คุณคิดว่าวันพิพากษาเป็นอย่างไร? หลายคนคิดว่า ผู้คนจำนวนมากมายจะถูกพามายืนอยู่หน้าพระที่นั่งของพระเจ้าทีละคน. ที่นั่น ผู้คนจะได้รับการพิพากษาเป็นรายบุคคล. บางคนจะได้รับความสุขสำราญในสวรรค์เป็นรางวัล และคนอื่น ๆ จะถูกตัดสินลงโทษด้วยการทรมานตลอดกาล. อย่างไรก็ดี คัมภีร์ไบเบิลพรรณนาถึงช่วงแห่งวันพิพากษาในแบบที่ต่างกันมากทีเดียว. พระคำของพระเจ้าแสดงให้เห็นภาพว่าวันพิพากษา ไม่ใช่ช่วงเวลาที่น่ากลัว แต่เป็นช่วงของความหวังและการฟื้นฟู.

ที่วิวรณ์ 20:11, 12 เราอ่านคำพรรณนาของอัครสาวกโยฮันเกี่ยวกับวันพิพากษาว่า “ข้าพเจ้าก็เห็นราชบัลลังก์ใหญ่สีขาวและผู้ที่ประทับบนราชบัลลังก์นั้น. แผ่นดินโลกและฟ้าสวรรค์หายวับไปจากสายพระเนตรพระองค์ และไม่มีที่สำหรับแผ่นดินโลกและฟ้าสวรรค์อีกเลย. แล้วข้าพเจ้าเห็นคนตายทั้งผู้ใหญ่ผู้น้อยยืนอยู่ต่อหน้าราชบัลลังก์นั้น และม้วนหนังสือทั้งหลายถูกคลี่ออก. แต่มีม้วนหนังสืออีกม้วนหนึ่งถูกคลี่ออก คือม้วนหนังสือแห่งชีวิต. แล้วคนตายก็ถูกพิพากษาตามสิ่งที่เขียนไว้ในม้วนหนังสือทั้งหลายตามการกระทำของตน.” ใครคือผู้พิพากษาตามที่บอกไว้ในข้อนี้?

พระยะโฮวาพระเจ้าทรงเป็นผู้พิพากษาองค์สูงสุดของมนุษยชาติ. อย่างไรก็ดี พระองค์ทรงแต่งตั้งตัวแทนให้ทำหน้าที่พิพากษาจริง ๆ. ตามพระธรรม กิจการ 17:31 อัครสาวกเปาโลได้กล่าวว่า พระเจ้า “ทรงกำหนดวันหนึ่งไว้เพื่อจะพิพากษาโลกด้วยความชอบธรรมโดยใช้บุรุษผู้หนึ่งซึ่งพระองค์ทรงแต่งตั้ง.” ผู้พิพากษาที่ได้รับการแต่งตั้งองค์นี้คือพระเยซูคริสต์ ซึ่งได้รับการปลุกให้คืนพระชนม์. (โยฮัน 5:22) แต่วันพิพากษาเริ่มต้นเมื่อไร? วันพิพากษายาวนานแค่ไหน?

พระธรรมวิวรณ์แสดงว่า วันพิพากษาจะเริ่มขึ้นหลังจากสงครามอาร์มาเก็ดดอน เมื่อระบบของซาตานบนแผ่นดินโลกถูกทำลายลงแล้ว. * (วิวรณ์ 16:14, 16; 19:19–20:3) หลังจากอาร์มาเก็ดดอน ซาตานกับผีปิศาจพรรคพวกของมันจะถูกกักขังอยู่ในเหวลึกเป็นเวลาหนึ่งพันปี. ระหว่างช่วงเวลานั้น ผู้ที่เป็นทายาทร่วมกับพระเยซูซึ่งอยู่ในสวรรค์จำนวน 144,000 คนจะเป็นผู้พิพากษาและจะปกครอง “เป็นกษัตริย์กับพระคริสต์เป็นเวลาหนึ่งพันปี.” (วิวรณ์ 14:1-3; 20:1-4; โรม 8:17) วันพิพากษาไม่ใช่เหตุการณ์บางอย่างที่ดำเนินอย่างรีบเร่งในเวลาเพียง 24 ชั่วโมง. วันพิพากษานานหนึ่งพันปี.

ระหว่างช่วงเวลาหนึ่งพันปีนั้น พระเยซูคริสต์จะ “พิพากษาคนเป็นและคนตาย.” (2 ติโมเธียว 4:1) “คนเป็น” จะได้แก่ “ชนฝูงใหญ่” ที่รอดผ่านอาร์มาเก็ดดอน. (วิวรณ์ 7:9-17) อัครสาวกโยฮันได้เห็น “คนตาย . . . ยืนอยู่ต่อหน้าราชบัลลังก์” แห่งการพิพากษาด้วย. ดังที่พระเยซูทรงสัญญา “ทุกคนซึ่งอยู่ในอุโมงค์ฝังศพจะได้ยินเสียงท่าน [ของพระคริสต์] และออกมา” โดยการกลับเป็นขึ้นจากตาย. (โยฮัน 5:28, 29; กิจการ 24:15) แต่จะมีการพิพากษาคนทั้งปวงโดยอาศัยอะไรเป็นพื้นฐาน?

ตามนิมิตของอัครสาวกโยฮัน “ม้วนหนังสือทั้งหลายถูกคลี่ออก” และ “คนตายก็ถูกพิพากษาตามสิ่งที่เขียนไว้ในม้วนหนังสือทั้งหลายตามการกระทำของตน.” ม้วนหนังสือเหล่านี้เป็นบันทึกเกี่ยวกับการกระทำในอดีตของผู้คนไหม? ไม่ใช่ การพิพากษาจะไม่ขึ้นอยู่กับสิ่งที่ผู้คนทำก่อนเขาตาย. เราทราบเรื่องนี้ได้อย่างไร? คัมภีร์ไบเบิลกล่าวว่า “คนที่ตายแล้วก็พ้นโทษจากบาปของตน.” (โรม 6:7) ด้วยเหตุนี้ อาจกล่าวได้ว่าคนเหล่านั้นที่ถูกปลุกขึ้นมาสู่ชีวิตจะไม่มีบาปอีกต่อไป. ดังนั้น ม้วนหนังสือเหล่านั้นต้องหมายถึงข้อเรียกร้องของพระเจ้าที่เพิ่มเข้ามา. เพื่อจะมีชีวิตอยู่ตลอดไป ทั้งผู้ที่รอดผ่านอาร์มาเก็ดดอนและคนที่ถูก ปลุกให้เป็นขึ้นจากตายจะต้องเชื่อฟังพระบัญญัติของพระเจ้า รวมทั้งข้อเรียกร้องใหม่ ๆ ที่พระยะโฮวาอาจเปิดเผยระหว่างช่วงหนึ่งพันปี. ด้วยเหตุนี้ ผู้คนจะได้รับการพิพากษาโดยอาศัยสิ่งที่เขาทำระหว่าง วันพิพากษา.

ระหว่างวันพิพากษา ผู้คนนับล้าน ๆ จะมีโอกาสเป็นครั้งแรกที่จะเรียนรู้พระทัยประสงค์ของพระเจ้าและปฏิบัติตามนั้น. นี่หมายความว่าจะมีงานให้การศึกษาในขอบเขตที่ใหญ่โต. ที่จริง “พลโลกก็จะเรียนรู้ถึงความชอบธรรม.” (ยะซายา 26:9) แต่ไม่ใช่ทุกคนจะเต็มใจทำตามพระทัยประสงค์ของพระเจ้า. ยะซายา 26:10 กล่าวว่า “ถึงจะทำคุณแก่คนชั่วสักเท่าไร, เขาก็จะไม่เรียนรู้ความชอบธรรมเสียเลย; ถึงอยู่ในแผ่นดินแห่งความชอบธรรมเขาก็จะกระทำผิดอยู่นั่นเอง, และเขาจะไม่สังเกตเห็นศักดานุภาพของพระยะโฮวา.” คนชั่วเหล่านี้จะถูกประหารชีวิตอย่างถาวรระหว่างวันพิพากษา.—ยะซายา 65:20.

พอสิ้นวันพิพากษา มนุษย์ที่รอดชีวิตจะ “กลับมีชีวิตอีก” อย่างเต็มที่ในฐานะมนุษย์สมบูรณ์. (วิวรณ์ 20:5) ดังนั้น ในระหว่างวันพิพากษา มนุษย์ทั้งสิ้นจะได้รับการฟื้นฟูสู่สภาพสมบูรณ์อย่างที่เคยมีแต่ดั้งเดิม. (1 โครินท์ 15:24-28) จากนั้นจะมีการทดลองครั้งสุดท้าย. ซาตานจะถูกปล่อยออกจากที่กักขังและมีโอกาสที่จะล่อลวงมนุษย์อีกครั้งหนึ่งซึ่งเป็นครั้งสุดท้าย. (วิวรณ์ 20:3, 7-10) คนเหล่านั้นที่ต่อต้านมันจะได้รับตามที่มีสัญญาไว้ในคัมภีร์ไบเบิลอย่างครบถ้วนที่ว่า “คนสัตย์ธรรมจะได้แผ่นดินเป็นมฤดก, และจะอาศัยอยู่ที่นั่นต่อไปเป็นนิตย์.” (บทเพลงสรรเสริญ 37:29) ใช่แล้ว วันพิพากษาจะเป็นพระพรสำหรับมนุษย์ทั้งสิ้นที่ซื่อสัตย์!