მუს გინაფლენქ, მუჟამსით ჯგირ მეგობარშე გურიშემაკინალ წერილს ღებულენქ? მოწაფე ტიმოთექ ხოლო მიღჷ თეცალ წერილ მოციქულ პავლეშე. ამდღა თე წერილ ბიბლიაშ ნაწილ რე დო თის 2 ტიმოთე ჯოხო. მუშო ოკო რაგად, ტიმოთე დოგორუნდჷ წყნარ ადგილს, ნამდა ქიგეგკო, მუს ჭარუნდჷ მუშ ძვირფას მეგობარ. თინა შილებე ფიქრენდკო: „მუჭო რე პავლე? მუთუნს ხომ ველამჩანს ჩქიმ დანიშნულებაწკუმა დაკავშირებით? ქიმმეხვარებუნო თე წერილ, გუვაუჯგუშე მსახურება დო ქელვუდირთე შხვეფს?“ მუჭოთ ბძირუნთ, ტიმოთექ ხვალე თე კითხვეფიშ პასუხეფ ვარინ, უმოს მეტ ინფორმაცია ხოლო მიღჷ. მარა ასე გუვარჩუათ მუსხირენ ჯგირ რჩევა, ნამუთ თე წერილს რე მოჩამილ.

მუჟამსით ტიმოთე თე წერილიშ დაჭყაფ სიტყვეფს წეკითხენდჷ, ქიგინანდჷ, მუ ხოლოშიან ურთიერთობა უღუდ პავლეწკუმა. პავლექ თის „საჸოროფო სქუა“ დუძახ (2 ტიმ. 1:2). ახ. წ. 65 წანას, მუჟამსით სოდგარენ 30 წანერ ტიმოთექ თე წერილ მიღჷ, თინა უკვე გამოცდილ ქრისტიან უხუცეს რდუ. თინა პავლეწკუმა ართო მსახურენდჷ ვით წანაშე მეტ ხანს დო ბრელ მუდგარენ დიგურუ.

ტიმოთეს მანგარო ქელუკინანდჷ გურშა თიშ გაგება, ნამდა პავლე ართგურო ითვინენდჷ გასაჭირს. თინა რომიშ ციხეს ხედჷ დო მალას დოჸვილუნდეს (2 ტიმ. 1:15, 16; 4:6—8). ტიმოთე პავლეშ გაბედულებას ქოძირუნდჷ თიშ სიტყვეფშე: „ირფელს . . . იფთვინენქ“ (2 ტიმ. 2:8—13). ტიმოთეცალო, პავლეშ მოთვინებაშ მაგალითის შეულებ ჩქი ხოლო გუმამანგარან.

პავლექ ელუჩ ტიმოთეს, ნამდა მსახურებას მუშ დანიშნულება მანგარო დაფასკო. თის ოკოდ, ნამდა ტიმოთექ დაჩხირცალო გეიობორბონჩკო ღორონთიშ ძღვინ, ნამუთ თის უღუდ (2 ტიმ. 1:6). პავლექ „ძღვინიშ“ ორაგადეთ გიმირინუ სიტყვა „ქარიზმა“. თე ბერძნულ სიტყვა ძირითადო უფასო დო დაუმსახურებელ საჩუქარიშ გურშენ გიმირინუაფ. ტიმოთექ თე ძღვინ თიმწკუმა მიღჷ, მუჟამსით კრებას განსაკუთრებულ დავალებაქ მიაჩ (1 ტიმ. 4:14).

მუ ოკო ღოლუკო ტიმოთექ თე ძღვინს? მუჟამსით თინა წეკითხენდჷ სიტყვეფს „დაჩხირცალო  გეიობორბონჩე“, შილებე დეფიქრუკო, მუჭო გინირთუდ მინშა ნორცხვათ თი დაჩხირ, ნამუთ ჸუდეეფს უღდეს. თე ნორცხვეფს დუხვიცუანდეს, ნამდა დაჩხირქ კინ გეიაჸუნკო დო უმოს სიტიბა უღუდკო. ართ ლექსიკონიშ თანახმას თე ბერძნულ ზმნა (a·na·zo·py·reʹo), ნამუთ პავლექ გიმირინუ, ნიშნენს „კინ გოფურაფას, გიშაცოცხალებას, ჰაერიშ მემბარუას“, თაშ ნამდა, თენა გულისხმენს საქმეშ დუდგინოდვალირო დო ენთუზიაზმით კეთებას. თეშნერო პავლექ ტიმოთეს უწუ: „მთელ გურ ქინოდვ სქან დანიშნულებას!“ ამდღა ჩქი ხოლო თაშ ოკო მიფქცუათ — გეგმიფრჩქინათ ენთუზიაზმ მსახურებას.

ძვირფას მეგობარიშ მოჯღონილ წერილიშ კითხირს გაგრძელენდუნ, ტიმოთე ხოლო შხვა მუდგარენს ქოძირუნდჷ, მუთ მეხვარებუდ, მსახურებას წარმატებულ ჸოფედკო. პავლექ ჭარჷ: „ჩქინწკუმა დამკვიდრებულ წმინდა შურიშ საშვალებათ ქიდეცვ ირფელ ძვირფას, მუდგაქ მიგენდჷ“ (2 ტიმ. 1:14). მუ რდუ თიშა მენდებულ? მუ ძვირფას მუდგარენ უღუდ ტიმოთეს? წოხოლენ მუხლის პავლექ მიშინუ „ჯანსაღ მოძღვრება“ — ჭეშმარიტება, ნამუთ წმინდა წერილეფს რე მოჩამილ (2 ტიმ. 1:13). მუჭოთ ქრისტიან მსახურს, ტიმოთეს ოკო უგურუაფუდკო ჭეშმარიტება ქოთ კრებას დო ქოთ კრებაშ გალე (2 ტიმ. 4:1—5). თეს გეძინელ, ტიმოთე დანიშნულ რდუ უხუცესო, ნამდა დოჭყიშუკო ღორონთიშ შხურ (1 პეტ. 5:2). თიქ ოკო დეცვუკო მუშა მეჩამილ ძვირფას ჭეშმარიტება, ნამუთ შხვეფშა აფუდ ოგურაფალ, იეჰოვაშ წმინდა შურშა დო თიშ სიტყვაშა მენდებათ (2 ტიმ. 3:14—17)

ჩქინდა ხოლო რე მონდებულ ჭეშმარიტება, ნამდგას შხვეფს ვოგურუანთ (მათ. 28:19, 20). თე ძვირფას ჭეშმარიტებაშ მარდულობა ვა ვოდინუათინ, ოკო იბლოცათ დო ღორონთიშ სიტყვაშ გურაფა ჩვევათ გინიფშქვათ (რომ. 12:11, 12; 1 ტიმ. 4:13, 15, 16). შილებე დამატებით დანიშნულება მიბღათ დო უხუცესო ვარდა სრულ დროთ მსახურო დებნიშნათ. თე დანიშნულებაქ თანდაბლობა დო იეჰოვაშ ნდობა ოკო ქუდმოგურუან. თაშ ნამდა, შემლებნა დეფცვათ ჩქინდა მონდებულ თიშ დაფასებათ დო იეჰოვაშ მენდებათ, ნამდა თინა ქიმმეხვარებნა.

თე დანიშნულებეფ ხვალე ტიმოთეს ვახუდ. თის შხვეფშა ხოლო ოკო დუგურუაფუდკო თი საქმე, მუდგას მუ ორთუდ. ათეშენ პავლექ ელუჩ თის: „თინა, მუთ ჩქიმდე მირჩქილე, . . ქუდაგურე სანდო ქომოლკათას, მით გიმოდირთუნა შხვეფიშ მაგურაფალეფო“ (2 ტიმ. 2:2). პავლექ ტიმოთეს ქუგაშინ, ნამდა ირფელ, მუთ ქრისტიან ჯიმალეფშე აფუდ ნაგურეფ, თე სანდო ქომოლკათას ოკო გეგნოჩკო. ამდღა ხოლო ქრისტიანულ კრებას ზედამხედველეფ ოცადნა, თეშნერო მიქცუან. ჯგირ ზედამხედველ ვა ფულუნს მუშ დანიშნულებაშ გურშენ რჩქინას. თეშ მანგიორო, თინა ოგურუანს შხვეფს, ნამდა თინეფს შეულებდან თე საქმეშ კეთება. თის ვაშქურ, ნამდა თინეფ უმოს რჩქინათ დო საქმეშ უჯგუშო კეთებათ მუს ორჯგინანა. ათეშენ ზედამხედველ ხვალე საქმეშ ძირითად ნაწილს ვაგურუანს. თის ოკო, ნამდა თინეფქ, მიდგას ოგურუანს, გევითარან ჯგირ განსჯაშ უნარ დო ქიმიოჭირინუან სულიერ მოწიფულობას. თეშნერო, თი „სანდო ქომოლკათას“, ხოლო უმოსო შეიალებენა გიმადირთან კრებას.

მუშო ოკო რაგად, ტიმოთე აფასენდჷ, პავლეშე მეღებულ წერილს. ადვილო შემლებნა წერმიბდგინათ, მუჭო გინაჯინედკონ იჸიდ თინა ბრელშა თექ მოჩამილ ძვირფას რჩევეფს დო მუჭო ფიქრენდკონ იჸიდ თინეფიშ გიმორნაფაშენ მუშ დანიშნულებას.

ჩქი ხოლო მოკონა თე რჩევაშ მეჸუნა. მუჭო შემლებნა თეშ კეთება? ჩქი შემლებნა ირფელ გუვაკეთათ, ნამდა დაჩხირცალო გევობორბონჩუათ ჩქინ ძღვინ, ქიდეფცვათ ჩქინდა მონდებულ დო რჩქინა დო გამოცდილება გეგნოფჩათ შხვეფს. თეშნერო, მუჭოთ პავლექ ტიმოთეს უწუ, შემლებნა სრულას დეფხარჯათ ჩქინ მსახურებას (2 ტიმ. 4:5).