Başlangıç 25:1-34
25 İbrahim tekrar evlendi; karısının adı Ketura’ydı.+
2 İbrahim’in Ketura’dan Zimran, Yokşan, Medan, Midyan,+ Yişbak ve Şuah+ adında oğulları oldu.
3 Yokşan’ın Seba+ ve Dedan+ adında oğulları oldu.
Dedan Aşşurim, Letuşim ve Leummim’in atasıydı.
4 Midyan’ın oğulları Efa,+ Efer, Hanok, Abida ve Eldaa+ idi.
Bunların hepsi Ketura’nın oğullarıydı.
5 İbrahim sahip olduğu her şeyi İshak’a bıraktı.+
6 Cariyelerinden olan oğullarına da armağanlar verdi.+ Sonra onları, daha kendisi hayattayken, İshak’tan uzağa,+ Doğu’ya+ gönderdi.
7 İbrahim yüz yetmiş beş yıl yaşadı; ömrü bu kadardı.
8 İbrahim iyice yaşlanmıştı, yaşlı ve hayata doymuş bir adam olarak son nefesini verdi; ölüp atalarına katıldı.+
9 Oğulları İshak ve İsmail onu, Hititli Tsohar oğlu Efron’un Mamre önündeki tarlasında bulunan Makpela mağarasına gömdüler.+
10 O tarlayı İbrahim Hetoğullarından almıştı. İbrahim ve karısı Sara oraya gömüldü.+
11 Tanrı, İbrahim’in ölümünden sonra da oğlu İshak’a bereket verdi;+ İshak, Beer-lahay-roi+ yakınlarında oturuyordu.
12 İbrahim’in, Sara’nın hizmetçisi Mısırlı Hacer’den olan oğlu+ İsmail’in soy kaydı+ şudur:
13 İsmail’in birer aile atası olan oğullarının isimleri şöyledir: İlk oğlu Nebayot’tu,+ sonrakiler Kedar,+ Adbeel, Mibsam,+
14 Mişma, Duma, Massa,
15 Hadad,+ Tema,+ Yetur, Nafiş ve Kedema’ydı.+
16 İsmail’in oğulları bunlardır; köyleri ve obaları+ onların adıyla anılır; onlar on iki boyun+ beyleridir.
17 İsmail yüz otuz yedi yıl yaşadıktan sonra son soluğunu verdi; ölüp atalarına katıldı.+
18 İsmailoğullarının çadır kurdukları bölge, Mısır önlerinde bulunan Şur+ yakınlarındaki Havila’dan+ Asur’a dek uzanırdı. Kardeşlerinin karşısında otururlardı.+
19 İbrahim’in oğlu İshak’la+ ilgili kayıt şudur:
İbrahim İshak’ın babasıydı.
20 İshak, Paddan-aram’dan Arami+ Betuel’in+ kızı ve Arami Laban’ın kız kardeşi Rebeka ile evlendiğinde kırk yaşındaydı.
21 İshak durmadan Yehova’ya dua ediyordu;+ özellikle de karısı için, çünkü karısı kısırdı.+ Ve Yehova onun yakarışlarını duydu,+ karısı Rebeka gebe kaldı.
22 Rebeka’nın karnındaki çocuklar itişmeye başladı;+ bunun üzerine o “Eğer böyle sıkıntı çekeceksem, yaşamanın ne anlamı var?” dedi. Böylece Yehova’ya danıştı.+
23 Yehova ona “Karnında+ iki millet var” dedi, “Senden iki ayrı halk doğacak.+ Halklardan biri diğerinden güçlü olacak.+ Büyüğü küçüğüne kulluk edecek.”+
24 Ve Rebeka’nın doğum vakti geldi; karnında ikiz vardı.+
25 Çocukların ilki doğdu, kızıldı ve sanki tüylü bir cüppe giymişti;+ bu nedenle ismini Esav*+ koydular.
26 Sonra Esav’ın kardeşi doğdu, eliyle onun topuğunu tutuyordu;+ bu nedenle ismini Yakup*+ koydular. Rebeka onları doğurduğunda İshak altmış yaşındaydı.
27 Ve çocuklar büyüdü; Esav kırlarda dolaşan, avlanmayı bilen bir adam oldu;+ Yakup ise çadırlarda yaşayan+ doğru bir adamdı.+
28 İshak Esav’ı severdi, çünkü ona av eti getirirdi; Rebeka ise Yakup’u severdi.+
29 Bir gün Yakup yemek pişiriyordu; Esav da yorgun bir halde kırdan gelmişti.
30 Yakup’a “Ne olur şu kırmızı yemekten bana bir lokma ver” dedi, “Çabuk ol, çok yorgunum, şu yemekten biraz yiyeyim.” Bu nedenle ona Edom*+ dendi.
31 O zaman Yakup “Önce bana ilk oğulluk hakkını+ sat” dedi.
32 Esav şu karşılığı verdi: “Şurada ölmek üzereyim, ilk oğulluk hakkının bana ne faydası var?”
33 Yakup “Önce bana yemin et”+ dedi. Esav yemin edip ilk oğulluk hakkını Yakup’a sattı.+
34 Ve Yakup Esav’a ekmek ve mercimek yemeği verdi; o da yedi içti.+ Sonra kalkıp yoluna gitti. Esav ilk oğulluk hakkını hor görmüştü.+
