लुकाका अनुसार २२:१-७१
-
पुजारीहरू येसुलाई मार्न मतो गर्छन् (१-६)
-
अन्तिम निस्तार चाडको तयारी (७-१३)
-
प्रभुको साँझको भोजको स्थापना (१४-२०)
-
“मलाई धोका दिने मसँगै टेबुलमा छ” (२१-२३)
-
को ठूलो भन्नेबारे चर्को बहस (२४-२७)
-
येसु राज्य दिने करार गर्नुहुन्छ (२८-३०)
-
पत्रुसले तिरस्कार गर्नेछन् भन्ने भविष्यवाणी (३१-३४)
-
तयार रहनुपर्ने आवश्यकता; दुई वटा तरबार (३५-३८)
-
जैतुन डाँडामा येसुको प्रार्थना (३९-४६)
-
येसुलाई पक्रिइन्छ (४७-५३)
-
पत्रुस येसुलाई तिरस्कार गर्छन् (५४-६२)
-
येसुको गिल्ला गरिन्छ (६३-६५)
-
न्यायपरिषद्मा पुर्पक्ष (६६-७१)
२२ निस्तार चाड* पनि भनिने अखमिरा रोटीको चाड*+ नजिक आउँदै थियो।+
२ मुख्य पुजारीहरू र शास्त्रीहरू उहाँलाई मार्ने राम्रो मौका खोजिरहेका थिए+ किनकि तिनीहरू मानिसहरूसित डराउँथे।+
३ तब ती १२ जनामध्ये एक, यहुदा इस्करियोतको मनभित्र सैतान पस्यो।+
४ अनि तिनी मुख्य पुजारीहरू र मन्दिरका पहरेदारहरूका नाइकेहरूकहाँ गए र कसरी उहाँलाई धोका दिएर तिनीहरूको हातमा सुम्पिने भनेर तिनीहरूसित कुरा गरे।+
५ तिनीहरू खुसी भए र तिनलाई चाँदीको पैसा दिन राजी भए।+
६ त्यसैले यहुदा तिनीहरूको कुरा मान्न तयार भए अनि वरपर भीड नभएको बेला उहाँलाई धोका दिएर तिनीहरूको हातमा सुम्पिदिने मौका खोज्न थाले।
७ अखमिरा रोटीको चाडको पहिलो दिन आयो, जुन दिन निस्तार चाडको बलि चढाउनुपर्थ्यो।+
८ तब येसुले पत्रुस र युहन्नालाई यसो भनेर पठाउनुभयो: “जाओ र हाम्रो लागि निस्तार चाडको भोज तयार पार।”+
९ तिनीहरूले उहाँलाई भने: “हामीले कहाँ तयार पारेको तपाईँ चाहनुहुन्छ?”
१० उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो: “हेर, जब तिमीहरू सहरभित्र पस्छौ, तब घैँटोमा पानी बोकेको एक जना मानिससित तिमीहरूको भेट हुनेछ। उसको पछिपछि लाग र ऊ जुन घरभित्र जान्छ, त्यसैभित्र पस।+
११ अनि तिमीहरूले त्यस घरको मालिकलाई यसो भन्नू: ‘गुरुज्यूले सोध्नुभएको छ: “मैले आफ्ना चेलाहरूसित निस्तार चाडको भोज खाने पाहुना-कोठा कहाँ छ?”’
१२ तब उसले तिमीहरूलाई माथिल्लो तलामा तयार पारेर राखिएको एउटा ठूलो कोठा देखाउनेछ। तिमीहरूले त्यहीँ तयारी गर।”
१३ त्यसैले तिनीहरू गए र उहाँले जस्तो भन्नुभएको थियो, त्यस्तै पाए। अनि तिनीहरूले निस्तार चाडको लागि तयारी गरे।
१४ जब बेला भयो, तब उहाँ प्रेषितहरूसँगै खान टेबुलमा बस्नुभयो।+
१५ उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो: “मैले दुःख भोग्नुअघि तिमीहरूसित निस्तार चाडको यो भोज खाने अति इच्छा गरेको थिएँ।
१६ किनकि म तिमीहरूलाई भन्छु, यस चाडसित सम्बन्धित हरेक कुरा परमेश्वरको राज्यमा पूरा नभएसम्म म यो फेरि खानेछैनँ।”
१७ अनि उहाँले कचौरा लिएर धन्यवाद चढाउनुभयो र भन्नुभयो: “यो लेओ र पालैसित यसबाट पिओ।
१८ किनकि म तिमीहरूलाई भन्छु, परमेश्वरको राज्य नआएसम्म अबदेखि म दाखमद्य* पिउँदिनँ।”
१९ उहाँले एउटा रोटी पनि लिनुभयो+ र धन्यवाद चढाएपछि भाँचेर यसो भन्दै तिनीहरूलाई दिनुभयो: “यो तिमीहरूका लागि दिइने+ मेरो शरीरको प्रतीक हो।+ मेरो सम्झनामा यो गर्ने गर।”+
२० साँझको खाना खाइसकेपछि उहाँले कचौरा पनि लिएर त्यसै गर्नुभयो र भन्नुभयो: “यो कचौरा त्यो नयाँ करारको+ प्रतीक हो, जो तिमीहरूका लागि बगाइने मेरो रगतको+ आधारमा+ बाँधिनेछ।
२१ “तर हेर, मलाई धोका दिने मसँगै टेबुलमा छ।+
२२ वास्तवमा मानिसको छोरा त उसको लागि जे तय भइसकेको थियो, त्यसअनुसारै जाँदै छ।+ तर धिक्कार छ त्यस मानिसलाई, जसले उसलाई धोका दिन्छ!”+
२३ त्यसैले यस्तो काम गर्ने मानिस आफूहरूमध्ये कोचाहिँ होला भनेर तिनीहरू आपसमा कुरा गर्न थाले।+
२४ तिनीहरूमध्ये सबैभन्दा ठूलो कसलाई मान्ने भनेर तिनीहरूबीच चर्को बहस पनि चल्यो।+
२५ तर उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो: “संसारका शासकहरूले आफ्ना जनतामाथि हैकम चलाउँछन् र तिनीहरूमाथि अख्तियार जमाउनेहरूलाई चाहिँ परोपकारी भनिन्छ।+
२६ तर तिमीहरूबीच भने यस्तो हुनु हुँदैन।+ तिमीहरूमाझ जो सबैभन्दा ठूलो हो, ऊ सबैभन्दा सानोजस्तो बनोस्+ अनि अगुवाको काम गर्नेचाहिँ सेवा गर्नेजस्तो होस्।
२७ कोचाहिँ ठूलो हो, खान बस्ने कि सेवा गर्ने? खान बस्नेचाहिँ होइन र? तर म त तिमीहरूबीच सेवकजस्तै छु।+
२८ “तर मेरा परीक्षाहरूमा+ मसितै रहने तिमीहरू नै हौ।+
२९ अनि मेरो बुबाले मसित राज्य दिने करार गर्नुभएजस्तै म पनि तिमीहरूसित राज्य दिने करार गर्छु,+
३० तिमीहरू मेरो राज्यमा मेरो टेबुलमा बसेर खानेछौ र पिउनेछौ+ अनि इस्राएलका १२ कुलको इन्साफ गर्न सिंहासनहरूमा बस्नेछौ।+
३१ “सिमोन, ए सिमोन, हेर, सैतानले तिमीहरू सबैलाई गहुँलाई जस्तै निफन्ने माग गरेको छ।+
३२ तर तिम्रो विश्वास नडगमगाओस् भनेर मैले तिम्रो लागि उत्कट बिन्ती चढाएको छु+ र तिमी पश्चात्ताप गरेर फर्कनेबित्तिकै आफ्ना भाइहरूलाई बलियो बनाऊ।”+
३३ तब तिनले उहाँलाई भने: “प्रभु, म तपाईँसँगै झ्यालखानामा जान अनि मर्नसमेत तयार छु।”+
३४ तर उहाँले भन्नुभयो: “पत्रुस, म तिमीलाई भन्छु, तिमीले मलाई चिन्न तीन पटक इन्कार नगरेसम्म आज भाले बास्नेछैन।”+
३५ उहाँले तिनीहरूलाई यसो पनि भन्नुभयो: “मैले तिमीहरूलाई पैसाको थैली, खाजाको पोको र जुत्ताविना पठाउँदा+ के तिमीहरूलाई कुनै कुराको अभाव भयो?” तिनीहरूले भने: “अहँ, भएन!”
३६ तब उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो: “तर अब थैली हुनेले त्यो बोकोस्, त्यसैगरि खाजाको पोको पनि। अनि तरबार नहुनेले आफ्नो लुगा बेचेर भए पनि एउटा तरबार किनोस्।
३७ किनकि म तिमीहरूलाई भन्छु, लेखिएको यो कुरा ममा पूरा हुनै पर्छ: ‘ऊ कुकर्मीहरूको साथमा गनियो।’+ त्यसैले मेरो विषयमा जे भनिएको थियो, त्यो पूरा हुँदै छ।”+
३८ तब तिनीहरूले भने: “प्रभु, हेर्नुहोस् त! यहाँ दुई वटा तरबार छन्।” उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो: “यति भए पुग्छ।”
३९ बाहिर निस्केपछि उहाँ आफ्नो बानीअनुसार जैतुन डाँडामा जानुभयो अनि चेलाहरू पनि उहाँको पछिपछि लागे।+
४० त्यहाँ पुगेपछि उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो: “प्रलोभनमा नपर्न प्रार्थना गरिरहो।”+
४१ अनि तिनीहरूलाई छोडेर उहाँ दुई-चार पाइला पर जानुभयो। त्यसपछि घुँडा टेकेर यसो भन्दै प्रार्थना गर्न थाल्नुभयो:
४२ “हे बुबा, यदि तपाईँ चाहनुहुन्छ भने यो कचौरा मेरो सामुन्नेबाट हटाइदिनुहोस्। तैपनि मेरो होइन तर तपाईँको इच्छाबमोजिम होस्।”+
४३ तब स्वर्गबाट एउटा दूत उहाँकहाँ देखा परेर उहाँलाई हौसला दिए।+
४४ तर उहाँ असह्य वेदनामा पर्नुभएकोले झन् व्यग्रतासाथ प्रार्थना गरिरहनुभयो+ अनि उहाँको पसिना रगतको थोपासरी भुईँमा खसिरहेको थियो।
४५ प्रार्थना गरिसकेपछि उहाँ उठेर चेलाहरूकहाँ जानुभयो र तिनीहरू सुर्ताले क्लान्त भई निदाइरहेको भेट्टाउनुभयो।+
४६ अनि उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो: “तिमीहरू किन निदाइरहेका छौ? जाग र प्रलोभनमा नपर्न प्रार्थना गरिरहो।”+
४७ उहाँ बोल्दै गर्नुहुँदा हेर! एउटा जमात आयो। अनि ती १२ जनामध्ये एक, यहुदा तिनीहरूको अघिअघि थिए। तिनी येसुलाई चुम्बन गर्न उहाँको छेउमा गए।+
४८ तर येसुले तिनलाई भन्नुभयो: “यहुदा, के तिमी मानिसको छोरालाई चुम्बन गरेर उसलाई धोका दिँदै छौ?”
४९ के हुँदै छ भन्ने देखेर उहाँको वरपर हुनेहरूले यसो भने: “प्रभु, के हामी तरबारले हानौँ?”
५० तिनीहरूमध्ये एक जनाले प्रधानपुजारीको दासलाई प्रहार गरेर उसको दाहिने कान च्वाट्टै काटिदियो।+
५१ तर येसुले भन्नुभयो: “बस्, अब अरू केही नगर।” त्यसपछि उहाँले उसको कान छोएर निको पारिदिनुभयो।
५२ तब उहाँलाई पक्रन आएका मुख्य पुजारीहरू, मन्दिरको पहरेदारहरूका नाइकेहरू र धर्मगुरुहरूलाई येसुले भन्नुभयो: “के तिमीहरू डाँकुलाई पक्रन आएजस्तै गरी तरबार र लाठोहरू लिएर आयौ?+
५३ म दिनदिनै मन्दिरमा तिमीहरूसितै हुन्थेँ + तैपनि त्यतिबेला तिमीहरूले मलाई पक्रेनौ।+ तर यो तिमीहरूको बेला हो र अन्धकारले शासन गर्ने समय हो।”+
५४ त्यसपछि तिनीहरूले उहाँलाई गिरफ्तार गरेर लगे+ अनि प्रधानपुजारीको घरमा पुऱ्याए तर पत्रुस भने टाढैबाट उहाँको पछिपछि लागिरहेका थिए।+
५५ मानिसहरू चोकको बीचमा आगो बालेर एकसाथ बसिरहेको बेला पत्रुस पनि तिनीहरूसितै थिए।+
५६ तिनलाई आगोको छेउमा बसिरहेको देखेपछि एउटी नोकर्नीले तिनलाई राम्ररी हेरिन् र यसो भनिन्: “यो मानिस पनि उहाँसँगै थियो।”
५७ तर तिनले नकार्दै यसो भने: “ए नारी, म उहाँलाई चिन्दिनँ।”
५८ यसको केही समयपछि अर्को एक जनाले तिनलाई देखे र यसो भने: “तिमी पनि तिनीहरूमध्येकै हौ।” तर पत्रुसले भने: “म होइनँ।”+
५९ अनि लगभग एक घण्टा बितेपछि अर्को एक जना मानिसले ठोकुवा गर्दै यसो भन्न थाले: “यो मानिस पनि पक्कै उहाँसित थियो किनकि यो गालिली नै हो।”
६० तर पत्रुसले भने: “ए मानिस, तिमी के भन्दै छौ, म जान्दिनँ।” तिनी बोल्दै गर्दा त्यतिखेरै भाले बास्यो।
६१ तब प्रभुले फर्केर सीधै पत्रुसलाई हेर्नुभयो अनि प्रभुले भन्नुभएको यो कुरा पत्रुसले सम्झे: “आज भाले बास्नुअघि तिमीले मलाई तीन पटक तिरस्कार गर्नेछौ।”+
६२ अनि तिनी बाहिर निस्केर धुरुधुरु रोए।
६३ उहाँलाई हिरासतमा लिएका मानिसहरूले उहाँको गिल्ला गर्न+ र उहाँलाई हिर्काउन थाले।+
६४ उहाँको अनुहार छोपिदिएर तिनीहरूले यसो भन्न थाले: “लौ भविष्यवाणी गर्, तँलाई हिर्काउने को हो?”
६५ अनि तिनीहरूले उहाँको निन्दा गर्दै अरू थुप्रै कुरा भने।
६६ उज्यालो हुनेबित्तिकै धर्मगुरुहरूको सभा बस्यो, जसमा मुख्य पुजारीहरू र शास्त्रीहरू पनि थिए।+ अनि तिनीहरूले उहाँलाई यहुदी न्यायपरिषद्को भवनमा लगे र यसो भने:
६७ “तँ ख्रिष्ट होस् भने हामीलाई भन्।”+ तर उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो: “मैले बताएँ भने पनि तपाईँहरूले पटक्कै पत्याउनुहुनेछैन।
६८ अनि मैले प्रश्न सोधेँ भने तपाईँहरूले त्यसको पटक्कै जवाफ दिनुहुनेछैन।
६९ तर अबउसो मानिसको छोरा+ परमेश्वरको शक्तिशाली दाहिने हाततर्फ बसिरहेको हुनेछ।”+
७० यो सुनेर तिनीहरू सबैले सोधे: “त्यसोभए के तँ परमेश्वरको छोरा होस्?” उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो: “म हुँ भनेर तपाईँहरू आफै भन्दै हुनुहुन्छ।”
७१ तिनीहरूले भने: “हामीलाई अरू साक्षी किन चाहियो र? यसकै मुखबाट हामीले सुनिहाल्यौँ।”+
