ปฐมกาล 30:1-43
30 เมื่อราเชลเห็นว่าตัวเองไม่มีลูกกับยาโคบเลยสักคน ราเชลก็อิจฉาพี่สาว จึงพูดกับยาโคบว่า “ให้ฉันมีลูกเถอะ ไม่อย่างนั้นให้ฉันตายซะดีกว่า”
2 ยาโคบโกรธราเชลมากจึงพูดว่า “ฉันเป็นพระเจ้าหรือไงถึงทำให้เธอไม่มีลูก?”
3 ราเชลจึงบอกว่า “คุณไปนอนกับบิลฮาห์+ทาสหญิงของฉันเถอะ เธอจะได้มีลูกให้คุณแทนฉัน* และลูกของบิลฮาห์ก็จะเป็นลูกของฉัน”
4 ราเชลยกบิลฮาห์สาวใช้ของเธอให้เป็นภรรยายาโคบ ยาโคบจึงนอนกับบิลฮาห์+
5 แล้วบิลฮาห์ก็ตั้งท้องและคลอดลูกชายให้ยาโคบคนหนึ่ง
6 ราเชลจึงพูดว่า “พระเจ้าเป็นผู้พิพากษาให้ฉันและฟังเสียงของฉันด้วย พระองค์จึงให้ฉันมีลูกชายคนหนึ่ง” เธอจึงตั้งชื่อลูกคนนี้ว่าดาน*+
7 บิลฮาห์สาวใช้ของราเชลตั้งท้องอีกและคลอดลูกชายคนที่สองให้ยาโคบ
8 ราเชลจึงพูดว่า “ฉันต่อสู้กับพี่สาวอย่างหนักมาตลอด ตอนนี้ฉันชนะแล้ว” เธอจึงตั้งชื่อลูกคนนี้ว่านัฟทาลี*+
9 เมื่อเลอาห์เห็นว่าตัวเองไม่มีลูกแล้ว จึงยกศิลปาห์สาวใช้ให้เป็นภรรยายาโคบ+
10 ต่อมา ศิลปาห์สาวใช้ของเลอาห์ก็คลอดลูกชายให้ยาโคบคนหนึ่ง
11 เลอาห์พูดว่า “มีความสุขจริง ๆ” เธอจึงตั้งชื่อลูกคนนี้ว่ากาด*+
12 แล้วศิลปาห์สาวใช้ของเลอาห์ก็คลอดลูกชายคนที่สองให้ยาโคบ
13 เลอาห์พูดว่า “มีความสุขเหลือเกิน เพราะพวกผู้หญิงจะพูดถึงฉันว่าเป็นคนมีความสุข”+ เธอจึงตั้งชื่อลูกคนนี้ว่าอาเชอร์*+
14 ในฤดูเกี่ยวข้าวสาลี รูเบน+เดินไปพบผลแมนเดรก*ในทุ่งจึงเอามาให้เลอาห์แม่ของตัวเอง ราเชลจึงพูดกับเลอาห์ว่า “ขอผลแมนเดรกจากลูกชายพี่ให้ฉันบ้างสิ”
15 เลอาห์ตอบว่า “เธอเอาสามีพี่ไปยังไม่พออีกหรือ?+ ยังจะมาเอาผลแมนเดรกของลูกชายพี่ไปอีก” ราเชลพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นคืนนี้ฉันจะให้เขาไปนอนกับพี่แลกกับผลแมนเดรกก็แล้วกัน”
16 พอยาโคบกลับมาจากทุ่งในตอนเย็นวันนั้น เลอาห์ก็ไปบอกเขาว่า “คืนนี้คุณต้องมานอนกับฉันเพราะฉันใช้ผลแมนเดรกของลูกชายฉันซื้อสิทธิ์ที่จะอยู่กับคุณคืนนี้แล้ว” คืนนั้นยาโคบก็นอนกับเธอ
17 พระเจ้าฟังและตอบคำอธิษฐานของเลอาห์ เธอจึงตั้งท้องและคลอดลูกชายให้ยาโคบเป็นคนที่ห้า
18 เลอาห์จึงพูดว่า “พระเจ้าให้รางวัลที่ฉันยกสาวใช้ให้สามี” เธอจึงตั้งชื่อลูกคนนี้ว่าอิสสาคาร์*+
19 แล้วเลอาห์ก็ตั้งท้องอีกและคลอดลูกชายให้ยาโคบเป็นคนที่หก+
20 เลอาห์จึงพูดว่า “พระเจ้าให้สิ่งดี ๆ กับฉัน ทีนี้สามีก็จะยอมอยู่กับฉัน+เพราะฉันมีลูกชายให้เขาหกคนแล้ว”+ เธอจึงตั้งชื่อลูกคนนี้ว่าเศบูลุน*+
21 หลังจากนั้น เธอก็มีลูกสาวคนหนึ่งชื่อดีนาห์+
22 แล้วพระเจ้าก็นึกถึงราเชล พระองค์ฟังและตอบคำอธิษฐานของเธอ เธอจึงมีลูกได้+
23 ราเชลตั้งท้องและคลอดลูกชายคนหนึ่ง เธอพูดว่า “พระเจ้าช่วยให้ฉันไม่ต้องอับอายอีกแล้ว”+
24 ราเชลจึงตั้งชื่อลูกคนนี้ว่าโยเซฟ*+ เธอบอกว่า “พระยะโฮวาให้ฉันมีลูกชายเพิ่มอีกคนหนึ่ง”
25 พอราเชลคลอดโยเซฟแล้ว ยาโคบก็บอกลาบันว่า “ให้ผมกลับไปบ้านเกิดเมืองนอนของผมเถอะ+
26 ให้ผมพาภรรยากับลูกไปด้วย เพราะผมทำงานให้ลุงเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนกับพวกเธอไปแล้ว และลุงก็รู้ดีว่าผมได้ทำงานอย่างซื่อสัตย์มาโดยตลอด”+
27 ลาบันตอบว่า “ถ้าเห็นแก่ลุง ก็ขอให้อยู่ต่อไปเถอะ เพราะลุงเห็นหลักฐานหลายอย่างเลยว่า พระยะโฮวาช่วยลุงให้เจริญรุ่งเรืองขึ้นเพราะหลาน”
28 ลาบันยังบอกอีกว่า “บอกมาเลยว่าจะเอาค่าจ้างเท่าไหร่ ลุงจะให้”+
29 ยาโคบตอบว่า “ลุงก็รู้ว่าผมทำงานให้ลุงอย่างซื่อสัตย์และดูแลฝูงสัตว์ของลุงเป็นอย่างดี+
30 ก่อนผมมา ลุงก็ไม่ค่อยมีอะไรมากนัก แต่ฝูงสัตว์ของลุงเพิ่มขึ้นจนมีมากมายเพราะพระยะโฮวาช่วยลุงให้เจริญรุ่งเรืองตั้งแต่ผมมาถึง แล้วเมื่อไหร่ผมจะได้ทำอะไรเพื่อครอบครัวของผมบ้าง?”+
31 ลาบันพูดว่า “แล้วหลานอยากจะได้อะไรล่ะ?” ยาโคบตอบว่า “ลุงไม่ต้องให้อะไรผมหรอก ผมจะเลี้ยงและดูแลฝูงสัตว์ของลุงต่อไปถ้าลุงยอมตกลงกับผมเรื่องหนึ่ง+
32 วันนี้ผมจะไปสำรวจดูฝูงสัตว์ทั้งหมดของลุง แล้วให้ลุงแยกแกะทุกตัวที่มีลายแต้มหรือลายด่าง แยกลูกแกะตัวผู้สีน้ำตาลเข้ม และแยกแพะตัวเมียที่มีลายด่างหรือลายแต้มออกไปก่อน แล้วตั้งแต่นี้ไป แกะหรือแพะที่เกิดมาเป็นแบบนี้จะเป็นค่าจ้างของผม+
33 แล้วเมื่อลุงมาตรวจดูสัตว์ที่เป็นค่าจ้างของผมในวันข้างหน้า ลุงก็จะเห็นว่าผมซื่อสัตย์หรือไม่ เพราะถ้ามีแพะตัวเมียที่ไม่มีลายแต้มหรือลายด่าง หรือถ้ามีลูกแกะตัวผู้ที่ไม่ใช่สีน้ำตาลเข้มอยู่กับผม ก็แสดงว่าผมขโมยมา”
34 ลาบันตอบว่า “ตกลงตามนั้น เอาตามที่หลานพูดนั่นแหละ”+
35 วันนั้น ลาบันก็แยกแพะตัวผู้ที่มีลายทางกับที่มีลายด่าง แพะตัวเมียที่มีลายแต้มกับที่มีลายด่าง คือแยกสัตว์ทุกตัวที่มีลายสีขาว และลูกแกะตัวผู้สีน้ำตาลเข้มออกมา แล้วให้ลูกชายของตัวเองเอาไปเลี้ยง
36 แล้วเขาก็ต้อนฝูงสัตว์ไปให้อยู่ห่างจากยาโคบเท่ากับระยะเดินทางสามวัน ส่วนยาโคบก็เลี้ยงฝูงสัตว์ของลาบันที่เหลืออยู่
37 ยาโคบเอากิ่งไม้สดจากต้นกำยาน ต้นอัลมอนด์ และต้นเพลน มาลอกเปลือกออกเป็นจุด ๆ เพื่อให้เห็นเนื้อไม้สีขาว
38 แล้วเขาก็เอากิ่งไม้ที่ลอกเปลือกออกนั้นไปวางไว้ในรางน้ำที่ฝูงสัตว์จะมากิน เพื่อสัตว์ที่มากินน้ำและที่มาผสมพันธุ์กันจะได้มองเห็นกิ่งไม้นั้น
39 ดังนั้น เมื่อฝูงสัตว์ผสมพันธุ์กันและเห็นกิ่งไม้นั้น ลูกของพวกมันที่ออกมาก็จะมีลายทาง ลายแต้ม และลายด่าง
40 ยาโคบจึงแยกลูกสัตว์ที่มีลายทางกับที่เป็นสีน้ำตาลเข้มทั้งหมดออกมา แล้วให้ฝูงสัตว์ของลาบันที่เหลืออยู่หันหน้าไปทางพวกลูกสัตว์นั้น แล้วยาโคบก็แยกฝูงสัตว์ของตัวเองออกมาไว้ต่างหากจากฝูงสัตว์ของลาบันเพื่อไม่ให้อยู่ปนกัน
41 เมื่อสัตว์ตัวที่แข็งแรงอยากผสมพันธุ์ ยาโคบก็จะวางกิ่งไม้นั้นไว้ในรางน้ำข้างหน้าพวกมันเพื่อให้พวกมันผสมพันธุ์ใกล้ ๆ กิ่งไม้นั้น
42 แต่เมื่อเขาเห็นว่าสัตว์ตัวไหนอ่อนแอ เขาก็จะไม่เอากิ่งไม้ไปวางไว้ในรางน้ำตรงนั้น ดังนั้น ลาบันก็จะได้แต่สัตว์ที่อ่อนแอ ส่วนยาโคบก็ได้แต่สัตว์ที่แข็งแรง+
43 ยาโคบจึงมั่งคั่งขึ้นเรื่อย ๆ เขามีแกะ แพะ คนรับใช้ชายหญิง อูฐ และลามากมาย+
เชิงอรรถ
^ แปลตรงตัวว่า “คลอดบนเข่าของฉัน”
^ แปลว่า “ผู้พิพากษา”
^ แปลว่า “การต่อสู้ของฉัน”
^ แปลว่า “มีความสุข” หรือ “โชคดี”
^ แปลว่า “ความสุข”
^ เชื่อกันว่าถ้ากินผลนี้แล้วจะมีลูกดก
^ แปลว่า “เขาเป็นสิ่งตอบแทน” หรือ “เขาเป็นรางวัล”
^ แปลว่า “การยอม”
^ ย่อมาจาก โยสิฟียาห์ ซึ่งแปลว่า “ขอยาห์เพิ่มเติมให้ (ทำให้มีมากขึ้น)”