Հակոբոս 2։1-26
2 Եղբայրնե՛րս, մեր փառավոր+ Տեր Հիսուս Քրիստոսի հանդեպ հավատ եք դրսևորում և միևնույն ժամանակ խտրությո՞ւն եք դնում մարդկանց միջև+։
2 Եթե մի մարդ մտնում է ձեր ժողովատեղին+՝ ոսկի մատանիները մատներին և շքեղ հագուստը հագին, իսկ մի աղքատ մարդ էլ մտնում է կեղտոտ հագուստով+,
3 ու դուք բարեհաճությամբ եք նայում+ այն մեկին, ով շքեղ հագուստ է հագել, և ասում եք՝ «նստիր այստեղ՝ այս լավ տեղը», իսկ աղքատին ասում եք՝ «դու կանգնած մնա» կամ «նստիր այդտեղ՝ իմ ոտքերի պատվանդանի մոտ»,
4 ապա մի՞թե դուք դասակարգային տարբերություն չեք դնում ձեր միջև+ ու չեք դառնում չար որոշումներ ընդունող+ դատավորներ+։
5 Լսեցեք, սիրելի՛ եղբայրներս։ Չէ՞ որ նրանց, ում աշխարհը աղքատ+ է համարում, Աստված ընտրեց, որպեսզի հարուստ+ լինեն հավատի մեջ և ժառանգներ լինեն այն թագավորության, որը նա խոստացավ իրեն սիրողներին+։
6 Մինչդեռ դուք արհամարհում եք աղքատին։ Չէ՞ որ հարուստներն են ձեզ հարստահարում+ և ձեզ դատարաններ քարշ տալիս+։
7 Չէ՞ որ նրանք են հայհոյում+ այն բարի անունը, որով դուք կանչվեցիք+։
8 Ուրեմն եթե դուք կատարում եք Սուրբ Գրքում գրված թագավորական օրենքը+՝ «սիրիր մերձավորիդ քո անձի պես»+, լավ եք անում։
9 Բայց եթե շարունակում եք խտրականություն դնել+, ապա մեղք եք գործում, քանի որ օրենքը բացահայտում է+, որ դուք օրինազանցներ եք։
10 Ով պահում է ամբողջ Օրենքը, սակայն թերանում է կատարել օրենքի մի կետը, նա բոլոր կետերն է խախտում+,
11 քանի որ նա, ով ասաց՝ «շնություն մի՛ գործիր»+, նաև ասաց՝ «մի՛ սպանիր»+։ Ուրեմն եթե դու շնություն չես անում, բայց սպանում ես, ապա օրինազանց ես դառնում։
12 Խոսեք և վարվեք այնպես, ինչպես վարվում են նրանք, ովքեր ազատ ժողովրդի օրենքով+ են դատվելու,
13 որովհետև ով ողորմություն չի անում, առանց ողորմության էլ դատաստան կստանա+։ Ողորմությունը հաղթանակած ցնծում է դատաստանի վրա։
14 Ո՞րն է օգուտը, եղբայրնե՛րս, եթե մեկը ասում է, թե հավատ+ ունի, սակայն գործեր չունի+։ Մի՞թե այդ հավատը կարող է փրկել նրան+։
15 Եթե որևէ եղբայր կամ քույր մերկ է և օրվա համար բավականաչափ ուտելիք չունի+,
16 և ձեզանից մեկն ասում է նրան՝ «գնա խաղաղությամբ, տաքացիր և կշտացիր», բայց նրան չի տալիս մարմնի համար անհրաժեշտ բաները, ապա ո՞րն է օգուտը+։
17 Այդպես էլ եթե հավատը գործեր չունի+, ինքնըստինքյան մեռած է։
18 Սակայն մեկը գուցե ասի. «Դու հավատ ունես, իսկ ես գործեր ունեմ։ Ցույց տուր ինձ քո հավատը՝ առանց գործերի, ես էլ ցույց տամ քեզ իմ հավատը գործերով»+։
19 Դու հավատո՞ւմ ես, որ մեկ Աստված կա+։ Լավ ես անում։ Դևերն էլ են հավատում ու սարսռում+։
20 Բայց ուզո՞ւմ ես իմանալ, ո՛վ փուչ մարդ, որ հավատն առանց գործերի անպտուղ է։
21 Չէ՞ որ մեր հայրը+՝ Աբրահամը, գործերով արդար հայտարարվեց այն բանից հետո, երբ իր որդուն՝ Իսահակին, դրեց զոհասեղանի վրա+։
22 Տեսնո՞ւմ ես, որ նրա հավատը իր գործերի հետ միասին գործեց, և գործերով էլ նրա հավատը կատարելագործվեց+։
23 Այդպիսով կատարվեց Սուրբ Գրքում գրվածը՝ «Աբրահամը հավատ ընծայեց Եհովային, և դրա համար արդար համարվեց»+, և նա կոչվեց «Եհովայի ընկերը»+։
24 Տեսնո՞ւմ եք, որ մարդը գործերով+ է արդար հայտարարվելու+ և ոչ միայն հավատով+։
25 Չէ՞ որ պոռնիկ Ռախաբն+ էլ գործերով արդար հայտարարվեց, երբ հյուրասիրությամբ ընդունեց պատգամաբերներին և ուրիշ ճանապարհով ուղարկեց նրանց+։
26 Իրոք որ, ինչպես մարմինն է առանց ոգու մեռած+, այդպես էլ հավատն է առանց գործերի մեռած+։
