1960 yılına gelindiğinde, Trujillo’nun baskıcı yönetiminin dış ülkelerden aldığı eleştiriler ve ülke içinde gördüğü muhalefet giderek artmıştı. Siyasi açıdan gergin ortam sürerken, Ocak 1961’de dünya merkez bürosundan Milton Henschel ülkeyi ziyaret etti ve yapılan üç günlük büyük ibadete katıldı. Halka açık olan bu ibadette 957 kişi hazır bulundu ve 27 kişi vaftiz edildi. Henschel birader bu ziyaretinde ülkedeki kardeşlerin hizmet için yeniden teşkilatlanmasına ve sahaların yeniden düzenlenmesine yardım etti.

Enrique Glass ve Julián López adında iki çevre gözetmeni, cemaatleri ziyaret etmekle görevlendirildi. Julián şöyle diyor: “Benim hizmet ettiğim çevre ülkenin doğusundaki iki cemaati ve kuzeyindeki tüm cemaatleri kapsıyordu. Enrique’nin hizmet ettiği çevre ise doğudaki diğer cemaatleri ve güneydeki tüm cemaatleri içeriyordu.” Yapılan bu ziyaretler cemaatlerin birbiriyle ve teşkilatla tekrar iletişime geçmesini sağladı ve kardeşlik bağının gelişmesine yardım etti.

Gilead Okulunun ikinci sınıfından mezun olan Salvino ve Helen Ferrari, 1961 yılında ülkeye geldi. Onların Küba’da görevli vaiz olarak edindikleri deneyim, Dominik Cumhuriyeti’ndeki büyük hasat işi için çok yararlı oldu. Salvino 1997’de ölene dek Temsil Heyetinde hizmet etti. Helen ise 79 yıldır tamgün hizmette ve bu yılların çoğunu görevli vaiz olarak geçirdi.

Ferrari çiftinin ülkeye gelişinden kısa süre sonra 30 Mayıs 1961 gecesi, Trujillo’nun şiddet dolu yönetimi  sona erdi. O gece suikastçılar Trujillo’nun arabasını kurşun yağmuruna tuttu. Bununla birlikte bu suikast ülkede siyasal açıdan istikrar sağlamadı, sivil ve siyasi karışıklıklar birkaç yıl daha devam etti.

Bu sırada görevli vaizler gelmeye devam ediyordu. Gilead Okulunun birinci sınıfından mezun olan William Dingman ve eşi Estelle, Thelma Critz ve Flossie Coroneos’la birlikte Porto Riko bürosundan Dominik Cumhuriyeti’ne tayin edildiler; Trujillo’nun suikasta uğramasından iki gün sonra ülkeye geldiler. William şunları anlatıyor: “Oraya vardığımızda ülke kargaşa içindeydi ve oldukça yoğun bir askeri faaliyet vardı. Bir devrim yapılmasından korkuluyordu ve askerler yoldan geçen herkesi arıyordu. Birkaç kontrol noktasında durdurulduk ve her seferinde valizlerimiz arandı. En küçük eşyaya kadar içlerindeki her şey çıkarılıyordu.” Böylesine çalkantılı bir siyasi ortamda iyi haberi duyurmak gerçekten de zordu.

William şöyle diyor: “Trujillo’nun diktatörlük dönemi boyunca halka, Yehova’nın Şahitlerinin Komünist ve çok kötü insanlar oldukları söylenmişti. . . . . Yavaş yavaş da olsa bu önyargıları yıkabildik.” Yeniden canlanan faaliyet sayesinde Krallık mesajına olumlu yanıt veren doğru yürekli kişilerin sayısı giderek artıyordu. 1961 yılının sonunda, ülkede 33 özel öncü hizmet ediyordu.