ข้ามไปยังเนื้อหา

ข้ามไปยังสารบัญ

บท 89

พระเยซูสอนก่อนจะไปแคว้นยูเดีย

พระเยซูสอนก่อนจะไปแคว้นยูเดีย

ลูกา 17:1-10 ยอห์น 11:1-16

  • การ​ทำ​ให้​คน​ทิ้ง​ความ​เชื่อ​เป็น​เรื่อง​ร้ายแรง

  • ให้​อภัย​และ​แสดง​ความ​เชื่อ

พระ​เยซู “ข้าม​แม่น้ำ​จอร์แดน” และ​อยู่​ใน​แคว้น​พีเรีย​มา​พัก​หนึ่ง​แล้ว (ยอห์น 10:40) ตอน​นี้​ท่าน​กำลัง​จะ​เดิน​ทาง​ลง​ใต้​ไป​กรุง​เยรูซาเล็ม

พระ​เยซู​ไม่​ได้​อยู่​คน​เดียว มี​สาวก​และ “คน​มาก​มาย” รวม​ทั้ง​คน​เก็บ​ภาษี​และ​คน​บาป​อยู่​กับ​ท่าน (ลูกา 14:25; 15:1) พวก​ฟาริสี​และ​พวก​ครู​สอน​ศาสนา​ที่​ชอบ​วิพากษ์วิจารณ์​พระ​เยซู​ก็​อยู่​ที่​นั่น​ด้วย พวก​เขา​มี​หลาย​เรื่อง​ที่​ต้อง​คิด​หลัง​จาก​ได้​ยิน​ตัว​อย่าง​เปรียบ​เทียบ​เรื่อง​แกะ​ที่​หาย​ไป เรื่อง​ลูก​ชาย​ที่​หลง​หาย​ไป และ​เรื่อง​เศรษฐี​กับ​ลาซารัส—ลูกา 15:2; 16:14

ตอน​ที่​พระ​เยซู​หัน​ไป​พูด​กับ​สาวก​เกี่ยว​กับ​บาง​เรื่อง​ที่​เคย​สอน​ใน​กาลิลี ท่าน​คง​นึก​ถึง​คำ​วิพากษ์วิจารณ์​และ​คำ​เยาะเย้ย​ของ​พวก​ผู้​ต่อ​ต้าน

ตัว​อย่าง​เช่น พระ​เยซู​พูด​ว่า “สิ่ง​ที่​ทำ​ให้​คน​ทิ้ง​ความ​เชื่อ​ไป​จะ​เกิด​ขึ้น​แน่นอน แต่​คน​ที่​เป็น​ต้น​เหตุ​ของ​สิ่ง​นั้น​จะ​ต้อง​ถูก​ลง​โทษ . . . จำ​ไว้​นะ ถ้า​มี​คน​ทำ​ผิด​ต่อ​คุณ ให้​ตักเตือน​เขา และ​ถ้า​เขา​กลับ​ใจ​ก็​ยก​โทษ​ให้​เขา ถึง​เขา​จะ​ทำ​ผิด​ต่อ​คุณ​วัน​ละ 7 ครั้ง แล้ว​กลับ​มา​หา​คุณ​ทั้ง 7 ครั้ง​และ​พูด​ว่า ‘ขอ​โทษ ฉัน​ผิด​ไป​แล้ว’ คุณ​ก็​ต้อง​ยก​โทษ​ให้​เขา” (ลูกา 17:1-4) ประโยค​สุด​ท้าย​คง​เตือน​เปโตร​ให้​นึก​ถึง​ตอน​ที่​เขา​ถาม​พระ​เยซู​เรื่อง​การ​ให้​อภัย 7 ครั้ง—มัทธิว 18:21

สาวก​จะ​ทำ​ตาม​ที่​พระ​เยซู​สอน​ได้​ไหม? ตอน​ที่​พวก​เขา​ขอ​พระ​เยซู​ว่า “ขอ​ช่วย​ให้​พวก​เรา​มี​ความ​เชื่อ​มาก​ขึ้น​ด้วย​ครับ” ท่าน​รับรอง​กับ​พวก​เขา​ว่า “ถ้า​คุณ​มี​ความ​เชื่อ​ขนาด​เท่า​เมล็ด​มัสตาร์ด และ​สั่ง​ต้น​หม่อน​ดำ​ต้น​นี้​ว่า ‘ถอน​ขึ้น​มา​ซะ แล้ว​ย้าย​ไป​อยู่​ใน​ทะเล’ มัน​ก็​จะ​เชื่อ​ฟัง​คุณ” (ลูกา 17:5, 6) พระ​เยซู​สอน​ว่า​แค่​ความ​เชื่อ​นิด​เดียว​ก็​ทำ​ให้​สิ่ง​ที่​ยิ่ง​ใหญ่​เกิด​ขึ้น​ได้

พระ​เยซู​สอน​ให้​อัครสาวก​ถ่อม​ตัว​และ​เจียม​ตัว โดย​บอก​ว่า “สมมุติ​ว่า นาย​คน​หนึ่ง​ให้​ทาส​ไป​ไถ​นา​หรือ​ดู​แล​ฝูง​แกะ เมื่อ​ทาส​กลับ​มา​จาก​ทุ่ง​นา นาย​จะ​พูด​กับ​เขา​ไหม​ว่า ‘มา​นั่ง​ที่​โต๊ะ​อาหาร​ก่อน​สิ’? ไม่​หรอก แต่​นาย​คง​จะ​พูด​ว่า ‘รีบ​ไป​เตรียม​อาหาร​เย็น​มา​เร็ว ใส่​ผ้า​กัน​เปื้อน​ให้​พร้อม แล้ว​มา​คอย​รับใช้​ที่​โต๊ะ​จน​กว่า​ผม​จะ​กิน​ดื่ม​เสร็จ แล้ว​คุณ​ค่อย​กิน’ นาย​ไม่​ต้อง​ขอบคุณ​ทาส​ที่​ทำ​ตาม​คำ​สั่ง จริง​ไหม? พวก​คุณ​ก็​เหมือน​กัน เมื่อ​ทำ​งาน​ที่​นาย​สั่ง​เสร็จ​หมด​แล้ว ก็​ควร​จะ​พูด​ว่า ‘พวก​เรา​เป็น​แค่​ทาส​ที่​ทำ​ตาม​หน้า​ที่​เท่า​นั้น’”—ลูกา 17:7-10

ผู้​รับใช้​พระเจ้า​แต่​ละ​คน​ควร​เข้าใจ​ว่า​เขา​ต้อง​ทำ​ทุก​สิ่ง​โดย​คิด​ถึง​พระเจ้า​ก่อน​เสมอ นอก​จาก​นั้น ทุก​คน​ควร​จำ​ไว้​ว่า​การ​ได้​นมัสการ​พระเจ้า​และ​ได้​เป็น​เหมือน​คน​ใน​ครอบครัว​ของ​พระองค์​ถือ​ว่า​เป็น​เกียรติ​จริง ๆ

ดู​เหมือน​ว่า​หลัง​จาก​นั้น​ไม่​นาน มี​คน​ส่ง​ข่าว​มา​หา​พระ​เยซู เขา​เป็น​คน​ของ​มาร์ธา​กับ​มารีย์​ซึ่ง​เป็น​พี่​น้อง​กับ​ลาซารัส พวก​เขา​อยู่​ที่​หมู่​บ้าน​เบธานี​ใน​แคว้น​ยูเดีย คน​ส่ง​ข่าว​บอก​พระ​เยซู​ว่า “นาย​ท่าน เพื่อน​รัก​ของ​ท่าน​ไม่​สบาย​มาก”—ยอห์น 11:1-3

ถึง​แม้​เพื่อน​ที่​ชื่อ​ลาซารัส​กำลัง​ป่วย​หนัก พระ​เยซู​ก็​ไม่​ได้​เศร้า​เสียใจ​จน​ทำ​อะไร​ไม่​ถูก ท่าน​พูด​ว่า “ที่​เขา​ป่วย​ครั้ง​นี้​ไม่​ใช่​เพื่อ​ให้​ตาย แต่​เพื่อ​ทำ​ให้​พระเจ้า​ได้​รับ​การ​ยกย่อง และ​ลูก​ของ​พระเจ้า​จะ​ได้​รับ​การ​ยกย่อง​เพราะ​เหตุ​การณ์​นี้​ด้วย” พระ​เยซู​อยู่​แถว​นั้น​ต่อ​อีก 2 วัน​แล้ว​ก็​บอก​สาวก​ว่า “ไป​แคว้น​ยูเดีย​กัน​อีก​ครั้ง​เถอะ” แต่​สาวก​ทัก​ท้วง​ว่า “อาจารย์ พวก​ยิว​ที่​นั่น​พยายาม​เอา​หิน​ขว้าง​ท่าน​ให้​ตาย​เมื่อ​ไม่​กี่​วัน​นี้​เอง ท่าน​ยัง​จะ​กลับ​ไป​อีก​หรือ?”—ยอห์น 11:4, 7, 8

พระ​เยซู​จึง​ตอบ​ว่า “กลางวัน​มี 12 ชั่วโมง​ไม่​ใช่​หรือ? ถ้า​ใคร​เดิน​ตอน​กลางวัน เขา​จะ​ไม่​สะดุด​ไป​ชน​อะไร​เลย เพราะ​เขา​เห็น​แสง​สว่าง​ของ​โลก​นี้ แต่​ถ้า​ใคร​เดิน​ตอน​กลางคืน​เขา​จะ​สะดุด เพราะ​เขา​ไม่​มี​แสง​สว่าง​นำ​ทาง” (ยอห์น 11:9, 10) พระ​เยซู​หมาย​ความ​ว่า​เวลา​ใน​การ​ทำ​งาน​รับใช้​ที่​พระเจ้า​กำหนด​ให้​ท่าน​ยัง​ไม่​หมด จน​กว่า​จะ​ถึง​ตอน​นั้น ท่าน​ต้อง​ใช้​เวลา​ที่​เหลือ​อยู่​น้อย​นิด​ให้​คุ้มค่า​ที่​สุด​เพื่อ​พระเจ้า

ท่าน​พูด​ด้วย​ว่า “ลาซารัส​เพื่อน​ของ​พวก​เรา​หลับ​อยู่ ผม​จะ​ไป​ปลุก​เขา” พวก​สาวก​คิด​ว่า​ลาซารัส​กำลัง​นอน​พักฟื้น​จริง ๆ พวก​เขา​จึง​บอก​ว่า “นาย​ครับ ถ้า​เขา​หลับ​อยู่ เดี๋ยว​เขา​ก็​ดี​ขึ้น​เอง” พระ​เยซู​จึง​พูด​ตรง ๆ ว่า “ลาซารัส​ตาย​แล้ว . . . ไป​กัน​เถอะ”—ยอห์น 11:11-15

ทั้ง ๆ ที่​รู้​ว่า พระ​เยซู​อาจ​ถูก​ฆ่า​ตาย​ใน​ยูเดีย แต่​โธมัส​ก็​อยาก​ไป​กับ​ท่าน เขา​จึง​กระตุ้น​อัครสาวก​คน​อื่น ๆ ว่า “ไป​กัน​เถอะ​พวก​เรา ไป​ตาย​ด้วย​กัน​กับ​อาจารย์”—ยอห์น 11:16