იოანე 12:1-50

  • მარიამ ზეთის გიობუნს იესოს კუჩხეფს (1—11)

  • იესოშ მინულა იერუსალიმშა (12—19)

  • იესო მუშ ღურას წინასწარმეტყველენს (20—37)

  • იუდეველეფს ვა წანა იესო, მუდგათ წინასწარმეტყველება ისრულებ (38—43)

  • იესოქ თე ქიანაშ ორსხებშა მორთჷ (44—50)

12  პასექშახ ამშვ დღა მეძუდუნ თეშ, იესოქ ბეთანიაშა გენორთჷ, სოდეთ ლაზარე ცხოვრენდჷ, ნამუთ თიქ გათელ.  თექ ოსერშე გეგმუნწყუეს. სუფრას მართა ომსახურუდ. ლაზარე შხვეფწკუმა ართო სუფრას მიკუხედ*.  თიმწკუმა მარიამქ გეჭოფ ართ ლიტრა*, მანგარ ძვირიან, სუფთა ნარდიშ ჯგირ შურ უღუდუნ ფერ ზეთ, კუჩხეფს ქიგიობ იესოს დო მუშ თუმათ გოუსქირუ. მთელ ჸუდექ თე ზეთიშ ჯგირ შურით ეიფშჷ.  მარა თიშ ართ-ართ მოწაფექ, იუდა ისკარიოტელქ, ნამდგას იესოშ ნტერეფიშ ხეშა აშაჸოთამა ულამუდ, თქუ:  „მუშენ ვეჸუ გიმოჩამილქ თეცალ ძვირფას ზეთიქ 300 დინარშა დო ფარაქ უღონოეფშა მუშენ ვეჸუ მეჩამილქ?!“  თენა თიშენ ვა უთქუალ, ნამდა უღონოეფიშ ამბე ოწუხუდ, თიშენ თქუ, ნამდა მახინჯ რდჷ, ფარაშ ინარღვაფალ მუს უღუდ დო თევრეშე ფარას ხირულენდჷ.  თიმწკუმა იესოქ თქუ: „დუდ დანებით მარიამს, შეასრულას თე წეს, ნამდა დასაფლებაშ დღაშო მუმამზადას.  უღონოეფ ირო თაქ გაჸვენუნა, მარა მა ირო ვა გაჸვენუთ“.  ეშობას ბრელ იუდეველქ ქიგეგ, ნამდა იესო თექ რდჷ, დო ხვალე თიშ ოძირაფშა ვარინ, ლაზარეშ ოძირაფშა ხოლო მერთეს, მით თიქ გათელ. 10  უნჩაშ მღვდელეფქ ლაზარეშ ჸვილუა ხოლო ქიმირაგადუეს, 11  მუშენდა თიშ გურშენ ბრელ იუდეველ მიშჷ თექ დო ბრელქ ირწმუნ იესო. 12  მაჟია დღას დღახუშა მეულირ ანაყუ ხალხიქ ქიგეგ, ნამდა იესო იერუსალიმშა მოურდჷ. 13  თინეფქ პალმაშ ნოჸელეფ გეჭოფეს, თიშ ეწაზადინშა მიდართეს დო იძახუდეს: „ღორონთ, გოხვეწუთ, დოთხილე! ხვამელ რე, მით იეჰოვაშ სახელით მოურს, ისრაელიშ მეფე!“ 14  იესოქ ჩოჩორ ქოძირ დო თის ქუმნოზოჯ, მუჭოთ ჭარილ რე: 15  „ვა გაშქურინას, სიონიშ ცირასქუა! სქან მეფე მოურს, თინა ჩოჩორს გეხე!“ 16  მოწაფეეფქ დუდშე ვენანჭეს თე ირფელს, მარა, მუჟამსით იესოქ განდიდებულქ იჸუ, თიმწკუმა ქუგაშინეს, ნამდა მუთ თე ხალხიქ აკეთ, წმინდა წერილეფს იესოშ გურშენ რდჷ ჭარილ. 17  თინეფ, მიდგაქ მუნეფიშ თოლით ძირეს, მუჭო დოუძახ იესოქ ლაზარეს, გეგმურთუმუდუკო სასაფლაშე, დო მუჭო გათელ თინა, თე ამბეშ გურშენ ამოწმენდეს. 18  ათეშენ ხოლო მიშჷ ხალხ თიშ შეიოხვალამშა, თინეფს გაგებულ აფუდეს თიშ სარკო საქმეშ გურშენ. 19  ფარისეველეფქ ართიანს უწუეს: „ქარწყეთო, მუთუნ ვეგშმალენა?! არძა თის ეკოჸუნს!“ 20  დღახუშა ღორონთიშ თაყვანიშოცემშა მოულირეფ შქას ბერძენეფ ხოლო რდესჷ. 21  თინეფქ ქიმერთეს ფილიპეშა, ნამუთ გალილეაშ ბეთსაიდაშე რდჷ, დო თხინდეს: „ბატონ, იესოშ ძირაფა მოკონა!“ 22  ფილიპექ ქიმერთჷ დო თენა ანდრიას ქოუწუ, ანდრიაქ დო ფილიპექ იესოშა ქიმერთეს დო თის ქოუწუეს. 23  იესოქ თინეფს უპასუხ: „ქუდოდირთჷ დროქ, მუჟამსით კოჩიშ სქუაქ განდიდებულქ ოკო იჸუას. 24  მართალს, მართალს გირაგადუთ: ქობალიშ კაკალქ დიხას ვა დოლჷ დო ვა ჸორდ-და, ხვალე თე ართ კაკალ ქუდოსქიდუ, მარა დოჸორდ-და, მირდუ დო ბრელს გემკიღანს. 25  მიდგას უჸორს მუშ სიცოცხლე*, სპუნსჷ თის, მარა მიდგას თე ქიანას ჯოგჷ მუშ სიცოცხლე, დოთხილანს თის, ნამდა ულიებ სიცოცხლექ ქაშუას. 26  მიდგას ოკო, ჩქიმ მსახურ რდასჷ, ქეკმაჸუნას, დო სოდეთ მა ვორექ, ჩქიმ მსახურ ხოლო თექ იჸუაფ. მიდგას ოკო, ჩქიმ მსახურ რდასჷ, ჩქიმ მუმა პატის ქოცენს თის. 27  ასე შეწუხებულ ვორექ დო მუ ფთქუა?! მუმა, დამირსხ თიშე, მუდგაქ ოკო მოხვადას*; მარა ზუსტას თეშ გურშენ მოფრთჷ თე დროშახ. 28  მუმა, განადიდ სქან სახელ!“ თიმწკუმა ცაშე ხონარქ გისიმ: „განვადიდ დო ხოლო განვადიდენქ!“ 29  თენა თექ შაყარელ ხალხიქ ქიგეგონუნ, თქუეს, გურგინიშ ხონარ რენია. ნამთინე იჩიებუდ, ანგელოზიქ დურაგადუა. 30  იესოქ უპასუხ თინეფს: „თე ხონარქ ჩქიმო ვარინ, თქვანო გისიმ. 31  ასე თე ქიანაშ სასამართლო რე დო თე ქიანაშ მმართველ გალე იჸუაფ გიმოჸოთამილ. 32  მარა მა, მუჟამსით ძელს ქიმკმობუნუანა, ირნერ კოჩის ქიმიპჸუნანქ ჩქიმდა“. 33   თეთ თინეფშა თიშ რაგად ოკოდ, მუნერ ღურათ ღურუდ. 34  ხალხიქ უპასუხ: „ჩქი კანონშე მიჩქუნა, ნამდა ქრისტე ირიათო დოსქიდუ. მუჭო იჩიებუქ, კოჩიშ სქუაქ ძელს ოკო იჸუასია მიკობუნაფილქ?! მი რე თე კოჩიშ სქუა?“ 35   იესოქ უწუ თინეფს: „სინთე ხოლო ჭიჭე ხანს იჸუაფ თქვანწკუმა. გილართით, ონდო სინთე გიღუნა, მუშენდა უკმელაქ ვა რფორან. მით უკმელას გილურს, ვა უჩქჷ, სო მეურს. 36   სოიშახ სინთე გიღუნა, ქირწმუნით სინთე, მუშენდა სინთეშ სქუალეფო გინირთათ“.  თენა ქოთქუნ, იესოქ მიდართჷ დო თოლს ქიმკაფორ. 37   თიშ უმკუჯინუო, ნამდა თინეფიშ წოხოლე ქიანაშ სარკო საქმე აკეთ, იშენით ვერწმუნეს თინა. 38   თეშნერო შისრულ წინასწარმეტყველ ესაიაშ სიტყვეფქ: „იეჰოვა, მიქ ირწმუნ ჩქინდე მორჩქილაფირ? მიქ ძირჷ იეჰოვაშ ძალიერ კილე?“ 39   თიშენ ვერწმუნეს, ნამდა ესაიაქ თენა ხოლო თქუ: 40   „თიქ თოლსინთე მეუდინუ თინეფს დო ქუაცალო გინუშქვჷ გურ, ნამდა თოლით ვა ძირან, გურით ვენანჭან დო ვემკირთან, ნამდა დუვოსქილიდუე“. 41   ესაიაქ თე ირფელ თიშენ თქუ, ნამდა ქრისტეშ დიდება ძირჷ. 42   ბრელ მმართველქ ხოლო ირწმუნ თინა, მარა არგამათ ვეგმოხანტუნდეს თეს, მუშენდა ფარისეველეფშა ოშქურუდეს, ნამდა სინაგოგაშე ვეგშუჸოთამუდესკო; 43   თინეფს დიდებაშ მეღება უმოსო ადამიანეფშე უჸორდეს, ვინემ ღორონთშე. 44   იესოქ ხონარმაღალო თქუ: „მიდგას მა პწანქჷ, ხვალე მა ვარინ, ჩქიმ მუმაშქუმალარ ხოლო წანსჷ, 45   დო მით მა მორწყე, ჩქიმ მუმაშქუმალარს ხოლო ორწყე. 46   მა თე ქიანაშა მობრთჷ მუჭოთ სინთე, მუშენდა, მიდგას მა პწანქჷ, უკმელას ვა დოსქიდას. 47   მარა, მით ირჩქილე ჩქიმ სიტყვეფს დო ვემეჸუნს თის, ვა გუვასამართლენქ, მუშენდა თე ქიანაშ გასასამართლებშა ვარინ, თიშ ორსხებშა მობრთჷ. 48  მიდგას მუთუნო ვემვორჩქუქ დო ჩქიმ სიტყვეფს ვა ღებულენს, ჸუნსჷ გუმასამართლებერ. ჩქიმ ნარაგად სიტყვეფ გასამართლენს თის ბოლო დღას, 49   მუშენდა ჩქიმით ვა ბრაგადანქ. მუმაქ, ნამდგაქ მუმაშქვჷ, მიზოჯ, მუ ფთქუე დო მუ ვოგურუე. 50   მიჩქჷ, ნამდა თიშ ნაზოჯინაშ მეჸუნა ულიებ სიცოცხლეს ნიშნენს. ათეშენ, მუდგას იფჩიებუქ, მუჭოთ მუმაქ მიწუ, თეშ იფჩიებუქ“.

სქოლიოეფ

შხვანერო — „ელანჯირელო მიკუხედ“. ბიბლიურ დროს სუფრაწკუმა მიკოხუნაშ თეცალ წეს უღუდეს.
თენა რდჷ ბერძნულ წონაშ ერთეულ, ნამუთ 327 გრამს იწონუდ.
ბერძნ. „ფსიქე“. ქოძირით „შურ“ („ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“).
პირდაპირ თარგმან — „დამირსხ თე საათშე“.