იოანე 9:1-41
9 ართშა იესოქ, მუჟამსით შარას მიშჷ, ქოძირ კოჩ, ნამუთ დაბადებაშე თოლს ვარწყედ.
2 მოწაფეეფქ იესოს კითხეს: „რაბი, მიქ შეცოდ, თე კოჩიქ დოვარ თიშ მშობლეფქ? მუშენ დებად ჸვერეთ?“
3 იესოქ უპასუხ: „ვართ თის შეუცოდებ დო ვართ თიშ მშობლეფს. მარა თექ საშვალება ქიმეჩ ხალხის, ქოძირესკო ღორონთიშ საქმეეფ.
4 ონდო დღაშ რე, ჩქიმ მუმაშქუმალარიშ საქმეეფ ოკო ვაკეთათ, მუშენდა მოურს სერ, მუჟამსით მითინს მუთუნ ვაკეთებე.
5 ონდო თე ქიანას ვორექ, თე ქიანაშო სინთე ვორექ“.
6 თენა ქოთქუნ, დიხას ქიგიოფურტინ, ლეტა დოზუ, თი კოჩის თოლეფს ქოუსვჷ
7 დო უწუ: „მეუ დო სილოამიშ აუზის გელებონ!“ („სილოამ“ ითარგმნუ, მუჭოთ „მეშქუმალირ“). თიქ ხოლო მიდართჷ, გელებონ დო თოლსინთემოკათაფილქ დირთჷ.
8 უკულ მეზობელეფქ დო თინეფქ, მით თის მათხირო იჩინენდეს, თქუეს: „თენა თი კოჩ ვა რენო, ნამუთ ხედჷ დო თხულენდჷ?“
9 ნამთინე იჩიებუდ: „თი კოჩ რე“. შხვეფ იჩიებუდეს: „თი კოჩ ვა რე, უბრალოთ მოგენს“. მარა მუ იჩიებუდ, თინა ვორექია.
10 თიმწკუმა თინეფქ კითხეს: „მუჭო მუგაკათ თოლსინთექ?“
11 თიქ უპასუხ: „ართ კოჩიქ, ნამდგას იესო ჯოხო, ლეტა დოზუ, თოლეფშა ქომისვჷ დო მიწუ, მეუ დო სილოამს გელებონია. მა ხოლო მიდაფრთჷ, გელებომნჷ დო თოლსინთექ ქუმმაკათ“.
12 თინეფქ კითხეს: „სო რე თი კოჩ?“ თიქ უპასუხ: „ვა მიჩქჷ“.
13 თინეფქ თე კოჩ, ნამუთ აიშახ თოლს ვარწყედ, ფარისეველეფს ქიმუჸუნეს.
14 თი დღა, მუჟამსით იესოქ ლეტა ზუ დო თე კოჩის თოლსინთე მუკათუ, საბატონ რდჷ.
15 ასე უკვე ფარისეველეფქ ქუდუჭყეს გითოკითხირ, მუჭო მაკათ თოლსინთექ. თიქ უპასუხ: „ლეტა ქომისვჷ თოლეფშა, გელებომნჷ დო ასე ვორწყექ“.
16 ნამთინე ფარისეველ იჩიებუდ: „თე კოჩ ღორონთშე ვა რე, საბატონიშ კანონს გინურთანს“. შხვეფ იჩიებუდეს: „ქო მარა, მუჭო შილებე ცოდამ კოჩიქ თეცალ სარკო საქმეეფ აკეთას?“ თაშ ნამდა, ართ ართის იჩიებუდ დო მაჟია — მაჟიას.
17 თიმწკუმა თინეფქ კინ კითხეს თოლს ვარწყედუნ ფერ კოჩის: „სი მუს თქუანქ თი კოჩშე, მიდგაქ თოლსინთე მოიკათუ?“ თიქ უპასუხ: „წინასწარმეტყველ რე!“
18 მარა იუდეველეფს იშენით ვა ჯერდეს, ნამდა თინა აიშახ თოლს ვარწყედ დო ასე თოლსინთექ ქუმაკათ, ათეშენ თიშ მშობლეფ ქიჭანუეს
19 დო კითხეს: „თენა რენო თქვან სქუა, ნამდგაშეთ იჩიებუთ, დაბადებაშე თოლს ვარწყენია? აბა, ასე მუჭო ორწყე?“
20 თინეფქ უპასუხეს: „ჩქი მიჩქუნა, ნამდა თინა ჩქინ სქუა რე დო დაბადებაშე თოლს ვარწყედ,
21 მარა ვა მიჩქუნა, მუჭო მაკათ თოლსინთექ ვარდა მიქ მუკათუ. მუს ქოკითხით, ბაღანა ვა რე დო მუშ დუდშე მუქ იჩუას“.
22 თიშ მშობლეფქ თენა თიშენ თქუეს, ნამდა იუდეველ რელიგიურ წინამძღოლეფშა ოშქურუდეს, მუშენდა თინეფს მორაგადაფილ აფუდეს, ნამდა არძა, მით იესოს ქრისტეთ მირჩქინანდ, სინაგოგაშე გეგშაჸათესკო.
23 ზუსტას ათეშენ უწუეს მშობლეფქ, ბაღანა ვა რე დო მუს ქოკითხითია.
24 ათეშენ მაჟიაშა ქიჭანუეს თი კოჩ, ნამუთ აიშახ თოლს ვარწყედ, დო უწუეს: „განადიდ ღორონთ! ჩქი მიჩქუნა, ნამდა თი კოჩ ცოდამ რე!“
25 თიქ უპასუხ: „ცოდამ რე დო ვარ, ვა მიჩქჷ, მარა თინა ქომიჩქ, ნამდა აიშახ თოლს ვა ვორწყედ დო ასე ვორწყექ!“
26 უკულ თინეფქ კითხეს: „მუჭო აკეთ თენა? მუჭო მოიკათუ თოლსინთე?“
27 თიქ უპასუხ: „ხომ ქოიწით, მარა თქვა ვა მომრჩქილეთ. მუშო გოკონა ართ დო იგივეშ მორჩქილაფა?! თქვა ხოლო ხომ ვა გოკონა, თიშ მოწაფეთ გინირთათ?“
28 თიმწკუმა თინეფქ ზიზღით უწუეს: „თიშ მოწაფე სი რექჷ, ჩქი მოსეშ მოწაფეეფ ვორეთ!
29 ჩქი მიჩქუნა, ნამდა მოსეს ღორონთ ურაგადუდ, მარა თე კოჩიქ სოვრეშე მორთუნ, ვა მიჩქუნა!“
30 თიქ უპასუხ: „ზუსტას თენა რე გასაკვირ, ნამდა ვაიჩქუნა, სოვრეშე მორთჷ, ვარინ თიქ მომკათუ თოლსინთე!
31 ჩქი მიჩქუნა, ნამდა ღორონთ ცოდამეფს ვა ურჩქილე, მარა მიდგას ღორონთიშ შიშ უღჷ დო თიშ ნებას ასრულენს, თის ურჩქილე.
32 აიშახ მითინს ვა გაუგებ, ნამდა მიდგაინქ თოლსინთე მუკათუკო დაბადებაშე ვარწყედუნ ფერს.
33 თე კოჩ ღორონთშე ვა რდასინ, მუთუნ ვაქიმნედ“.
34 თინეფქ უპასუხეს: „დიდაშ ქვარაშე ცოდამ რექჷ დო ჩქი მოგურუანთო?!“ უკულ გალე გეგმაჸათეს.
35 იესოქ ქიგეგ, ნამდა თინა გალე გიმაჸათეს დო, მუჟამსით ქეშეხვად, კითხჷ: „ქორწანსო კოჩიშ სქუა?“
36 თიქ კითხჷ: „ბატონ, მი რე თინა? ქომწი, ნამდა იბრწმუნე“.
37 იესოქ უპასუხ: „სი ნაძირეფ გაფჷ თინა. მით გეჩიებუნ თინა რე“.
38 თიმწკუმა თიქ თქუ: „პწანსჷ, უფალ!“ დო ბირგულ ქუდაშქვჷ თიშ წოხოლე.
39 უკულ იესოქ უწუ: „თე ქიანაშა გასასამართლებერო მობრთჷ, მუშენდა მით ვარწყე, ქოძირას დო მით ორწყე, თოლსინთექ მეუდინას!“
40 ნამთინე ფარისეველქ, მით თექ რდჷ დო თენა გეგონ, თის უწუ: „თიშ რაგად გოკონო, ნამდა ჩქი ხოლო თოლს ვა ვორწყეთ?!“
41 იესოქ უპასუხ: „თოლს ვარწყედითკონ, ცოდას ბრალ ვეგგადვალუდეს, მარა რახანს იჩიებუთ, ვორწყეთია, ცოდა ვეგეპატიებუნა!“
