,e mes reve i shpërndan vetëtimat e tij.+
12 Ato enden andej-këtej, ku t’i drejtojë ai;mbi faqen e dheut bëjnë çfarë t’ju urdhërojë ai.+
13 Ai i përdor+ retë për të ndëshkuar,*+për të sjellë shi mbi tokë a për të treguar dashuri besnike.
14 Dëgjoje këtë, o Job;ndalu dhe mendo thellë për veprat e mrekullueshme të Perëndisë.+
15 A e di ti si i drejton* Perëndia retë?
Si bën që prej tyre të shndritë vetëtima?
16 A e di ti si pluskojnë retë në qiell?+
Këto janë veprat e mrekullueshme të Atij që ka njohuri të përsosur.+
17 Pse janë të ngrohta rrobat e tuakur fryn juga+ e toka bie në qetësi?
18 A mundesh t’i tendosësh* qiejt bashkë me Të,+si një pasqyrë të fortë metali?
19 Na trego ti si t’i përgjigjemi,se ne s’themi dot asnjë fjalë, ngaqë jemi në errësirë.
20 A guxoj t’i them Perëndisë se dua të flas me të?
Mos ka thënë njeri diçka aq të rëndësishme sa Ai ta dëgjojë?+
21 Njerëzit as dritën* nuk e shohin dot, ndonëse shndrit në qiell,po të mos kalojë era e të largojë retë.
22 Nga veriu vjen një shkëlqim i artë;madhështia e Perëndisë+ të lë gojëhapur.
23 Ne nuk arrijmë ta kuptojmë të Plotfuqishmin;+ai ka fuqi të jashtëzakonshme+dhe nuk e shkel kurrë drejtësinë e tij të madhe+ kur gjykon.+
24 Prandaj njerëzit duhet të kenë nderim të thellë për të.*+
Ai nuk miraton asnjë nga ata që e mbajnë veten për të mençur.»*+
Shënimet
^ Ose «ia ndal». Fjalë për fjalë «ia vulos».
^ Fjalë për fjalë «si shkop».
^ Ose «i urdhëron».
^ Ose «t’i shpalosësh».
^ Domethënë, dritën e diellit.
^ Fjalë për fjalë «duhet t’i frikësohen». Shih Fjalorthin, «Frika nga Perëndia».
^ Fjalë për fjalë «që janë të mençur në zemër».