1, 2. Pavlus İbrani kardeşlerine neden mektup yazdı?

MİLATTAN SONRA 61 yılıydı. İsrail’in dört bir yanındaki cemaatler nispeten huzurlu bir dönemdeydi. Elçi Pavlus Roma’da hapiste olsa da yakında serbest bırakılmayı umuyordu. Hizmet arkadaşı Timoteos yeni serbest bırakılmıştı ve birlikte Yahudiye’deki kardeşleri ziyaret etmeyi planlıyorlardı (İbr. 13:23). Fakat 5 yıl içinde, İsa’nın bildirdiği gibi “ordugâh kurmuş ordular” Yeruşalim’i kuşatacaktı. Yahudiye’deki Hıristiyanların, özellikle de Yeruşalim’dekilerin hemen harekete geçmesi gerekecekti. İsa onlara bu olayların gerçekleşmeye başladığını görür görmez kaçmalarını söylemişti (Luka 21:​20-24).

² İsa’nın bu sözleri bildirmesinin üzerinden 28 yıl geçmişti. Bu süre içinde İsrail’de yaşayan Yahudi kökenli sadık Hıristiyanlar büyük bir muhalefete ve zulme dayanmıştı (İbr. 10:​32-34). Yine de Pavlus onların hayatlarındaki en büyük iman sınavlarından biriyle karşılaşmak üzere olduklarını biliyordu (Mat. 24:​20, 21; İbr. 12:4). Ne yaşayacak olurlarsa olsunlar buna hazırlıklı olmalarını istiyordu. O kardeşlerin  olağanüstü bir tahammüle ve canlarının korunmasını sağlayacak kadar güçlü bir imana ihtiyaçları olacaktı (İbraniler 10:​36-39’u okuyun). Bu nedenle Pavlus onların ruhi ihtiyaçlarını karşılamak için Tanrı ilhamıyla bir mektup yazdı. Bu mektup günümüzde İbraniler kitabı olarak bilinir.

3. İbraniler kitabı bizi neden ilgilendirmeli?

³ Pavlus’un birinci yüzyıldaki İbrani Hıristiyanlara yazdığı sözler bugün hepimizi ilgilendirmeli. Neden? Çünkü biz de benzer bir durumdayız. Bu “çetin ve bunalımlı” dönemde her tür muhalefet ve zulümle karşılaşıyoruz (2. Tim. 3:​1, 12). Sıkıntılar karşısında imanımızın ve Tanrı’ya bağlılığımızın güçlü olduğunu şüpheye yer bırakmayacak şekilde gösteriyoruz. Öte yandan birçoğumuz nispeten huzurlu bir ortamda yaşıyoruz ve doğrudan bir zulüm görmüyoruz. Ancak Pavlus’un zamanındaki Hıristiyanlar gibi hiçbirimiz şu önemli gerçeği gözden kaçırmamalıyız: Yakında hayatımızdaki en büyük iman sınavıyla karşılaşacağız! (Luka 21:​34-36’yı okuyun).

4. 2016 yılının ayeti nedir? Bu ayetin seçilmesi neden uygundur?

⁴ Hemen önümüzdeki olaylara nasıl hazırlanabiliriz? Pavlus İbraniler kitabında imanımızı güçlendirmemize yardım edecek birçok şey sıralar. Örneğin bu mektubun son bölümünün ilk ayetinde şu önemli noktaya değinir: “Kardeş sevginiz hep sürsün” (İbr. 13:1). Bu sözler 2016 yılının ayeti olarak seçildi.

5. Kardeş sevgisi nedir?

⁵ Kardeş sevgisi göstermemiz ne anlama gelir? Pavlus’un burada kullandığı Yunanca philadelphia teriminin kelime anlamı “erkek kardeşe duyulan sevgi”dir. Kardeş sevgisi aile fertleri ya da yakın arkadaşlar arasındakine benzer güçlü, sıcak bir duygudur ve bağlılık içerir (Yuhn. 11:36). Yehova’nın toplumundaki kişiler olarak birbirimize kardeşmişiz gibi davranmayız, biz gerçekten kardeşiz (Mat. 23:8). Şu öğüt aramızdaki güçlü bağlılığı güzel bir şekilde anlatır: “Kardeş sevginizi sıcak bir şefkatle gösterin. Birbirinize saygı göstermekte siz önce davranın” (Rom. 12:10). Kardeş sevgisi ilkelere dayanan sevgiyle (agape) birleştiğinde aramızda yakın bir ilişki oluşur.

6. Bir Hıristiyan kimleri kardeş olarak görmelidir?

⁶ Bir bilgine göre “‘Kardeş sevgisi’ terimi Hıristiyan edebiyatı dışında nadiren kullanılır.” Yahudilikte “kardeş” kelimesinin anlamı, bazen akraba olmayanları da içermesine rağmen Yahudi milletinden kişilerle sınırlıydı ve diğer milletlerden olanları kapsamazdı. Ancak Hıristiyanlıkta milliyeti ne olursa olsun iman eden herkes kardeş olarak kabul edilir (Rom. 10:12). Birbirimize kardeş sevgisi duymayı Yehova’dan öğrendik (1. Sel. 4:9). Peki kardeş sevgimizi sürdürmemiz neden çok önemlidir?

7. (a) Kardeş sevgisi göstermemizin en önemli nedeni nedir? (b) Başka hangi nedenle birbirimize olan sevgimizi güçlendirmemiz önemlidir?

⁷ Kardeş sevgisi göstermemizin en önemli nedeni bunu Yehova’nın talep etmesidir. Kardeşlerimizi sevmediğimiz sürece Tanrı’yı sevdiğimizi söyleyemeyiz (1. Yuhn. 4:​7, 20, 21). Ayrıca özellikle de sıkıntılı zamanlarda birbirimize  ihtiyacımız var. Pavlus İbraniler mektubunda hitap ettiği Hıristiyanlardan bazılarının yakında evlerini ve mallarını bırakmak zorunda kalacağını biliyordu. İsa o dönemin ne kadar zor olacağından söz etmişti (Mar. 13:​14-18; Luka 21:​21-23). Bu nedenle o Hıristiyanların birbirlerine olan sevgilerini güçlendirmeye her zamankinden çok ihtiyaçları vardı (Rom. 12:9).

8. Büyük sıkıntı başlamadan önce, şimdiden ne yapmalıyız?

⁸ Yakında insanlık tarihindeki en büyük sıkıntının yıkıcı rüzgârları bırakılacak (Mar. 13:19; Vah. 7:​1-3). O zaman şu öğüde uymamız gerekecek: “Kalk ey halkım, iç odalarına gir, ardından kapıları kapat. Gazap geçene kadar biraz gizlen” (İşa. 26:20). Bu “iç odalar” cemaatlerimize atfediyor olabilir. Gerçekten de, cemaat ibadetlerinde Yehova’ya tapınmak için kardeşlerimizle bir araya geliriz. Fakat düzenli olarak bir araya gelmemiz yeterli değildir. Pavlus İbrani Hıristiyanlara bu fırsatlardan yararlanarak birbirlerini “sevgi ve iyi işler için” gayretlendirmeleri gerektiğini hatırlattı (İbr. 10:​24, 25). Bizim de kardeş sevgimizi şimdiden güçlendirmemiz gerekir, çünkü bu sevgi gelecekte karşılaşabileceğimiz her tür sınav ve zorlukla baş etmemize yardım edecek.

9. (a) Bugün kardeş sevgimizi göstermek için hangi fırsatlara sahibiz? (b) Yehova’nın toplumunun nasıl kardeş sevgisi gösterdiğine dair örnekler verin. (Dipnota da bakın.)

⁹ Kardeş sevgisine büyük sıkıntı başlamadan önce, bugün bile çok ihtiyacımız var. Deprem, sel, kasırga ve tsunami gibi doğal afetler birçoğumuzu ciddi şekilde etkiliyor. Bazı kardeşler muhalefet ve zulüm nedeniyle sıkıntı çekiyor (Mat. 24:​6-9). Tüm bunların yanında, bu yoz ortamda yaşadığımız için her gün ekonomik zorluklarla karşılaşıyoruz (Vah. 6:​5, 6). Böyle sorunlar arttıkça kardeş sevgimizin ne kadar derin olduğunu gösterme fırsatlarımız da artıyor. ‘Çoğu insanın sevgisi soğusa’ da biz kardeş sevgimizi göstermeye devam etmeliyiz (Mat. 24:12). [1]

10. Şimdi neyi inceleyeceğiz?

¹⁰ Yaşadığımız sorunlara rağmen kardeş sevgimizi sürdürmeyi nasıl başarabiliriz? Kardeşlerimize böyle güçlü bir sevgi duyduğumuzu nasıl gösterebiliriz? Elçi Pavlus “Kardeş sevginiz hep sürsün” dedikten sonra İsa’nın takipçilerinin bunu hangi yollarla gösterebileceğini söyledi. Şimdi bunlardan altısını inceleyelim.

11, 12. Konukseverlik göstermek ne anlama gelir? (Makalenin başındaki resme bakın.)

¹¹ “Konukseverliği unutmayın” (İbraniler 13:2’yi okuyun). “Konukseverlik” olarak tercüme edilen ifade orijinal dilde yabancıya iyilik etme fikri taşır. Bu ifade bize İbrahim ve Lût’u hatırlatır. Her ikisi de tanımadıkları misafirlere iyilik etmişlerdi. Sonradan bu misafirlerin melek olduğu anlaşıldı (Başl. 18:​2-5; 19:​1-3). Pavlus onların yaptıklarına değinerek İbrani Hıristiyanları kardeş sevgisi göstermek için konuksever olmaya teşvik etti.

¹² Yemek yemek ya da birlikte vakit geçirmek ve teşvik alışverişinde bulunmak için başkalarını evimize davet ederek konukseverlik gösteriyor muyuz? Konuksever görünmek için ayrıntılı veya pahalı şeyler hazırlamamız gerekmez; sadece bir şekilde karşılık alabileceğimiz kişileri davet etmek de  istemeyiz (Luka 10:42; 14:​12-14). Amacımız başkalarını etkilemek değil, teşvik etmek olmalı. Çevre gözetmenimizi ve eşini çok iyi tanımıyor olsak bile onlara seve seve konukseverlik gösteriyor muyuz? (3. Yuhn. 5-8). Yoğun programımıza ve günlük hayatın getirdiği strese rağmen ‘konukseverliği unutmamamız’ çok önemlidir.

13, 14. ‘Hapiste olanları hatırladığımızı’ nasıl gösterebiliriz?

¹³ ‘Hapiste olanları hatırlayın’ (İbraniler 13:3’ü okuyun). Pavlus bu ayette herhangi bir nedenle hapiste olanlardan söz etmiyordu. O, imanları nedeniyle hapsedilmiş kardeşlerden bahsediyordu. Pavlus İbrani Hıristiyanlara bu sözleri yazdığı sırada kendisi de yaklaşık 4 yıldır hapisteydi (Filip. 1:​12-14). ‘Hapiste olanlara duygudaşlık gösterdikleri’ için İbrani Hıristiyanları övdü (İbr. 10:34). Bu kardeşler, Pavlus’a hapisteyken şahsen yardım edenlerden farklı olarak ondan uzakta yaşıyordu. Peki onlar Pavlus’u nasıl ‘hatırlayabilirdi’? Onun için hararetle dua ederek bunu yapabilirlerdi (İbr. 13:​18, 19).

¹⁴ Bugün biz de hapisteki kardeşlerden uzakta yaşıyor olabiliriz. Hapishanenin yakınında yaşayan Şahitlerin aksine onlara pratik yardımda bulunamayabiliriz. Fakat bu sadık kardeşlerimizi unutmayarak ve dualarımızda Yehova’ya onlar için yalvararak duygudaşlık ve kardeş sevgisi gösterebiliriz. Örneğin Eritre’de çok sayıda birader, hemşire, hatta çocuklar hapse atılıyor. Onların arasında 20 yılı aşkın süredir hapiste olan Paulos Eyassu, Isaac Mogos ve Negede Teklemariam isimli üç biraderimiz de var. Tüm bu kardeşlerimizi ‘hatırlıyor’ muyuz?

15. Evliliğimize nasıl saygı gösterebiliriz?

¹⁵ “Evlilik herkesin gözünde saygın olsun” (İbraniler 13:4’ü okuyun). Ahlaken temiz kalarak da kardeş sevgimizi gösterebiliriz (1. Tim. 5:​1, 2). Bir kişi bir iman kardeşiyle ya da onun ailesinden biriyle cinsel ahlaksızlık yaparak kardeşine ‘zarar verir ve onun haklarına tecavüz ederse’, bu durum kardeş sevgisinin temelini oluşturan güveni yıkar (1. Sel. 4:​3-8). Ya da bir kadın kocasının pornografik görüntülere bakarak kendisine ihanet ettiğini anladığında neler hisseder? Kocasının onu sevdiğini ve evlilik düzenlemesine saygı duyduğunu düşünür mü? (Mat. 5:28).

16. Elimizdekiyle yetinmek kardeş sevgisi göstermemize nasıl yardım eder?

¹⁶ ‘Elinizdekilerle yetinin’ (İbraniler 13:5’i okuyun). Elimizdekiyle yetinip yetinmemek Yehova’ya güvenimize bağlıdır. Bu, maddi şeylere karşı dengeli bir bakış açısına sahip olmamızı sağlar (1. Tim. 6:​6-8). Yehova’yla ve kardeşlerimizle ilişkimizin paranın satın alabileceği herhangi bir şeyden çok daha önemli olduğunu fark etmemize yardım eder. Elindekiyle yetinen biri şikâyet etmez, söylenmez ya da hata aramaz; ayrıca kıskançlığa ve açgözlülüğe yenilmez, ki bu duygular kardeş sevgisinin gelişmesini engeller. Oysa kişi elindekiyle yetindiğinde cömert bir tutum sergiler (1. Tim. 6:​17-19).

17. ‘Tam bir cesarete’ sahip olmak kardeş sevgisi göstermemize nasıl yardım eder?

¹⁷ ‘Tam bir cesarete’ sahip olun (İbraniler 13:6’yı okuyun). Nasıl bir zorlukla karşılaşırsak karşılaşalım Yehova’ya güvenimiz bize cesaret verir. Bu cesaret de olumlu bir tutuma sahip olmamıza yardım eder. Kardeş sevgimiz  böyle olumlu bir tutumla birleştiğinde iman kardeşlerimizi yüreklendirmemizi ve teselli etmemizi mümkün kılar (1. Sel. 5:​14, 15). Dünya büyük sıkıntı sırasında en karanlık dönemini yaşarken bile biz kurtuluşumuzun yaklaştığını bildiğimizden ‘doğrulup başımızı yukarı kaldırabileceğiz’ (Luka 21:​25-28).

18. İhtiyarlarımıza duyduğumuz kardeş sevgisini nasıl güçlendirebiliriz?

¹⁸ “Önderlik edenleri unutmayın” (İbraniler 13:​7, 17’yi okuyun). İhtiyarların hiçbir maddi karşılık beklemeden bizim için verdikleri emeği düşündüğümüzde onlara olan kardeş sevgimiz ve takdirimiz güçlenir. Bizim yaptığımız bir şeyden ötürü sevinçlerini kaybetmelerini veya iç çekmelerini asla istemeyiz. Bunun yerine ihtiyarlara itaat ederek ve boyun eğerek ‘yaptıkları işten dolayı onlara büyük bir saygı ve sevgi gösteririz’ (1. Sel. 5:13).

19, 20. Kardeş sevgisi göstermek konusunda nasıl daha da gelişebiliriz?

¹⁹ Yehova’nın toplumunu tanıtan özelliğin kardeş sevgisi olduğuna hiç şüphe yok. Pavlus’un döneminde de aynı şey geçerliydi. Ancak o herkesi ‘bu konuda daha da gelişmeye’ teşvik etti (1. Sel. 4:​9, 10). Evet, kardeş sevgisi konusunda her zaman daha da gelişebiliriz!

²⁰ Yıl boyunca yılın ayetine baktıkça şu sorular üzerinde düşünelim: Daha konuksever olabilir miyim? Hapisteki kardeşlerimizi hatırladığımı nasıl gösterebilirim? Tanrı’nın evlilik düzenlemesine saygı duyuyor muyum? Elimdekilerle yetinmeme ne yardım edebilir? Yehova’ya güvenimi nasıl güçlendirebilirim? Önderlik edenlerle nasıl daha fazla işbirliği yapabilirim? Bu altı alanda kendimizi geliştirmek üzere çaba harcarsak yılın ayeti bizim için sadece İbadet Salonunun duvarında asılı bir söz olarak kalmayacak. Bize şu öğüdü uygulamamız gerektiğini hatırlatacak: “Kardeş sevginiz hep sürsün” (İbr. 13:1).