Марк баён этган хушхабар 7:1–37
7 Қуддусдан келган фарзийлар билан айрим уламолар Исонинг атрофига йиғилишди+.
2 Улар Исонинг баъзи шогирдлари қўлларини ювмасдан* овқатланишаётганини кўришди.
3 (Барча яҳудийлар, жумладан фарзийлар ҳам ота-боболарининг урф-одатларига қаттиқ риоя қилиб, қўлларини тирсагигача ювмасдан овқатланишмасди.
4 Бозордан қайтгач ювинмай туриб овқат ейишмасди. Бундан ташқари, косалар, кўзалар ва мис идишларни сувга ботириш каби бошқа кўплаб урф-одатларга қаттиқ амал қилишарди.)+
5 Шунда фарзийлар билан уламолар Исодан: «Нега шогирдларинг ота-боболаримизнинг урф-одатларини бузиб, қўлларини ювмай овқат ейишяпти?»+ — деб сўрашди.
6 Исо уларга қуйидагиларни айтди: «Ҳой иккиюзламачилар, Ишаё пайғамбар сизлар ҳақингизда: “Бу халқ тилдагина Мени ҳурмат қилади, қалби эса Мендан йироқдир+.
7 Уларнинг Менга топиниши беҳудадир, чунки улар инсоний амрларни Худоники деб ўргатиб юришибди”+,— дея ўринли башорат қилган экан.
8 Сизлар Аллоҳнинг амрларини четга суриб, инсонлар чиқарган урф-одатларга риоя қиляпсиз»+.
9 Исо яна шуларни айтди: «Сизлар ўз урф-одатларингизни сақлаб қолиш учун, Тангрининг амрларини эпчиллик билан бекор қиляпсиз+.
10 Мисол учун, Мусо пайғамбар: “Ота-онангизни ҳурмат қилинг”+ ва “Отасини ёки онасини ҳақорат қилган ўлдирилсин”+,— деб айтган.
11 Сизлар бўлса: “Инсон отасига ёки онасига: “Сизга фойдаси тегадиган нарсаларимнинг бари қурбонликдир (яъни Худога бағишланган ҳадя)”,— деб айтишга ҳақли”,— дейсизлар.
12 Бу билан у ота-онасига яхшилик қилишига тўсқинлик қиляпсизлар+.
13 Шу тариқа, урф-одатингизни деб Аллоҳнинг каломини бекор қиляпсизлар+. Бунга ўхшаш яна кўп ишларни ҳам қиляпсизлар»+.
14 Кейин Исо халқни ёнига чақириб, уларга қуйидагиларни айтди: «Барчангиз сўзларимга қулоқ солиб, мағзини чақинглар+.
15 Ташқаридан кирган ҳеч бир нарса одамни ҳаром қилмайди. Аксинча, инсонни ҳаром қиладиган нарса унинг ичидан чиқади»+.
16 * ——
17 Исо халқни тарк этиб уйга кирганида, шогирдлари ундан бояги мисол тўғрисида сўрай бошлашди+.
18 Шунда Исо уларга деди: «Наҳотки сизлар ҳам уларга ўхшаб тушунмаётган бўлсангиз? Ташқаридан кирган ҳеч бир нарса инсонни ҳаром қилмаслигини билмайсизларми?
19 Ахир бу нарсалар юракка эмас, қоринга тушиб, кейин ташқарига чиқиб кетади-ку». Шу йўсин, Исо ҳар қандай егуликни ҳалол қилди.
20 Исо яна гапини давом эттирди: «Инсоннинг ичидан чиқадиган нарсалар уни ҳаром қилади+.
21 Зеро ичдан, яъни қалбдан+ ёмон фикрлар чиқиб, улар жинсий ахлоқсизлик*, ўғрилик, қотиллик,
22 бевафолик, очкўзлик, ярамас ишлар, ёлғон, ахлоқсиз хулқ*, ҳасад*, ҳақоратли сўзлар, такаббурлик, ақлсизликка олиб боради.
23 Ушбу ёмон нарсаларнинг барчаси одамнинг ичидан чиқиб, уни ҳаром қилади».
24 Исо у ердан чиқиб, Тир ва Сидон атрофларига бориб+, бир уйга кирди. У келгани ҳақда ҳеч ким билишини истамади, лекин барибир эътибордан четда қолмади.
25 Қизалоғи ёвуз руҳга чалинган бир аёл Исо тўғрисида эшитиши биланоқ, келиб унинг оёқлари остига йиқилди+.
26 Бу аёл юнон бўлиб, Суриядаги Финикиядан эди. У қизидан ёвуз руҳни қувиб чиқаришни Исодан ўтиниб сўрай бошлади.
27 Аммо Исо унга: «Аввал болалар тўйсин. Ахир нонни болалардан олиб, кучукларга бериш яхши эмас-ку»+,— деди.
28 Аёл бўлса жавобан шундай деди: «Тақсир, сиз ҳақсиз. Лекин кучуклар ҳам болалар дастурхонидан тушган ушоқларни териб ейди-ку».
29 Шунда Исо аёлга: «Бундай деганингиз учун уйингизга бораверинг, жин қизингиздан чиқиб кетди»+,— деб айтди.
30 Аёл уйига келганида, қизалоғининг жиндан қутулиб+, тўшакда ётганини кўрди.
31 Исо Тир ён-атрофларидан қайтаётганда, Сидонни оралаб ўтиб, Ўнкент вилояти орқали Жалила денгизи томон йўл олди+.
32 Ўша ерда унинг олдига кар ва яхши гапира олмайдиган бир одамни келтириб+, унга қўл теккизишини ёлвориб сўрашди.
33 Исо бу одамни халойиқ орасидан четроққа олиб чиқди. Кейин бармоқларини унинг қулоқларига тиқди-да, тупуриб, тилига теккизди+.
34 Сўнгра Исо осмонга қаради-да, оғир хўрсиниб: «Эффатаҳ», яъни «Очил»,— деди.
35 Шу онда бу одамнинг қулоқлари очилиб+, тилга кирди ва равон гапира бошлади.
36 Исо ўша ердагиларга бу ҳақда ҳеч кимга айтмасликни буюрди+. Аммо уларга қанча ман этмасин, улар барибир бу ҳақда овоза қилаверишарди+.
37 Улар жудаям ҳайратда қолиб+: «Унинг ҳамма ишлари ажойиб! У ҳатто карларни эшитадиган, соқовларни гапирадиган қиляпти»+,— дейишарди.
