Ang kasalanan ay anumang paggawi, damdamin, o kaisipan na salungat sa pamantayan ng Diyos. Kasama rito ang paglabag sa mga kautusan ng Diyos sa pamamagitan ng paggawa ng masama, o di-matuwid, sa paningin ng Diyos. (1 Juan 3:4; 5:17) Inilalarawan din ng Bibliya na kasalanan ang hindi paggawa ng tama.—Santiago 4:17.

 Sa orihinal na mga wika ng Bibliya, ang mga salita para sa kasalanan ay nangangahulugang “sumala sa marka,” o sa target. Halimbawa, isang grupo ng mga sundalo sa sinaunang Israel ang asintado sa pagpapahilagpos ng mga bato anupat sila ay “hindi sumasala.” Ang mga salitang iyan, kapag isinalin nang literal, ay puwedeng basahin na “hindi nagkakasala.” (Hukom 20:16) Kaya ang paggawa ng kasalanan ay pagsala sa marka ng sakdal na pamantayan ng Diyos.

 Bilang ang Maylalang, may karapatan ang Diyos na magtakda ng mga pamantayan para sa mga tao. (Apocalipsis 4:11) Magsusulit tayo sa kaniya sa ating mga ginagawa.—Roma 14:12.

Posible bang hindi magkasala?

 Hindi. Sinasabi ng Bibliya na “ang lahat ay nagkasala at nagkukulang sa kaluwalhatian ng Diyos.” (Roma 3:23; 1 Hari 8:46; Eclesiastes 7:20; 1 Juan 1:8) Bakit?

 Ang unang mga tao, sina Adan at Eva, ay walang kasalanan noong simula, kasi nilalang silang sakdal, o perpekto, ayon sa larawan ng Diyos. (Genesis 1:27) Pero naiwala nila ang kasakdalan nang hindi sila sumunod sa Diyos. (Genesis 3:5, 6, 17-19) Nang magkaanak sila, ipinamana nila ang kasalanan at di-kasakdalan. (Roma 5:12) Gaya ng sinabi ni Haring David ng Israel, “Sa kamalian ay iniluwal ako.”—Awit 51:5.

May mga kasalanan ba na mas mabigat kaysa sa iba?

 Oo. Halimbawa, sinasabi ng Bibliya na ang mga tao sa sinaunang Sodoma ay “masasama at talamak na mga makasalanan,” na ang kasalanan ay “napakabigat.” (Genesis 13:13; 18:20) Pansinin ang tatlong bagay para matiyak kung gaano kagrabe ang kasalanan.

1.   Bigat. Nagbababala ang Bibliya na iwasan natin ang mabibigat na kasalanang gaya ng seksuwal na imoralidad, idolatriya, pagnanakaw, paglalasing, pangingikil, pagpatay, at espiritismo. (1 Corinto 6:9-11; Apocalipsis 21:8) Iba naman ang binabanggit ng Bibliya na mga kasalanang di-sinasadya o di-pinag-isipan, gaya ng mga salita o kilos na nakasasakit sa iba. (Kawikaan 12:18; Efeso 4:31, 32) Gayunpaman, hinihimok tayo ng Bibliya na huwag maliitin ang anumang kasalanan, yamang maaari itong humantong sa mas mabibigat na kasalanan.—Mateo 5:27, 28.

2.   Motibo. May mga kasalanang nagagawa dahil sa hindi pagkaalam sa mga kahilingan ng Diyos. (Gawa 17:30; 1 Timoteo 1:13) Bagaman hindi binibigyang-matuwid ang gayong kasalanan, iba ito sa mga kasalanan ng sadyang paglabag sa mga kautusan ng Diyos. (Bilang 15:30, 31) Ang mga kasalanang sinasadya ay mula sa “masamang puso.”—Jeremias 16:12.

3.   Dalas. Sa Bibliya, iba rin ang kasalanan na nagawa nang minsan sa kasalanang ginagawa nang paulit-ulit. (1 Juan 3:4-8) Hahatulan ng Diyos ang mga tao na ‘sinasadyang mamihasa sa kasalanan,’ kahit alam na nila kung ano ang tama.—Hebreo 10:26, 27.

 Baka labis na mamighati ang mga nakagawa ng mabibigat na kasalanan. Halimbawa, sumulat si Haring David: “Ang sarili kong mga kamalian ay dumaan sa ibabaw ng aking ulo; tulad ng mabigat na pasan ay napakabigat ng mga iyon para sa akin.” (Awit 38:4) Pero ito ang pag-asang ibinibigay ng Bibliya: “Iwan ng taong balakyot ang kaniyang lakad, at ng taong mapaminsala ang kaniyang mga kaisipan; at manumbalik siya kay Jehova, na maaawa sa kaniya, at sa ating Diyos, sapagkat magpapatawad siya nang sagana.”—Isaias 55:7.