მათე 21:1-46
21 იერუსალიმიშ გოხოლუას ქიმიოდირთეს დო ზეთისხილიშ გვალას ბეთფაგეშა ქიმერთესინ, იესოქ ჟირ მოწაფე მიდაშქვჷ
2 დო უწუ: „მეუთ თე სოფელშა; თექ გემშურთინ, ქოძირუნთ მიკოკირილ ვირს დო ჩოჩორს. თოკ გენწყით დო ქუმომიჸუნით თინეფ.
3 მითინქ მუთუნ ქოიწუეს-და, ქუწით, უფალს ოსაჭირუნ-შო დო ხეთეშე ქუგოჸუნუანა“.
4 თეშნერო შისრულ წინასწარმეტყველიშ ნარაგადიქ:
5 «სიონიშ ცირასქუას ქუწით: „ქიდეკვირ, სქან მეფე მოურს სქანდა, ლიბ ხასიათიშ; ვირს გეხე, ჩოჩორს“».
6 მოწაფეეფქ მიდართეს დო თეშ მიქცუეს, მუჭოთ იესოქ დავალ.
7 ქუმუჸუნეს თის ვირ დო ჩოჩორ, ქიგურჩეს მუნეფიშ გინაქუნალეფ დო თიქ ხოლო ქუმნოზოჯ.
8 ხალხიშ უმენტაშ შარაშა გინაქუნალეფს გილურჩანდჷ, ნამთინე ხოლო პალმაშ ნოჸელეფს ჭკირუნდჷ დო თის გილურჩანდჷ.
9 არძა, მით აწოჸუნდჷ დო ეკოჸუნდჷ, ხონარმაღალო იძახუდ: „ღორონთ, გოხვეწუთ, დოთხილე დავითიშ სქუა! ხვამელ რე, მით იეჰოვაშ სახელით მოურს! ზეციერ, გოხვეწუთ, დოთხილე თინა!“
10 იერუსალიმშა ქიმერთუნ, მთელ ქალაქიქ გეცუ დო კითხულენდეს: „მი რე თენა?“
11 თიწკუმა რდუნ თი ხალხ პასუხენდჷ: „თენა წინასწარმეტყველ იესო რე გალილეაშ ქალაქ ნაზარეთშე!“
12 იესოქ ტაძარშა მინილ დო გალე გეგმორაჸ არძა, მით თექ გიმოჩანდჷ დო ჸიდულენდჷ; ფარაშ მახურდალეფს სტოლეფ გემნურთინუ დო ტორონჯეფიშ გიმმაჩამალეფს — სკამეფ.
13 თინეფს უწუ: „ჭარილ რე, ჩქიმ ჸუდე ოლოცებერ ადგილ იჸუაფუნია, მარა თქვა ყაჩაღეფიშ ჸუდეთ გინოიშქუმალუნა!“
14 უკულ თიშა ტაძარს თოლს ვარწყედუნ ფერეფქ დო ქულეფქ ქიმერთეს დო თიქ დასქილიდუ თინეფ.
15 უნჩაშ მღვდელეფს დო მწიგნობარეფს ვახიოლეს, მუჟამსით ქოძირეს თიშ სარკო საქმეეფ დო ქიგეგონეს, მუჭო იძახუდეს ბაღანეფ ტაძარს ხონარმაღალო, გოხვეწუთ, დოთხილევა დავითიშ სქუა,
16 დო უწუეს: „ვერჩქილექო, მუს იძახუნან?“ იესოქ უპასუხ: «ქო, იბრჩქილექ. დღას ვაიკითხირუნანო: „ბაღანეფ დო აკაბცხა ჩქიჩქუეფ განგადიდენა“?»
17 ქიდიტუ თექიანობა, ბეთანიაშა მიდართჷ დო თექ ქიგისერუ.
18 ოჭმარეს ადრე, ქალაქშა ირთუდუნ, მაშქირენ.
19 შარას ლუღიშ ჯა ქოძირ დო თიშა ქიმერთჷ, მარა ფურცელეფიშ მეტ მუთუნ ვემკახვილუნ, უწუ: „დღას ვამკოიღალუდას!“ ლუღიქ ხეთეშე გოხუმ.
20 მოწაფეეფქ თენა ქოძირესინ, გუკვირდეს დო თქუეს: „თეშმამალას მუქ გახუმუ თე ლუღ?“
21 იესოქ უპასუხ: „დამჯერით, რწმენა ქუგაღვენუნა დო ეჭვ ვა გოირჩქინდუნან-და, ხვალე თეს ვარინ, უმოსის ხოლო გაკეთენთ; თე გვალას უწუათ, გეიკინ დო ზღვას ქინოლიან, თაშ ქუმოხვადუ.
22 ირფელ, მუდგას ლოცვას რწმენათ ითხინთ, ქუმგაჩამუნა“.
23 იესო ტაძარს რდჷ დო ოგურუანდჷ, მუჟამსით უნჩაშ მღვდელეფქ დო ხალხიშ უხუცესეფქ ქიმერთეს თიშა დო კითხეს: „მუ უფლებათ ორთუქ თეს? მიქ მერჩჷ თეშ უფლება?“
24 იესოქ უპასუხ: „მა ხოლო ქორკითხენთ ართ მუდგარენს დო პასუხის ქომჩანთ-და, ქოიწინთ, მუ უფლებათ ვორთუქ თეს.
25 სოვრეშე უღუდ იოანეს ნათუაშ უფლება — ღორონთშე* დოვარ კოჩშე?“ თინეფქ ართიან შქას ჩიება ქიდიჭყეს: „ღორონთშევა, ქოფთქუათინ, თინა მიწინა, იმწკუმა მუშენ ვერწმუნითია,
26 მარა, კოჩშევა, ქოფქთუათინ, ხალხშა რე ოშქურანჯ, მუშენდა იოანე არძას წინასწარმეტყველო მიორჩქ“.
27 თაშ ნამდა, იესოს უპასუხეს: „ვა მიჩქუნა“. თიმწკუმა იესოქ უწუ: „ვართ მა გიწინთ, სოვრეშე მიღჷ თეშ უფლება“.
28 «თეშენ მუს თქუანთ? კოჩის ჟირ სქუა ჸუნდჷ. პირველშა ქიმერთჷ დო უწუ: „სქუა, მეუ ამდღა ობინეხეს ქიმუშე!“
29 თიქ უწუ: „ვა მალნე“, მარა უკულ დენარღჷ დო მიდართჷ.
30 მაჟია სქუაშა ქიმერთჷ დო თის ხოლო თინა უწუ. თიქ მუმას უპასუხ, „ქო, მიდულ“, მარა ვედჷ.
31 თე ჟირშე ნამუქ შეასრულ მუმაშ ნება?» თინეფქ უწუეს: „პირველქ“. იესოქ უპასუხ: „დამჯერით: მებაჟეეფ დო მეძავეფ თქვან წოხოლე იჸუაფუნა ღორონთიშ სამეფოს,
32 მუშენდა იოანექ ქუმორთჷ დო სიმართლეშ შარა ქუგოძირეს, მარა ვერწმუნით თინა; მებაჟეეფქ დო მეძავეფქ ირწმუნეს. თქვა თენა ქოძირით, მარა იშენით ვენარღით დო ვერწმუნით.
33 ქიმირჩქილეთ ხოლო შხვა მაგალით: დიხაშ მინჯექ ბინეხ ქუდარგუ, ღობერ ქუგუჸუნუ, ჸურძენიშ ოჭყანჭყალ ადგილ გეშაკეთ დო ოყარულებერ კოშკ ქიგედგჷ; უკულ თე ბინეხ მებინეხეეფს საგვერდოთ ქიმეჩ დო მუქ შხვა ქიანაშა მიდართჷ.
34 მოსავალიშ ეჭოფუაშ დროქ ქუდოდირთუნ, მებინეხეეფშა მონეფ გოუტუ მუშ წილიშ მიოღებელო,
35 მარა მებინეხეეფქ ოჭოფეს თიშ მონეფ. ართ გოლახეს დო ჟირ დოჸვილეს, თე ჟირშე ართ — ქუალეფით.
36 მაჟიაშა თიქ უმოს მეტ მონა მიდაშქვჷ, მარა თინეფს ხოლო თაშ მექცუეს.
37 ბოლოს მუშ ქომოლსქუა გოუტუ, ფიქრენდჷ, ჩქიმ სქუას ვარა ქოცენანია პატის.
38 თიშ სქუა ქოძირესინ, ართიანს უწუეს, ბინეხიქ თეშიქ ოკო იჸუას, მორთ, დოპჸვილათ დო ირფელ ჩქი გიმოსქიდუნანია.
39 ოჭოფეს თინა, ობინეხეშე გეგშასერგელუეს დო დოჸვილეს.
40 მუჭო ფიქრენთ, მუჟამსით ბინეხიშ მინჯე ქუმურს, მუს ღოლანს თე მებინეხეეფს?“
41 თინეფქ უწუეს: „უბადოეფ რენან თიშენ, ვა დაზოგენს დო დოჸვილუნს, უკულ ბინეხის თიცალ მებინეხეეფს ჩაბარენს, მით დროულო ქიმეჩანა მუშ წილს“.
42 იესოქ უწუ თინეფს: «დღას ვაიკითხირუნანო წმინდა წერილეფშე: „მაშენებელეფიშ დაწონებულ ქუაქ კუნთხუშ დუდის გიოდვალარ ქუათ გინირთჷ; თენა იეჰოვაქ აკეთ დო მართალო სარკო რე“?!
43 ათეშენ გირაგადუთ: მიდგაღალუაფუნა ღორონთიშ სამეფო დო ქიმიაჩამუ თი ხალხის, მით ღორონთიშ ნებას შეასრულენს.
44 მით თე ქუას გიანთხუ, აკოტირხუ დო მიდგას თე ქუა გიანთხუ, დიჭყანჭყუ».
45 თე მაგალით ქიმირჩქილუესინ, უნჩაშ მღვდელეფქ დო ფარისეველეფქ ქიმეხვადეს, ნამდა იესო მუნეფშენ რაგადანდჷ.
46 თინეფს თიშ ჭოფუა ოკოდეს, მარა ხალხშა ოშქურუდეს, მუშენდა ხალხის თინა წინასწარმეტყველო მიორჩქუდ.
სქოლიოეფ
^ პირდაპირ თარგმან — „ზეცაშე“.
