ENDONEZYA
Duyuru İşi Hız Kazanıyor
Hıristiyan Âleminin din adamları Yehova’nın Şahitlerine tapınma özgürlüğü verildiğini duyunca öfkeden deliye döndü. Yedi Protestan kilisesinden 700’den fazla din adamı ve önde gelen kilise mensubu, hükümete Şahitlerin faaliyetini yeniden yasaklatmak için Cakarta’da bir seminer düzenledi. Fakat hükümet kararından geri dönmedi.
Ülkede yasağın kalktığı haberi yayıldıkça, ilgi gösteren birçok kişi Bürodan yayın talebinde bulundu ve Kutsal Kitabı incelemek istedi. 2003’te Anma Yemeğine 42.000’den fazla kişi katıldı; bu rakam ülkedeki müjdecilerin iki katından fazlaydı. Cakarta’da düzenlenen çevre ibadetine Diyanet İşleri Bakanlığından üst düzey bir yetkili de dahil, yaklaşık 10.000 kişi katıldı. Genç ve yaşlı herkesin değinilen ayetleri kendi Kutsal Kitaplarından takip etmesi bu yetkiliyi çok şaşırttı. Ayrıca bu yetkili, Yehova’nın Şahitlerine atılan iftiraları ortadan kaldırmaya kararlı olduğunu söyledi.
Yasağın kaldırılması görevli vaizlerin ülkeye geri dönmesini de sağladı. Ülkeye ilk dönen görevli vaizler Solomon Adaları’ndan Josef ve Herawati Neuhardt *, Tayvan’dan Esa ve Wilhelmina Tarhonen ile Rainer ve Felomena Teichmann ve Japonya’dan Bill ve Nena Perrie’ydi. Onların ardından Kuzey Sumatra, Kalimantan, Kuzey Sulawesi ve diğer ücra yerlere Gilead Okulundan yeni mezun olan görevli vaizler tayin edildi.
2005 yılında Büro ülkede iki yeni teokratik kurs düzenledi. Vaizlik Eğitim Kursu (şimdiki adı Krallık Müjdecileri Kursu) öğretmenlerinden biri olan Julianus Benig şunları söyledi: “Öğrencilerin öğretme ve konuşma yeteneklerini geliştirmelerine ve teşkilat için daha yararlı olmalarına yardım etmekten büyük sevinç duyuyorum.” Bu okuldan mezun olan birçok kardeş şimdi özel öncü ya da çevre gözetmeni olarak hizmet ediyor. Gezici Gözetmenler İçin Kursun (şimdiki adı Çevre Gözetmenleri ve Eşleri İçin Kurs) ilk sınıfına katılan biraderlerin çoğu ilk olarak yasak altındayken eğitim almıştı. Bu kurs yasaktan sonra görevlerini yerine getirmelerine yardım etti. Kursun ilk sınıfına katılmış olan Ponco Pracoyo şöyle söyledi: “Kurs, çevre gözetmeni olarak hizmet ederken daha duygudaş ve sorumluluk sahibi olmama yardım etti. Ruhen canlandırıcı ve teşvik edici bir kurstu.”
Acil Bir İhtiyacı Karşılamak
Endonezya’da 25 yıl süren yasak boyunca çoğu cemaat, ibadetleri gruplar halinde evlerde yaptı. Bazı cemaatler İbadet Salonu inşa edecek maddi güce sahipti fakat yeni ibadet yerleri inşa etmek için izin almak neredeyse imkânsızdı. Birçok cemaat ruhen çok hızlı ilerlediğinden Büro bu acil ihtiyacı karşılamak için bir İbadet Salonu İnşa Masası (şimdiki adı Yerel Proje/İnşa Departmanı) oluşturdu.
Bu düzenlemeden yararlanan ilk yerlerden biri Kuzey Sumatra’daki Nias Adası’ydı. Uzun zamandır Gunungsitoli cemaatinde hizmet eden Haogo’aro Gea şunları söylüyor: “Yeni bir İbadet Salonumuzun olacağını duyduğumuzda çok sevindik. Büro projeyle ilgilenmesi için 7 inşa işi gönüllüsü gönderdi. Salonun inşası 2001 yılında bitti.” Yerel inşa heyetinin bir üyesi olan Faonasökhi Laoli şunları anlattı: “Önceleri evlerde ibadet yapardık ve halk Yehova’nın Şahitlerini küçümserdi. Fakat İbadet Salonunun inşası biter bitmez ibadetlere katılım ortalaması 20’den 40’a çıktı. 12 ay içinde de yüzde 500’ün üzerinde artış yaşandı. Bizim binamız o bölgedeki en güzel ibadet yeri ve artık halk Yehova’nın Şahitlerine saygı duyuyor.”
2006’da kardeşler Batı Cava’nın Bandung kentinde ilk kez bir İbadet Salonu inşa etmek için arsa aramaya başladı. İnşa heyetinde hizmet eden bir ihtiyar olan Singap Panjaitan şunları söylüyor: “12 ay sonra uygun bir arsa bulabildik. Fakat yetkililerin inşa izni vermesi için Şahit olmayan en az 60 komşumuzdan onay almamız gerekiyordu. Projeyi, bize daha önce muhalefet eden nüfuzlu bir kadın da dahil, 76 komşumuz destekledi. İnşaat bitince komşularımızı ve Bandung belediye
başkanını salonu görmeye davet ettik. Belediye başkanı şunları söyledi: ‘Bu temiz ve düzenli ibadet yeri diğer kiliseler için örnek oluşturuyor.’” Bu iki katlı İbadet Salonu 2010 yılında Yehova’ya adandı.2001’den beri Endonezya’da 100’ün üzerinde İbadet Salonu inşa edildi ve daha birçok salona ihtiyaç var.
^ p. 3 Herawati Neuhardt’ın yaşam öyküsü Şubat 2011 Uyanış! dergisinde yayımlanmıştır.