Mezmur 77:1-20
Başmüzisyene, Yedutun için. Asaf’ın+ mezmuru.
77 Sesimi yükseltir, Tanrı’ya feryat ederim.+Tanrı’ya seslenirim, bana mutlaka kulak verir.+
2 Sıkıntılı günümde Yehova’ya yöneldim,+Gece göklere açtığım ellerim uyuşmadı,Gönlüm bir türlü rahatlamak bilmedi.+
3 Tanrı’yı anarım, içim huzursuz olur,+Kaygımı dökerim, ruhum daralır.+ (Selah)
4 Gözkapaklarımı açık tuttun;+Tedirgindim, konuşamıyordum.+
5 Eski günler hakkında düşünüp durdum,+Geçmiş devirler üzerinde düşünceye daldım.
6 Geceleri sazla söylediğim ilahileri hatırlarım,+Yüreğim düşüncelere dalar,+Ruhum da inceden inceye sorular sorar.
7 Yehova bizi sonsuza dek mi terk etti?+Bizden artık hoşnut olmayacak mı?+
8 Vefalı sevgisi sonsuza dek mi bitti?+Dedikleri nesiller boyu boşa mı çıkacak?+
9 Tanrı lütuf göstermeyi unuttu mu,+Öfkesi merhametini durdurdu mu?+ (Selah)
10 “Yüceler Yücesi sağ elini üzerimizden çekti,+İşte bu dert içimi kemiriyor” mu diyeyim?+
11 Yah’ın yaptıklarını hatırlarım,+Eski devirlerdeki harikalarını anarım.+
12 Senin bütün işlerini derin düşünürüm,+Ve yaptıkların hakkında düşünceye dalarım.+
13 Ey Tanrı, Senin yolun kutsal yerdedir,+Tanrımız gibi yüce bir Tanrı var mı?+
14 Sen gerçek Tanrısın, harikalar yaparsın,+Halklar arasında gücünü gösterdin.+
15 Kolunun gücüyle kurtardın halkını,+Yakup’un ve Yusuf’un oğullarını. (Selah)
16 Seni sular gördü ey Tanrı,Sular gördü Seni, acıdan kıvrandılar,+Ve derin sular çalkalandılar.+
17 Gürüldeyen bulutlardan sular boşandı,+Bulutlu gökler gürledi,Senin okların dört bir yana uçuştu.+
18 Savaş arabalarının tekerlekleri gibi gürledin,+Şimşeklerin toprağı aydınlattı,+Yeryüzü sarsılmaya, sallanmaya başladı.+
19 Yolun denizden geçiyordu,+Engin sularda geçit açtın,Ve ayak izlerin belli olmadı.
20 Musa ve Harun’un eliyle,+Sürü güder gibi, halkına yol gösterdin.+