Mukaddes Kitabın Görüşü

Tanrı’nın Sabrı Sınırsız mı?

“[TANRI] GAZABINI GÖSTERMEK VE KUDRETİNİ BİLDİRMEK İSTİYEREK HELÂKE HAZIRLANMIŞ OLAN GAZAP KAPLARINA ÇOK SABIRLA TAHAMMÜL ETTİ.”—ROMALILAR 9:24.

TARİH boyunca Tanrı birçok kötülüğe, hatta kötülüğün en insanlık dışı türlerine sabır gösterdi. 3.000 yıldan daha uzun bir zaman önce Eyub acı içinde şunları söyledi: ‘Kötüler niçin yaşıyorlar, Kocuyorlar da kudretleri artıyor? Kendilerile beraber onların zürriyeti önlerinde, filizleri de gözleri önünde pekişir, evleri selâmettedir ve korkusuz, Allahın sopası da üzerlerinde değil.’ (Eyub 21:7-9) Peygamber Yeremya ve adaleti seven başkaları da Tanrı’nın kötü insanlara görünürde gösterdiği hoşgörü nedeniyle kaygılandılar.—Yeremya 12:1, 2.

Siz ne düşünüyorsunuz? Tanrı’nın kötülüğe izin vermesi sizi şaşırtıyor mu? Bazen Tanrı’nın acele edip tüm kötü insanları hemen yok etmesi gerektiğini mi düşünüyorsunuz? Tanrı’nın sabrının sınırları ve bu sabrı göstermesinin nedenleri hakkında Mukaddes Kitabın ne söylediğini bir düşünün.

Tanrı Neden Sabrediyor?

Öncelikle şöyle sormalıyız: En yüksek doğruluk standartlarına sahip olan Tanrı neden kötülüğe izin veriyor? (Tesniye 32:4; Habakkuk 1:13) Bu O’nun kötülüğe göz yumduğu anlamına mı gelir? Asla! Aşağıdaki örneği ele alalım: Hijyenin temel ilkelerini çiğneyen ve hastalarına büyük acı veren bir cerrah düşünün. Eğer o bir hastanede çalışıyor olsaydı, hemen işten çıkarılmayacak mıydı? Fakat olağanüstü hoşgörü gerektiren bazı durumlar olabilir. Çok acil bir durumda örneğin bir savaş alanında, cerrahların ilkel ve tehlikeli koşullarda, belki de normal şartlarda kalitesiz sayılacak malzemeler ve cerrahi aletler kullanarak çalışmasına hoşgörü göstermek gerekmez mi?

Benzer şekilde bugün Tanrı tamamen kabul edilemez olarak gördüğü birçok şeye sabır gösteriyor. Kötülükten nefret etmesine rağmen geçici olarak onun devam etmesine izin veriyor. Böyle yapması için geçerli nedenler vardır. Öncelikle, Aden bahçesinde Şeytan’ın isyanı ile ortaya çıkan, yaşamsal önem taşıyan davaların sonsuza dek geçerli bir çözüme kavuşması için zaman tanıyor. Bu davalar Tanrı’nın yönetme şeklinin doğruluğu ve haklılığıyla yakından bağlantılıdır. Ayrıca O’nun kötülüğe sabırla katlanması, kötülükten dönmek isteyenler için zaman ve fırsat sağlar.

Merhametli ve Sabırlı Bir Tanrı

İlk ana babamız Âdem ve Havva Şeytan’ın Tanrı’ya karşı isyanına katıldı. Tanrı haklı olarak onları hemen yok edebilirdi. Bunun yerine O, çocuk sahibi olmaları için onlara sevgi dolu şekilde izin vererek merhamet ve sabır gösterdi. Fakat bu çocuklar ve onların soyundan gelen tüm insan ailesi günahkâr durumda doğdular.—Romalılar 5:12; 8:20-22.

Tanrı insanı bu feci durumdan kurtarmayı  amaçladı. (Tekvin 3:15) Bu arada, Âdem’den miras aldığımız kusurluluğun bizi nasıl etkilediğini bildiğinden muazzam bir sabır ve merhamet gösteriyor. (Mezmur 51:5; 103:13) O’nun ‘inayeti çoktur’, ‘bol bol bağışlamaya’ hazır ve isteklidir.—Mezmur 86:5, 15; İşaya 55:6, 7.

Tanrı’nın Sabrının Bir Sınırı Vardır

Bununla beraber, Tanrı’nın kötülüğün sonsuza kadar devam etmesine izin vermesi sevgi dolu ve makul bir davranış olmayacaktı. Sevgi dolu hiçbir baba aile fertlerine büyük acı vermeye kasıtlı olarak devam eden bir çocuğun yaptığı kötülüğe sınırsız olarak izin vermez. Bu nedenle Tanrı’nın günah karşısındaki sabrı her zaman sevgi, hikmet ve adalet gibi diğer nitelikleriyle dengelenir. (Çıkış 34:6, 7) O, sabrının arkasındaki amaç tamamlanır tamamlanmaz kötülüğe son verecek.—Romalılar 9:24.

Resul Pavlus açıkça buna işaret etti. Bir keresinde şöyle söyledi: “[Tanrı] geçmiş nesillerde bütün Milletlerin kendi yollarında yürümelerine izin vermiştir.” (Resullerin İşleri 14:16) Başka bir fırsatta Pavlus, Tanrı’nın kanun ve ilkelerine itaatsizlik eden insanların ‘cehalet zamanlarına nasıl göz yumduğu’ hakkında konuştu. Şöyle devam etti: “[Tanrı] şimdi her yerde hepsinin tövbe etmelerini insanlara emrediyor.” Neden? “Çünkü Allah bir gün tespit eyledi, o günde . . . . dünyaya adaletle hükmedecektir.”—Resullerin İşleri 17:30, 31.

Tanrı’nın Sabrından Şimdi Yararlanın

Öyleyse kimse Tanrı’nın kanununu görmezlikten gelebileceğini ve sonra davranışının sonuçlarından kaçmak istediğinde kayıtsızca O’ndan kendisini bağışlamasını dileyebileceğini sanmamalı. (Yeşu 24:19) Eski İsrailde birçok kişi bunu yapabileceğini düşündü. Onlar değişmeyeceklerdi. Tanrı’nın tahammül ve sabrının amacını gözden kaçırdılar. Onların kötülükleri karşısında Tanrı’nın sabrı sınırsız değildi.—İşaya 1:16-20.

Mukaddes Kitap Tanrı’nın son hükmünden kaçınmak için bir kişinin “tövbe” etmesi, yani, O’nun önündeki kusurlu ve günahkâr durumunu kabul etmesi ve sonra içtenlikle kötülükten vazgeçmesi gerektiğini gösteriyor. (Resullerin İşleri 3:19-21) O zaman Yehova Tanrı Mesih’in fidye kurbanlığına dayanarak bağışlanma sağlayacak. (Resullerin İşleri 2:38; Efesoslular 1:6, 7) Zamanı geldiğinde Tanrı Âdemin günahının acı veren tüm etkilerini yok edecek. Artık Tanrı’nın ‘helâke hazırlanan gazap kaplarına’ tahammül göstermeyeceği “yeni bir gökle yeni bir yer” olacak. (Vahiy 21:1-5; Romalılar 9:24) Tanrı’nın olağanüstü, fakat sınırlı sabrının sonucu gerçekten harika olacak!

[Sayfa 23’teki resim]

Tanrı Âdem ve Havva’nın çocuk sahibi olmasına izin verdi