„ღორონთ . . . გელუწიმინდანს თინეფს ირნერ ჩილამურს თოლეფშე დო ვეჸუაფ ღურა, ვართ ნგარა, თვალუა დო ჭუა, მუშენდა მუთ ულირს რდუნ, ირფელქ მისპჷ“ (გამოცხადება 21:3, 4).

მარწმუნენა, ნამდა ღორონთ ვა რე ჩქინ პრობლემეფიშ მიზეზ (იაკობი 1:13).

გურშა ემქექუანა, ნამდა ღორონთის ჩქინ ჯგირო არჩქილე (ზაქარია 2:8).

იმენდის მარზენა, ნამდა მალას ბოლო მეღებ არძანერ ტანჯებას (ფსალმუნი 37:9—11).

მუშო ოკო რაგად, ქო. თეშ არძაშ უნაკლებაშ ჟირ მიზეზ არსებენს:

• ღორონთის ჯოგჷ ტანჯება დო უსამართლობა. მუჭო ფიქრენთ, მუს გინაფლენდჷ იეჰოვა ღორონთ, მუჟამსით ბიბლიურ დროს მუშ ხალხის უდუნდებუო ოქცუდეს? ბიბლია იჩიებ, ნამდა ღორონთის გურს ჭუნდჷ თიშ ძირაფა, მუჭო წუხენდჷ მუშ ხალხ „დუმაჩაგრებელეფიშ . . . ხეს“ (მსაჯულები 2:18).

  ღორონთის ჯოგჷ თინეფ, მიდგა შხვას აზარალენს. მაგალთო, ბიბლია იჩიებ: „ჯოგჷ იეჰოვას ხელეფ, ნამუთ . . . ბრალ ვა უღუნ ფერ ზისხირს დაბუნს“ (იგავები 6:16, 17).

• ღორონთ ნამთინს ვა მარკენა ყურადღებას. ბიბლია იჩიებ, ნამდა თითოულ კოც ჯგირო „უჩქჷ მუშ უბედრობა დო ჭუა‘‘, მარა თე ირფელ ღორონთიშ თოლშო ხოლო ვა რე ფულირ (2 მატიანე 6:29, 30).

  მუშ სამეფოშ საშვალებათ ღორონთ მალას ბოლოს მუღენს თითოულიშ ტანჯებას (მათე 6:9, 10). მარა თეიშახ, თინა ჸოროფათ ეუქექუანს გურშა არძას, მით მთელ გურით გორუნს თის (საქმეები 17:27; 2 კორინთელები 1:3, 4).