Markos 1:1-45

1  İsa Mesih hakkındaki iyi haberin başlangıcı.  İşaya peygamberin kitabında şöyle yazılmıştır: “(İşte, senin önün sıra habercimi gönderiyorum, senin yolunu hazırlayacak.)+  Dinleyin! Çölde biri bağırıyor: ‘Yehova’nın* yolunu hazırlayın, O’nun yollarını düzleyin.’”+  Böylece, yazıldığı gibi, Vaftizci Yahya günahların bağışlanması için gereken tövbe vaftizini duyurarak çölde ortaya çıktı.+  Bunun üzerine, tüm Yeruşalim ve Yahudiye yöresi halkı onun bulunduğu yere gittiler. Günahlarını açıkça itiraf ederek Ürdün Irmağında onun tarafından vaftiz ediliyorlardı.+  Yahya deve tüyünden bir giysi giyiyor, beline deri bir kuşak bağlıyordu;+ çekirge+ ve yaban balı+ yiyordu.  Halka şu duyuruyu yapıyordu: “Benden sonra benden daha güçlü biri geliyor; ben eğilip onun çarıklarının bağını çözmeye bile layık değilim.+  Ben sizi suyla vaftiz ettim, o sizi kutsal ruhla vaftiz edecek.”+  O günlerde İsa, Celile’nin Nasıra şehrinden geldi ve Yahya tarafından Ürdün Irmağında vaftiz edildi.+ 10  Sudan çıkar çıkmaz göklerin yarıldığını ve ruhun üzerine bir güvercin gibi indiğini gördü.+ 11  Göklerden, “Sen Benim sevgili oğlumsun, senden memnunum”+ diye bir ses geldi. 12  Hemen sonra, ruh onu çöle götürdü.+ 13  İsa kırk gün çölde kaldı;+ bu süre boyunca Şeytan onu ayartmaya çalıştı;+ orada yaban hayvanlarının arasındaydı, fakat melekler kendisine hizmet ediyordu.+ 14  Yahya tutuklandıktan sonra İsa Celile’ye gitti;+ Tanrı’nın iyi haberini duyuruyor+ 15  ve “Vakit geldi,+ Tanrı’nın krallığı yaklaştı. Tövbe edin,+ iyi habere iman edin” diyordu. 16  İsa Celile Gölü kıyısında dolaşıyordu; o sırada Simun’u+ ve kardeşi Andreas’ı denize ağ atarken gördü; onlar balıkçıydı.+ 17  Kendilerine, “Ardımdan gelin, bundan sonra balık değil, insan yakalayacaksınız” dedi.+ 18  Onlar derhal ağlarını bırakıp onun peşinden gittiler.+ 19  İsa biraz daha ilerleyip Zebedi’nin oğlu Yakup’u ve kardeşi Yuhanna’yı gördü; teknede ağlarını onarıyorlardı.+ 20  Hemen onları çağırdı. Onlar da babaları Zebedi’yi teknede işçilerle birlikte bırakıp İsa’nın ardından gittiler. 21  Birlikte Kefernahum’a girdiler.+ Sebt günü olur olmaz İsa havraya girdi ve Tanrı’nın Sözünü öğretmeye başladı. 22  Dinleyenler onun öğretme tarzına şaşıp kaldılar,+ çünkü yazıcılar gibi değil, yetki sahibi biri gibi öğretiyordu.+ 23  Tam o sırada havrada bulunanlardan biri, kötü ruhun etkisi altındaki bir adam bağırmaya başladı.+ 24  “Ey Nasıralı İsa, bizden ne istiyorsun?+ Bizi yok etmeye mi geldin? Senin kim olduğunu biliyorum;+ Tanrı’nın Kutsal+ Kulusun”+ diyordu. 25  Fakat İsa, “Sus ve ondan çık!” diyerek ruhu azarladı.+ 26  Adam kötü ruhun etkisi altında çırpınmaya başladı, sonra ruh, avazı çıktığı kadar bağırarak ondan çıktı.+ 27  Hepsi öylesine şaşkına dönmüştü ki, “Bu da nesi?” diye aralarında tartışmaya başladılar. “Yeni bir öğretme yöntemi! Kötü ruhlara bile yetkiyle emrediyor, onlar da itaat ediyor” diyorlardı.+ 28  Böylece, onun hakkındaki haberler bir anda Celile yöresinde dört bir yana yayıldı.+ 29  Havradan çıkar çıkmaz Andreas ve Simun’un evine gittiler;+ Yakup ve Yuhanna da yanlarındaydı. 30  Simun’un kaynanası+ ateşlenmiş yatıyordu,+ durumu hemen İsa’ya anlattılar. 31  İsa da kadının yanına gitti, elinden tutup onu kaldırdı; kadının ateşi düştü+ ve onlara hizmet etmeye başladı.+ 32  Akşam olup güneş battıktan sonra, tüm hastaları+ ve cinlerin tutsağı olanları ona getirmeye başladılar.+ 33  Tüm şehir halkı kapıya üşüşmüştü. 34  İsa çeşitli hastalıklara tutulmuş pek çok insanı iyi etti,+ birçok kişiden cinleri çıkardı; cinlerin konuşmasına izin vermiyordu, çünkü onun Mesih olduğunu biliyorlardı.+ 35  İsa sabah erkenden, henüz karanlıkken kalktı, dışarı çıkıp ıssız bir yere gitti+ ve orada dua etmeye koyuldu.+ 36  Ancak, Simun ve yanındakiler peşine düştüler 37  ve onu buldular. Kendisine, “Herkes seni arıyor” dediler. 38  Fakat İsa, “Gelin, başka yerlere, yakın kasabalara gidelim, oralarda da bu haberi duyurayım,+ çünkü ben bu amaçla geldim”+ dedi. 39  Böylece havralarında haberi duyurarak ve cinleri çıkararak bütün Celile’yi dolaştı.+ 40  Bir gün de yanına bir cüzamlı gelmişti; diz çökmüş, “Sen beni temizleyebilirsin, yeter ki iste” diye yalvarıyordu.+ 41  İsa ona acıyarak+ elini uzatıp dokundu ve “İsterim. Temiz ol”+ dedi. 42  O anda cüzamı geçti ve adam tertemiz oldu.+ 43  Sonra sıkı sıkı tembihleyip onu hemen yanından gönderdi; 44  “Sakın kimseye bir şey söyleme; ancak git, kâhine görün+ ve arınmanın gereği olarak Musa’nın emrettiği şeyleri sun+ da onlara kanıt olsun”+ dedi. 45  Adam ise oradan ayrıldıktan sonra, olup biten her şeyi duyurmaya ve etrafa yaymaya başladı; öyle ki, İsa artık hiçbir şehre açıkça giremiyordu, ancak şehir dışında, ıssız yerlerde kalıyordu. Yine de, insanlar dört bir yandan ona geliyorlardı.+

Dipnotlar

Mr 1:3 Ek 1’e bakın.