Забур 146:1–10
146 Яҳни мадҳ этинг!*+
Бутун борлиғим Яҳовани мадҳ этсин!+
2 Умрим бўйи Яҳовага ҳамду сано айтаман.
Токи ҳаёт эканман, Тангримга мадҳлар куйлайман.
3 Умид боғламанг бекларга,Нажот беролмайдиган инсон ўғлига+.
4 Нафаси узилиши билан*, у тупроққа қайтади+,Ўша куниёқ ўй-фикрлари пучга чиқади+.
5 Ёқубнинг Худосини ёрдамчим деб билган+,Тангриси Яҳовага умид боғлаган киши бахтлидир+.
6 У еру осмоннинг,Денгиз ва ундаги бор нарсанинг Яратувчиси+,Ҳамиша ишончли бўлиб қоладиган Зотдир+.
7 У алданганлар учун адолат ўрнатадиган,Оч инсонга ризқини берадиган Зотдир+.
Яҳова маҳбусларни озод этади+.
8 Яҳова кўрларнинг кўзини очади+,Яҳова қадди букилганларни ростлайди+,Яҳова одил кишиларни севади.
9 Яҳова мусофирларни ҳимоя қилади,У етим ва беваларга таянч бўлади+,Ёвузларнинг режасини эса пучга чиқаради+.
10 Яҳова абадий Шоҳ бўлади+,Эй Сион, Худойинг авлоддан авлодга Шоҳ бўлади.
Яҳни мадҳ этинг!
Изоҳлар
^ Ёки «Ҳаллелуя!» «Яҳ» — бу Яҳова деган исмнинг қисқача шакли.
