mga bagay sa itaas: Hinimok ni Pablo ang pinahirang mga Kristiyano sa Colosas na magpokus sa pag-asa nila. Sa liham niya sa mga taga-Filipos, binanggit niya rin ang “gantimpala ng makalangit na pagtawag,” o ang pag-asa na mamahala sa langit kasama ni Kristo. (Fil 3:14; Col 1:4, 5) Sa utos na laging ituon ang inyong isip, panahunang pangkasalukuyan ang ginamit ni Pablo para ipakitang kailangan dito ang patuluyang pagkilos. Kung mananatili silang nakapokus, hindi sila magagambala ng mga bagay sa lupa, gaya ng pilosopiya at walang-kabuluhang tradisyon ng tao, kaya mananatili silang matatag at hindi nila maiwawala ang napakagandang pag-asa nila.—Col 2:8.

patayin: Mapuwersang pananalita ang ginamit dito ni Pablo para ipakita na matinding pagsisikap ang kailangan para madaig ang maling mga pagnanasa ng laman.—Gal 5:24; ihambing ang Mat 5:29, 30; 18:8, 9; Mar 9:43, 45, 47.

seksuwal na imoralidad: Ang salitang Griego na por·neiʹa ay sumasaklaw sa lahat ng seksuwal na gawaing labag sa sinasabi ng Bibliya, gaya ng pangangalunya, seksuwal na mga gawain sa pagitan ng mga walang asawa, homoseksuwalidad, at iba pang kasalanang may kaugnayan sa pagtatalik.—Tingnan sa Glosari at study note sa Gal 5:19.

karumihan: O “kasalaulaan; kahalayan.” Sa makasagisag na diwa, ang “karumihan” (sa Griego, a·ka·thar·siʹa) ay puwedeng tumukoy sa anumang uri ng karumihan—seksuwal na gawain, pananalita, pagkilos, o pagsamba. (Ihambing ang 1Co 7:14; 2Co 6:17; 1Te 2:3.) Kaya ang “karumihan” ay puwedeng tumukoy sa iba’t ibang uri ng kasalanan, at may iba’t iba itong antas. Idiniriin nito ang pagiging kasuklam-suklam ng isang kalagayan o maling gawain.—Tingnan sa Glosari, “Marumi,” at study note sa Gal 5:19; Efe 4:19.

di-makontrol na seksuwal na pagnanasa: Tingnan ang study note sa Ro 1:26; ihambing ang Gen 39:7-12; 2Sa 13:10-14.

kasakiman, na isang uri ng idolatriya: Ang salitang Griego na ple·o·ne·xiʹa, na isinalin ditong “kasakiman,” ay tumutukoy sa di-masapatang pagnanasa. (Tingnan ang study note sa Ro 1:29.) Ipinaliwanag ni Pablo na ang kasakiman ay matatawag na idolatriya dahil ginagawang diyos ng isang taong sakim ang bagay na gusto niyang makuha—mas mahalaga pa ito sa kaniya kaysa pagsamba niya kay Jehova at nakapokus siya sa pagkuha nito.—Tingnan ang study note sa Efe 5:5.

alisin ang lahat ng ito: Dito, gumamit si Pablo ng isang pandiwang Griego na nangangahulugang “tanggalin sa katawan ang isang bagay” o “ilayo ang isang bagay,” gaya ng lumang damit. Ang metaporang ito tungkol sa paghuhubad ng maruming damit at pagsusuot ng angkop na damit ay ginamit ni Pablo nang paulit-ulit sa talata 9, 10, 12, at 14. Gusto ni Pablo na ituring ng mga Kristiyano sa Colosas ang limang bagay na binanggit niya na gaya ng marumi at mabahong damit na hindi hahayaan ng isang Kristiyano na magtagal sa katawan niya. (Tingnan ang sumusunod na mga study note sa talatang ito.) Maraming pagkakatulad ang payong iyan (Col 3:8-10, 12, 13) sa nasa Efe 4:20-25, 31, 32. Sinusuportahan nito ang konklusyong halos sabay na isinulat ni Pablo ang dalawang liham na ito.—Efe 6:21; Col 4:7-9.

poot, galit: Halos magkasingkahulugan ang dalawang terminong ginamit dito ni Pablo. Sinasabi ng ilang iskolar na ang unang termino, or·geʹ, ay orihinal na tumutukoy sa nararamdaman ng isa, at ang ikalawang termino, thy·mosʹ, ay tumutukoy naman sa paglalabas ng damdaming iyon. Pero nang panahong isinusulat ni Pablo ang liham na ito, posibleng hindi na malinaw ang pagkakaibang iyan. Ginamit ni Pablo ang dalawang salitang ito para babalaan ang mga Kristiyano laban sa pagkadama ng poot, o pagkikimkim ng galit, hanggang sa sumabog ito.—Efe 4:31; tingnan ang mga study note sa Efe 4:26.

kasamaan: Ang salitang Griego na ka·kiʹa, na isinalin ditong “kasamaan,” ay puwedeng tumukoy sa masamang intensiyon, poot, at pagnanais na ipahamak ang iba. Sa katulad na payo sa Efe 4:31, ito rin ang salitang Griego na ginamit ni Pablo sa pariralang “anumang puwedeng makapinsala.” (Tingnan din ang Ro 1:29; 1Co 14:20.) Ayon sa isang reperensiya, ang salitang ito batay sa konteksto ay tumutukoy sa “isang napakasamang puwersa na sumisira sa pagkakaibigan.”

mapang-abusong pananalita: Ang ginamit dito ni Pablo na salitang Griego ay bla·sphe·miʹa, na kadalasang isinasaling “pamumusong” kapag tumutukoy ito sa walang-galang na pananalita laban sa Diyos. (Apo 13:6) Pero noon, hindi lang tumutukoy sa pang-iinsulto sa Diyos ang terminong ito. Puwede rin itong tumukoy sa pagsasabi ng masama o paninira sa kapuwa, at ganiyan ang pagkakagamit ni Pablo sa salitang ito batay sa konteksto. (Tingnan din ang Efe 4:31.) Sa ibang salin, ang ginamit sa talatang ito ay “paninirang-puri” at “pang-iinsulto.” Ganito ang sinabi ng isang reperensiya tungkol sa terminong ito: “Ipinapahiwatig nito ang panghahamak ng isa sa kapuwa niya at ang pagsisikap niyang sirain ang reputasyon nito.”

malaswang pananalita: Ang salitang Griego na isinalin ditong “malaswang pananalita” ay dito lang lumitaw sa Kristiyanong Griegong Kasulatan. Tumutukoy ito sa pananalitang bastos, bulgar, o kung minsan ay mapang-abuso. Karaniwan lang na makarinig noon ng malaswang pananalita sa mga dula na nagtatanghal ng imoralidad, at nakakatawa iyon para sa ilan. Puwede ring makapagsalita ng malaswa ang isang tao kapag galít siya, at nagbabala rin si Pablo laban dito. (Tingnan ang study note sa poot, galit sa talatang ito.) Kailangan talagang ibigay ni Pablo ang babalang ito para maiwasan ng mga Kristiyano noon ang masamang impluwensiya ng mga tao sa paligid nila. (Tingnan ang study note sa Efe 5:3.) Sa Efe 4:29 (tingnan ang study note), nagbigay si Pablo ng katulad na payo sa mga Kristiyano: “Huwag hayaang lumabas sa bibig ninyo ang bulok na pananalita.”

Hubarin ninyo ang lumang personalidad: Ipinagpatuloy dito ni Pablo ang ilustrasyon niya tungkol sa paghuhubad at pagsusuot ng damit. (Tingnan ang study note sa Col 3:8.) Ang salitang isinalin ditong “personalidad” ay literal na nangangahulugang “tao.” Ginagamit ni Pablo sa makasagisag na paraan ang terminong “tao,” gaya ng sinasabi ng isang reperensiya: “Ang ‘lumang tao’ dito, pati na sa Roma 6:6 at Efeso 4:22, ay tumutukoy sa buong pagkatao ng isa kapag nagpapaalipin siya sa kasalanan.” (Tingnan ang mga study note sa Ro 6:6.) Makikita sa sinabi ni Pablo na sa tulong ng espiritu ng Diyos, kayang “hubarin” ng mga Kristiyano kahit ang mga ugali at makasalanang paggawi na malalim ang pagkakaugat.

bagong personalidad: Ito ang makasagisag na kasuotang ipapalit ng isa sa hinubad niyang “lumang personalidad.” (Tingnan ang study note sa Efe 4:24; Col 3:9.) Ang “bagong personalidad” na ito ay binubuo ng magagandang katangian ng Diyos, kaya “katulad [ito] ng personalidad” ng Diyos na Jehova. Ang salitang Griego na ginamit dito ni Pablo ay ginamit din ng Septuagint sa Gen 1:26 para sa “larawan.” Kaya naipaalala ni Pablo sa mga Kristiyano sa Colosas na kahit di-perpekto ang mga tao, puwede pa rin nilang pagsikapang tularan ang magagandang katangian ng Diyos.—Tingnan ang study note sa Efe 5:1.

nagiging bago: Gumamit dito si Pablo ng isang salitang Griego na hindi pa ginagamit noon sa mga sinaunang literaturang Griego. Ang anyo ng pandiwang ginamit dito ay nagpapahiwatig na hindi lang ito gagawin nang minsan, kundi isa itong patuluyang proseso. Kung hihinto ang isang Kristiyano sa pagsisikap na magkaroon ng bagong personalidad, malamang na lumitaw ulit ang luma niyang personalidad. (Gen 8:21; Ro 7:21-25) Kaya idinidiin dito ni Pablo sa mga Kristiyano na mahalagang patuloy nilang isabuhay ang tumpak na kaalamang natutuhan nila tungkol sa Kristiyanong personalidad. Kailangan nilang magsikap nang husto para magkaroon sila ng mga katangiang binanggit ni Pablo sa talata 12-15.—Tingnan ang study note sa 2Co 4:16.

banyaga: Lit., “barbaro.”—Tingnan ang study note sa Ro 1:14.

Scita: Noong panahon ni Pablo, ang salitang “Scita” ay tumutukoy sa mararahas at di-sibilisadong tao. Ang mga Scita ay isang grupo ng tao na kilaláng nagpapagala-gala, at ayon sa sinaunang mga manunulat, karaniwan nang makikita sila sa hilaga at silangan ng Dagat na Itim. May mga ebidensiyang nakarating pa sila sa kanlurang bahagi ng Siberia malapit sa hangganan ng Mongolia. Sa mga Griego at Romano noon, ang terminong “Scita” ay nangahulugan nang “nakakakilabot.” Sa talatang ito, may binanggit si Pablo na iba’t ibang grupo na pinagpares-pares niya—mga Griego at Judio, mga tuli at di-tuli, mga banyaga at Scita, at mga alipin at taong malaya. Nang sabihin ni Pablo na walang kaibahan ang lahat ng ito, ipinapakita niyang hindi na dapat pagmulan ng pagkakabaha-bahagi sa mga Kristiyanong nagbihis ng bagong personalidad ang lahi, dating relihiyon, kultura, at katayuan sa lipunan.

magpakita kayo: O “damtan ninyo ang inyong sarili.” Ipinagpatuloy dito ni Pablo ang ilustrasyon niya tungkol sa damit, na sinimulan niya sa Col 3:8. (Tingnan ang study note.) Binanggit ni Pablo dito ang espesipikong mga katangian na bumubuo sa “bagong personalidad” na dapat isuot, o ipakita, ng lahat ng tagasunod ni Kristo. (Col 3:10) Nagmumula sa puso ang mga tulad-Kristong katangiang ito, pero dapat na malinaw na makita ang mga ito na gaya ng nakasuot na damit. Ayon sa ilang reperensiya na nagpapaliwanag sa Bibliya, makikita sa pagkakasabi ni Pablo sa utos na “damtan ninyo ang inyong sarili” na dapat itong gawin agad at na permanente ang pagbabagong ito. Kaya lumilitaw na gusto ni Pablo na sundin agad ng mga taga-Colosas ang payong ito at maging permanenteng bahagi ng personalidad nila bilang mga Kristiyano ang mga katangiang ito.

kapakumbabaan: O “kababaan ng isip.”—Tingnan ang study note sa Gaw 20:19.

Patuloy ninyong pagtiisan ang isa’t isa: Dito, hinihimok ni Pablo ang mga Kristiyano sa Colosas na maging mapagpasensiya, o pagtiisan ang mga pagkakamali ng iba at ang mga ugali nila na nakakainis. Ang pandiwang Griego dito ay ginamit din sa 1Co 4:12, kung saan isinalin itong “nagtitiis.” Dahil di-perpekto at nagkakamali ang lahat ng Kristiyano (San 3:2), kailangan talagang maging makatuwiran sa mga inaasahan natin sa iba (Fil 4:5).

kahit pa may dahilan kayo para magreklamo laban sa inyong kapuwa: Alam ni Pablo na kung minsan, may dahilan talaga ang ilang taga-Colosas para “magreklamo laban” sa mga kapananampalataya nila. May mga pagkakataon na hindi nakakapagpakita ng Kristiyanong katangian ang isa o nakakasakit siya ng damdamin ng iba, sinasadya man ito o hindi. Kahit sa ganitong mga sitwasyon, pinagsisikapan pa rin ng mga Kristiyano na tularan si Jehova at lubusang magpatawad.—Mat 5:23, 24; 18:21-35; Efe 4:32; 1Pe 4:8.

Kung paanong lubusan kayong pinatawad ni Jehova: Madalas banggitin sa Bibliya na pinapatawad ng Diyos na Jehova ang kasalanan ng mga tao. (Bil 14:19, 20; 2Sa 12:13; Aw 130:4; Dan 9:9) Inilarawan pa nga siya na “handang magpatawad” (Ne 9:17; Aw 86:5) at ‘nagpapatawad nang lubusan’ (Isa 55:7). Ang pandiwang Griego na ginamit dito ni Pablo para sa ‘lubusang pinatawad’ ay hindi ang karaniwang salita para sa “magpatawad,” gaya ng makikita sa Mat 6:12, 14 o Ro 4:7 (tingnan ang study note). Sa halip, ginamit dito ang pandiwang kaugnay ng salitang Griego na khaʹris, na madalas na isinasaling “walang-kapantay na kabaitan” o “pabor.” Kapag iniuugnay sa pagpapatawad, ang pandiwang ito ay tumutukoy sa pagpapatawad nang lubusan, o bukal sa loob, gaya ng kapag nagreregalo sa iba. Ginamit din ni Pablo ang terminong ito sa Col 2:13 nang sabihin niyang “buong puso niyang [Diyos] pinatawad ang lahat ng kasalanan natin.”—Efe 4:32; para sa paliwanag kung bakit ginamit dito ang pangalan ng Diyos, tingnan ang introduksiyon sa Ap. C3; Col 3:13.

magpakita kayo ng pag-ibig: O “damtan ninyo ang inyong sarili ng pag-ibig.” Tingnan ang study note sa Col 3:12.

lubusan nitong pinagkakaisa ang mga tao: O “ito ay perpektong bigkis ng pagkakaisa.” Sa liham ni Pablo sa mga taga-Efeso, idiniin niya kung gaano kahalaga ang kapayapaan para magkaisa ang kongregasyon. (Tingnan ang study note sa Efe 4:3.) Dito naman, nagpokus si Pablo sa pag-ibig, na isang kamangha-manghang katangian, at sa kakayahan nitong magdulot ng pagkakaisa. Ang pinakamagandang halimbawa nito ay ang matibay na ugnayan ni Jehova at ng kaisa-isa niyang Anak; ito ang pinakamatibay na buklod ng pag-ibig. (Ju 3:35) Noong gabi bago mamatay si Jesus, nagsumamo siya sa Ama niya na tulungan ang mga tagasunod niya na magkaisa rin, gaya nilang dalawa.—Ju 17:11, 22; tingnan ang study note sa Ju 17:23.

maghari sa puso ninyo ang kapayapaan ng Kristo: O “kontrolin ng kapayapaan ng Kristo ang puso ninyo.” Hinimok ni Pablo ang mga Kristiyano na hayaang kontrolin ng kapayapaan ng Kristo ang puso nila. Ang terminong Griego na isinaling “maghari” ay kaugnay ng salita para sa isang umpire, o hurado, na siyang tumitiyak na maayos ang takbo ng palaro at siya ring naggagawad ng parangal. Kapag naghari sa puso ng mga Kristiyano ang kapayapaang ito na gaya ng isang umpire, o hurado, titiyakin nilang ang mga desisyong gagawin nila ay hindi makakasira sa kapayapaan at pagkakaisa ng mga kapananampalataya nila.

kapayapaan ng Kristo: Tumutukoy ito sa kapayapaan ng isip at pagiging panatag ng isa dahil sa pagiging alagad ng Anak ng Diyos. Ganiyan ang nararamdaman ng mga lingkod ng Diyos dahil alam nilang minamahal sila at sinasang-ayunan ng Diyos na Jehova at ng Anak niya.—Aw 149:4; Ju 14:27; Ro 5:3, 4.

Kristo: Sa ilang sinaunang manuskrito, “Diyos” ang mababasa dito. May ilang Hebreong salin ng Kristiyanong Griegong Kasulatan (may code na J^{7, 8} sa Ap. C4) na gumamit dito ng pangalan ng Diyos. Pero kung pagbabatayan ang iba pang manuskrito, mas matibay ang basehan ng saling “Kristo.”

salita ng Kristo: Ang ekspresyong ito, na dito lang lumitaw sa Kristiyanong Griegong Kasulatan, ay tumutukoy sa mensahe mula at tungkol kay Jesu-Kristo. Kasama sa “salita” na ito ang halimbawang iniwan ni Jesus kung paano mamumuhay at isasagawa ang ministeryo. Sinabi ni Pablo sa mga Kristiyano na dapat nilang punuin ang sarili nila ng mga turo ni Kristo, ibig sabihin, dapat na maging bahagi ng pagkatao nila ang lahat ng turong iyon. Magagawa nila ito kung bubulay-bulayin nila at isasabuhay ang mga katotohanang mula kay Kristo. Ganito ang paliwanag ng isang reperensiya tungkol sa sinabi ni Pablo: “Ang salita ni Kristo ay dapat na maging isang malakas at di-nawawalang puwersa sa puso nila; hindi ito dapat maging pakitang-tao o rutin lang.”

Patuloy na turuan at patibayin ang isa’t isa: Dito, pinayuhan ni Pablo ang mga Kristiyano na turuan, patibayin, at paalalahanan ang isa’t isa sa pamamagitan ng pag-awit ng mga kantang batay sa Kasulatan. Ang ilan sa mga awit na ginagamit ng mga Kristiyano sa pagsamba noong unang siglo ay mga salmo na galing sa Hebreong Kasulatan. Marami sa mga salmong ito ang nagpapasigla sa kanila na purihin ang Diyos, magpasalamat sa kaniya, at magsaya dahil sa kaniya.—Aw 32:11; 106:1; 107:1; tingnan ang study note sa Mat 26:30.

patibayin: O “paalalahanan.” Ang salitang Griego na ginamit dito (nou·the·teʹo) ay kombinasyon ng mga salita para sa “isip” (nous) at “ilagay” (tiʹthe·mi) at puwedeng literal na isaling “ilagay ang kaisipan sa.” Sa kontekstong ito, kasama sa pagpapatibay ang pagpapaalala sa isa’t isa ng nakaaaliw na mga turo at payo mula sa Kasulatan. Ang kaugnay nitong pangngalan ay ginamit sa Efe 6:4 (tingnan ang study note) at isinaling “patnubay.”

salmo, papuri sa Diyos, at espirituwal na awit: Tingnan ang study note sa Efe 5:19.

umawit kay Jehova: Tingnan ang study note sa Efe 5:19; tingnan din ang introduksiyon sa Ap. C3; Col 3:16.

mula sa inyong puso: O “sa inyong puso.” Tingnan ang study note sa Efe 5:19.

sa ngalan ng Panginoong Jesus: Sa Bibliya, ang terminong “pangalan” ay tumutukoy kung minsan sa mismong indibidwal na nagtataglay nito, sa reputasyon niya, at sa lahat ng kinakatawan niya. Ang “ngalan ng Panginoong Jesus” ay tumutukoy sa awtoridad na tinanggap ni Kristo dahil ibinigay niya ang buhay niya para matubos ang mga tao mula sa kasalanan. Tumutukoy din ito sa posisyon niya bilang Hari ng Kaharian ng Diyos. (Mat 28:18; Gaw 4:12; 1Co 7:22, 23; Heb 1:3, 4; tingnan ang study note sa Fil 2:9.) Anuman ang sinasabi at ginagawa ng isang Kristiyano, dapat niya itong gawin “sa ngalan ng Panginoong Jesus,” ibig sabihin, bilang kinatawan niya.

magpasakop: Tinutukoy dito ni Pablo ang bukal-sa-pusong pagpapasakop ng mga Kristiyanong asawang babae sa asawa nilang lalaki dahil sa awtoridad na ibinigay ng Diyos sa mga ito. Sinusunod naman ng mga Kristiyanong asawang lalaki ang halimbawa ni Kristo pagdating sa pagkaulo; buong puso din silang nagpapasakop kay Kristo.—1Co 11:3; Efe 5:22, 23; tingnan ang study note sa Efe 5:21.

gaya ng inaasahan sa mga tagasunod ng Panginoon: Ang ekspresyong ginamit dito ni Pablo para sa “inaasahan” ay puwede ring isaling “angkop” o “nababagay.” Idinagdag ni Pablo ang ekspresyong tagasunod ng Panginoon para ipakita na kapag ginagampanan ng mga Kristiyanong asawang babae ang makakasulatang papel nila, napapasaya nila ang kanilang Panginoong si Jesu-Kristo, na magandang halimbawa sa pagpapasakop sa Ama niya.—Efe 5:22; tingnan ang study note sa Fil 2:6.

maging masunurin: Ang ekspresyong Griego na ginamit dito ay galing sa isang pandiwa na pangunahin nang nangangahulugang “makinig.” Dito, tumutukoy ito sa pakikinig at pagsunod sa lahat ng sinasabi ng magulang. Siyempre, tumutukoy ito sa “lahat ng bagay” na kaayon ng kalooban ng Diyos; hindi sinasabi ni Pablo na kasama sa mga susunding utos ang salungat sa sinasabi ng Diyos. Siguradong nauunawaan ng mga mambabasa ni Pablo na hindi “nakapagpapasaya . . . sa Panginoon” ang pagsunod sa utos ng magulang kung labag naman ito sa utos ng Diyos.—Ihambing ang Luc 2:51 at study note; Gaw 5:28, 29; Efe 6:1, 2.

huwag ninyong inisin: Ang salitang Griego para sa “inisin” ay puwede ring isaling “galitin” o “yamutin.” Hindi tinutukoy dito ni Pablo ang epekto ng disiplinang ibinibigay ng mapagmahal na magulang. (Ihambing ang Kaw 13:24.) Sa halip, tinutukoy niya ang masamang epekto sa mga bata ng pagiging di-makatuwiran ng mga magulang o ng malupit na pakikitungo nila. Kapag ganiyan ang mga magulang, hindi nila natutularan ang maibiging pakikitungo ni Jehova sa mga lingkod niya (Aw 103:13; San 5:11) o sa mismong Anak niya (Mat 3:17; 17:5) na mababasa sa Bibliya.

masiraan ng loob: Gumamit si Pablo ng isang salita na dito lang lumitaw sa Kristiyanong Griegong Kasulatan, at puwede rin itong isaling “panghinaan ng loob.” Tumutukoy ito sa matinding pagkasira ng loob na posibleng may malalim na epekto sa bata habang lumalaki siya. Gaya ng makikita sa konteksto, puwedeng resulta ito ng maling pakikitungo ng magulang sa mga anak. Ayon sa isang reperensiya, maaaring maitanim sa isip ng bata na imposible niyang mapasaya ang mga magulang niya dahil sa ‘nakakainis’ na pakikitungo na binanggit dito ni Pablo. Dahil diyan, posibleng masiraan ng loob ang bata at tuluyan na siyang mawalan ng pag-asa.—Tingnan ang study note sa huwag ninyong inisin sa talatang ito.

panginoon: O “taong panginoon.” Dito, ang salitang Griego na kyʹri·os (panginoon) ay tumutukoy sa mga tao na may awtoridad sa iba.—Tingnan ang study note sa Efe 6:5.

hindi lang kapag nakatingin sila, para matuwa sa inyo ang mga tao: Tingnan ang study note sa Efe 6:6.

may takot kay Jehova: Tumutukoy ito sa matinding paggalang sa Diyos at sa takot na mapalungkot siya. Nagkakaroon ng ganitong pagkatakot ang isang tao dahil sa pananampalataya at pag-ibig niya sa Diyos, at ito ang nag-uudyok sa kaniya na sambahin at sundin Siya. Madalas banggitin sa Hebreong Kasulatan ang pagkatakot sa Diyos. Ang ilang halimbawa ay mababasa sa Deu 6:13; 10:12, 20; 13:4; Aw 19:9; Kaw 1:7; 8:13; 22:4. Sa Kristiyanong Griegong Kasulatan, ang pandiwang Griego para sa “matakot” ay kadalasan nang tumutukoy sa pagkatakot sa Diyos nang may matinding paggalang.—Luc 1:50; Gaw 10:2, 35; Apo 14:7; tingnan ang study note sa Gaw 9:31; para sa paliwanag kung bakit ginamit ang pangalan ng Diyos sa Col 3:22, tingnan ang introduksiyon sa Ap. C3; Col 3:22.

buong kaluluwa: Tingnan ang study note sa Efe 6:6.

na parang kay Jehova kayo naglilingkod at hindi sa mga tao: Dito, idiniriin ni Pablo na anuman ang ginagawa ng isang alipin, dapat niyang alalahanin ang kaugnayan niya sa Diyos na Jehova. Kasama diyan ang pagiging masunurin at paglilingkod “nang buong puso” sa taong “panginoon” niya. Kung gagawin niya iyan, hindi masisiraang-puri ang “pangalan ng Diyos.” (Col 3:22; 1Ti 6:1) May ganito ring payo si Pablo sa liham niya sa mga taga-Efeso, na isinulat niya na halos kasabay ng liham niya sa mga taga-Colosas.—Efe 6:6, 7; tingnan ang “Introduksiyon sa Colosas”; para sa paliwanag kung bakit ginamit ang pangalan ng Diyos, tingnan ang introduksiyon sa Ap. C3; Col 3:23.

si Jehova ang magbibigay sa inyo ng mana bilang gantimpala: Sa buong Bibliya, inilalarawan ang Diyos na Jehova na nagbibigay ng gantimpala sa mga tapat na lingkod niya na gumagawa ng mabuti. Ang ilang halimbawa ay makikita sa Ru 2:12; Aw 24:1-5; Jer 31:16. Ganito rin ang pagkakalarawan ni Jesus sa Ama niya.—Mat 6:4; Luc 6:35; para sa paliwanag kung bakit ginamit ang pangalan ng Diyos sa talatang ito, tingnan ang introduksiyon sa Ap. C3; Col 3:24.

Magpaalipin kayo sa Panginoon, kay Kristo: Dito, ipinapaalala ni Pablo sa mga aliping Kristiyano na ang totoong Panginoon nila ay si Kristo. Sa katulad na payo ni Pablo sa Efe 6:5, 6, ipinaalala niya sa mga alipin na dapat silang ‘maging masunurin sa mga taong panginoon nila gaya ng alipin ni Kristo, na buong kaluluwang ginagawa ang kalooban ng Diyos.’ Sa halip na mapabigatan ang mga nagpasiyang magpaalipin kay Kristo, nagiginhawahan pa sila.—Mat 11:28-30; ihambing ang study note sa Ro 1:1.

walang pagtatangi: Ipinapakita sa talatang ito na hindi makakatakas sa paghatol ang sinumang gumagawa ng mali—gaya ng mga panginoon na minamaltrato ang mga alipin nila. Katulad ito ng sinasabi sa Ro 2:11 at Efe 6:9, kung saan makikita na ang Diyos ay humahatol sa ganoong mga tao nang walang pagtatangi o paboritismo.—Para sa impormasyon tungkol sa ekspresyong Griego na isinaling “pagtatangi,” tingnan ang study note sa Ro 2:11.