آیا عالَم همیشه وجود داشته است؟‏

پیدایش ۱:‏۱ می‌گوید:‏ ‏«در آغاز،‏ خدا آسمانها و زمین را آفرید.‏»‏

حتی تا نیمهٔ دوم قرن بیستم،‏ بسیاری از دانشمندانِ بنام معتقد بودند،‏ عالَم همیشه وجود داشته است.‏ اما بر اساس کشفیات اخیر،‏ بسیاری از دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که واقعاً عالَم ما آغازی داشته است.‏

زمین در ابتدا چگونه بوده است؟‏

پیدایش ۱:‏۲،‏ ۹ می‌گوید زمین در آغاز به وجود آمدنش «بی‌شکل و خالی» بود و آب سطح آن را پوشانده بود.‏

این توصیف هماهنگ با کشفیات علم امروز است.‏ پاتریک شیه،‏ زیست شناس می‌گوید سیّارهٔ ما در آغاز «اتمسفری فاقد اکسیژن داشت .‏ .‏ .‏ منظره‌ای همچون منظرهٔ داستان‌های علمی تخیّلی.‏» در مجلّه‌ای علمی * در مورد نجوم آمده است:‏ «تحقیقات اخیر نشان می‌دهد زمین در ابتدا،‏ دنیایی از آب بود،‏ تقریباً بدون خشکی.‏»‏

 اتمسفر زمین به مرور زمان چگونه تغییر کرد؟‏

از پیدایش ۱:‏۳-‏۵ چنین برداشت می‌شود که در زمان شروعِ عبور نور از اتمسفر،‏ منشأ نور از روی زمین قابل تشخیص نبوده است.‏ تازه بعدها،‏ خورشید و ماه از سطح زمین به وضوح قابل رؤیت شده‌اند.‏—‏پیدایش ۱:‏۱۴-‏۱۸‏.‏

مرکز تحقیقات محیط زیست اسمیتسونین می‌گوید،‏ در ابتدا اتمسفر زمین به گونه‌ای بوده که فقط نوری ضعیف از آن عبور می‌کرده و به زمین می‌رسیده است.‏ همچنین اینکه «ذرات گاز مِتان سراسر زمین را پوشانده بوده و زمین مه‌آلود بوده است.‏ بعدها این مهِ حاصل از ذرات مِتان از میان رفته و آسمان آبی شده است.‏»‏

ترتیب به وجود آمدن موجودات زنده چگونه بوده است؟‏

در پیدایش ۱:‏۲۰-‏۲۷ می‌خوانیم که به ترتیب ماهیان،‏ پرندگان،‏ حیوانات خشکی و در نهایت انسان آفریده شده‌اند.‏ دانشمندان معتقدند ماهیان بسیار پیش از اولین پستانداران به وجود آمده‌اند.‏ انسان‌ها بسیار بعدتر به وجود آمده‌اند.‏

برخی ادعا می‌کنند که گزارش کتاب مقدّس با کشفیات علمی امروز تناقض دارد.‏ اما این ادعا اغلب به دلیل برداشت نادرست از کتاب مقدّس است.‏

کتاب مقدّس نمی‌گوید که عمر عالَم یا زمین فقط ۶۰۰۰ سال است.‏ بلکه می‌گوید که آفرینشِ زمین و عالَم آغازی داشته است.‏ (‏پیدایش ۱:‏۱‏)‏ کتاب مقدّس مشخص نکرده آغاز آفرینش چه زمانی بوده است.‏

کتاب مقدّس نمی‌گوید که کل حیات بر زمین در شش روزِ ۲۴ساعته به وجود آمده است.‏ در کتاب مقدّس کلمهٔ «روز» به دوره‌ای از زمان اشاره دارد.‏ برای مثال،‏ دورهٔ آفرینش سيارهٔ ما و حيات روی آن،‏ که شش «روز» آفرینش را نیز در بر دارد،‏ «روز» خوانده شده است.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «در روزی که یَهُوَه،‏ * خدا،‏ زمین و آسمان‌های را بساخت.‏» (‏پیدایش ۲:‏۴‏،‏ ترجمهٔ قدیم‏)‏ پس هر یک از «روزهای» آفرینش نیز می‌توانند دوره‌هایی بسیار طولانی باشند که خدا طی آن «روزها» زمین را برای حیات آماده کرد و موجودات زنده را آفرید.‏

کتاب مقدّس نمی‌گوید که موجودات زنده نمی‌توانند طی زمان تغییر کنند در کتاب پیدایش آمده است که حیوانات «بر حسب گونه‌هایشان»‏ آفریده شده‌اند.‏ (‏پیدایش ۱:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ واژهٔ عبری‌ای که در ترجمهٔ فارسیِ کتاب مقدّس «گونه» ترجمه شده است،‏ واژهٔ تخصصی «گونه» در طبقه‌بندی علمی جانداران نیست،‏ بلکه به گروه‌هایی مجزا اشاره می‌کند که تنوع گسترده‌تری از موجودات زنده را شامل می‌شود.‏ در عین حال کتاب مقدّس این موضوع را رد نمی‌کند که با گذشت زمان تغییر و ایجاد تنوع در جانداران هر گروه امکان‌پذیر است.‏

 نظر شما چیست؟‏

همان طور که دیدیم کتاب مقدّس به شکلی ساده در عین حال درست و دقیق از آغاز عالَم،‏ وضعیت اولیهٔ زمین و به وجود آمدن حیات بر آن می‌گوید.‏ آیا ممکن است این کتاب آفریننده را نیز به‌درستی به ما معرفی کند؟‏ در دایرة‌المعارف بریتانیکا آمده است:‏ «این که منشأ حیات را نتیجهٔ رویدادی ماوراء طبیعی بدانیم با علم امروز تضادی ندارد.‏»  *