ელიფაზიქ იობის უწუ, ნამდა ადამიანეფს ვეშულებნა გურ გუხარან ღორონთის (იობ. 15:​14—16; w05 9/15 26 ¶4, 5).

თიშ ნარაგადშე გიშართჷ, ნამდა იობ უბადო კოჩ რდჷ დო თეშ გურშენ იტანჯებუდ (იობ. 15:20).

თე კოჩიშ სიტყვეფ ვა რდჷ იობშო გურიშ ემაქექაფალ (იობ. 16:​1, 2).

ელიფაზიშ ნარაგად ვა რდჷ მართალ. იეჰოვა აფასენს ჩქინ მონდომას, ართგურო ვემსახურათ თის (ფსალმ. 149:4). მართალ ადამიანეფ ხოლო შეხვადნა სირთულეეფს (ფსალმ. 34:19).

ᲓᲔᲤᲘᲥᲠ: მუჭო შემლებ „გურშა ეუქექუე გურაკოჭირებულეფს?“ (1 თეს. 5:14; w15 2/15 9 ¶16).