ინდოეთის, ჭიჭე ქალაქ გუჯარათის, 1950-იან წანეფიშ ბოლოს ჯონიშ მუმაქ იეჰოვაშ მოწმეთ გინირთ. ჯონი, მუშ ხუთ და დო ჯიმა დო დიდა, კათოლიკურ ეკლესიაშ წევრეფ რდეს დო მუმაშ წინააღმდეგ მიშეს.

ართ დღას მუმაქ ჯონის უწუ, ნამდა ართ მეგობარშა, ნამუთ მუშ კრებაშ წევრ რდუნ, კონვერტ ქიმუღალუდკო. თიმ ოჭმარეს, ჟეშტიშ დიდ ჭკუდიშ გონწყუმაშ დროს ჯონიქ მანგარო ქიმკიჭკირ კითი. თის ოკოდ მუამუშიშ ნარაგად დიხას ვა დაათკონ, ათეშგურშენ კითი პინტიათ გიკირ დო კონვერტიშ ოღალშა მიდართ.

მუჟამსით თიშ ჸუჩა ქიმერთუნ, თექ თიშ ოსურქ ქუდოხვად, ნამუთ იეჰოვაშ მოწმე რდუ. კონვერტიშ გიწოღალაშ დროს, თე ოსურს თოლშა ქუმუოლ თიშ გოკირილ კითიქ. თიქ ხეთეშე ქიმიღ წამალეფიშ ჭიჭე ჭკუდ დო ინფექციაქ ვენაკათკონ თიშ გურშენ, ნაჭკირა გუწიმინდუ. ბოლოს ბინტით ხოლო გუკირ. უკულ ჩხე ჩაიშა ქუდაპეჯ დო ბიბლიაშ გურშენ ჩიება ქუმწუჭყუ.

ჯონის იეჰოვაშ მოწმეეფშე გლახა წარმოდგენა უღუდ, მარა თე ჩიებაშ დროს აზრიქ დათირ. თინა ჟირ საკითხის ვათანხმუნდ მუამუშის — ქორდ დო ვარ იესო ღორონთ დო საჭირო რდუ დო ვარ მარიამს ლოცვათ მიმართესკო. ჯონიქ თე ოსურს ხოლო ქეშეკითხ თენა. თე დას გუჯარათულ ნინა აფუდ დოგურაფილ დო ჯონის მუშ ნინაშა ქუდურაგადუ. თიქ ბიბლიაშე ქუპასუხ თე კითხვეფს დო ქიმეჩ ბროშურა „სახიოლო ამბე ღორონთიშე“.

მუჟამსით თე ბროშურა წეკითხუნ, ჯონიქ ქიმეხვად, ნამდა მუდგას კითხულენდუნ, ჭეშმარიტება რდუ. თეშ უკულ მღვდელშა ქიმერთ დო თე ჟირ კითხვა თის ხოლო ქუდუსვ. ჩიებაშ დროს, მღვდელქ გენერვიან, ჯონის ბიბლია ქაჸათ დო დუღვარუ: „სატანათ გინორთექ! ქუმოძირე სო ჭარ ბიბლიას, ნამდა იესო ღორონთ ვა რე. ქუმოძირე სო ჭარ, ნამდა მარიამს ვა ფცათ ოკო თაყვანი. ქუმოძირე!“. თიშ საქციელიშ მეჯინუ, ჯონიქ მღვდელს უწუ: „ანწ დღას ვემნობდგუნქ კუჩხის კათოლიკურ ეკლესიაშა!“. თეშ უკულ თის ვართ მინურთუმ თექ.

ჯონიქ იეჰოვაშ მოწმეეფწკუმა ბიბლიაშ გურაფა ქიდიჭყ დო თე საქმეს სერიოზულო ქიმეთხ ხე. ჭიჭე ხანშა თიქ იეჰოვაშ მსახურება ქიდიჭყ. დროხანიშ უკულ თიშ ოჯახიშ მუსხირენ წევრიქ ხოლო იეჰოვაშ მოწმეთ გინირთ. თეშ უკულ 60 წანაქ გემკორთ დო ჯონის ასე ხოლო გიოხე კითის ნაჭკირა. თის თენა გაშინანს ართ მოქმედებათ გიმორჩქინელ ქრისტიანულ ჸოროფას, მუდგაქ გინაჭყვიდრაფუ ჭეშმარიტებაშ შარას ქიგედირთკო (2 კორ. 6:4, 6).