เบเธลบรุกลิน—ประวัติที่ยาวนานถึง 100 ปี
เบเธล เลขที่ 122-124 โคลัมเบียไฮตส์
เลขที่ 13-17 ถนนฮิกส์ (ปี 1909-1918)
ปี 1909 นับเป็นปีที่มีความสำคัญอย่างยิ่งสำหรับนครนิวยอร์ก. มีการเปิดสะพานควีนส์โบโรที่เชื่อมระหว่างเขตควีนส์กับเกาะแมนฮัตตัน และเปิดสะพานแมนฮัตตันที่เชื่อมระหว่างเกาะแมนฮัตตันกับเขตบรุกลิน.
ปีเดียวกันนี้ยังมีความสำคัญสำหรับพยานพระยะโฮวาเช่นกัน. ก่อนหน้านั้น ชาลส์ เทซ รัสเซลล์ นายกสมาคมว็อชเทาเวอร์ ไบเบิล แอนด์ แทร็กต์ซึ่งเป็นองค์กรทางกฎหมายของพยานพระยะโฮวาได้เล็งเห็นแล้วว่ามีทางเป็นไปได้ที่จะขยายงานประกาศข่าวดีเรื่องราชอาณาจักรของพระเจ้าออกไป. (มัดธาย 24:14) เขาเชื่อว่าการย้ายสำนักงานใหญ่ของสมาคมจากพิตส์เบิร์ก เพนซิลเวเนียมายังบรุกลิน นิวยอร์กเป็นขั้นตอนสำคัญที่จะช่วยให้งานก้าวหน้าไปถึงขั้นนั้น. พวกเขาเริ่มเตรียมการขนย้ายตั้งแต่ปี 1908 และได้ย้ายไปยังบรุกลินในต้นปีถัดมา.
ทำไมจึงย้ายไปบรุกลิน?
บรรดาผู้ที่นำหน้าในงานประกาศในเวลานั้นทราบว่าการเผยแพร่โดยใช้วิธีตีพิมพ์คำเทศน์ลงในหนังสือพิมพ์เป็นวิธีแพร่กระจายความจริงในคัมภีร์ไบเบิลที่ได้ผลดี. อันที่จริง เมื่อถึงปี 1908 มีคำเทศน์เกี่ยวกับคัมภีร์ไบเบิลของรัสเซลล์ตีพิมพ์อยู่แล้วทุกสัปดาห์ในหนังสือพิมพ์ 11 ฉบับ โดยมียอดพิมพ์ทั้งสิ้น 402,000 ฉบับ.
อย่างไรก็ตาม รัสเซลล์ได้เขียนว่า “พวกพี่น้องที่คุ้นเคยกับวิธีการทำงานของหนังสือพิมพ์ . . . ให้ความมั่นใจแก่เราว่าถ้าหากคำเทศน์ประจำสัปดาห์เหล่านี้มาจาก [ศูนย์กลางที่ใหญ่กว่า] ก็มีโอกาสที่คำเทศน์เหล่านั้นจะได้รับการตีพิมพ์ลงในหนังสือพิมพ์ทั่วสหรัฐ และภายในหนึ่งปีก็อาจจะมีหนังสือพิมพ์หลายร้อยฉบับตีพิมพ์คำเทศน์เหล่านั้นเป็นประจำ.” ฉะนั้น พวกเขาจึงมองหาสถานที่ที่เหมาะที่สุดสำหรับการขยายงานประกาศ.
คำเทศน์ของรัสเซลล์ซึ่งตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์
ทำไมต้องเป็นที่บรุกลิน? รัสเซลล์บอกว่า “หลังจากได้ขอการชี้นำจากพระเจ้าแล้ว เราจึงลงความเห็นว่า บรุกลิน นิวยอร์ก ซึ่งเป็นเขตที่มีประชากรมากมาย . . . และได้ชื่อว่าเป็น ‘นครแห่งโบสถ์’ น่าจะเป็นศูนย์กลางที่เหมาะที่สุดสำหรับงานเก็บเกี่ยว.” ผลที่ตามมาเป็นข้อพิสูจน์ในเรื่องนี้. ภายในเวลาไม่นานก็มีหนังสือพิมพ์ 2,000 ฉบับที่ตีพิมพ์คำเทศน์ของรัสเซลล์.
ยังมีเหตุผลอีกประการหนึ่งซึ่งทำให้นิวยอร์กเป็นตัวเลือกที่เหมาะสม. เมื่อถึงปี 1909 ได้มีการตั้งสำนักงานสาขาขึ้นแล้วในบริเตนใหญ่ เยอรมนี ออสเตรเลียและกำลังจะมีในอีกหลายแห่ง. ฉะนั้น จึงนับว่าเหมาะที่จะตั้งสำนักงานใหญ่ขึ้นในเมืองท่าซึ่งมีโครงข่ายถนนและทางรถไฟหลายสายเชื่อมต่อไปยังที่อื่น ๆ ได้.
ทำไมจึงเรียกว่าเบเธล?
เลขที่ 18 ถนนคองคอร์ด (ปี 1922-1927)
เลขที่ 117 ถนนอดัมส์ (ปี 1927 จนปัจจุบัน)
สำนักงานใหญ่แห่งแรกของสมาคมว็อชเทาเวอร์ ไบเบิล แอนด์ แทร็กต์ตั้งขึ้นเมื่อปี 1880 ในแอลเลเกนี (ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของพิตส์เบิร์ก) รัฐเพนซิลเวเนีย. ในเวลานั้นมีการเรียกสำนักงานแห่งนี้ว่า บ้านคัมภีร์ไบเบิล. เมื่อถึงปี 1896 ที่นี่มีสมาชิก 12 คน.
อย่างไรก็ตาม เมื่อมีการย้ายสำนักงานใหญ่ไปยังบรุกลินในปี 1909 อาคารที่พักแห่งใหม่สำหรับผู้ที่ทำงานในสำนักงานนี้ถูกเรียกว่า เบเธล. * ทำไมจึงชื่อเบเธล? อาคารเลขที่ 13-17 บนถนนฮิกส์ซึ่งสมาคมว็อชเทาเวอร์ได้ซื้อนั้นเดิมเป็นของนักเทศน์ผู้มีชื่อเสียงชื่อเฮนรี วอร์ด บีเชอร์ และอาคารแห่งนี้เคยเรียกกันว่า บีเชอร์เบเธล. สมาคมยังได้ซื้อบ้านพักเดิมของบีเชอร์ซึ่งตั้งอยู่เลขที่ 124 ถนนโคลัมเบีย ไฮตส์ด้วย. วารสารหอสังเกตการณ์ (ภาษาอังกฤษ) ฉบับวันที่ 1 มีนาคม 1909 รายงานว่า “ดูเหมือนเป็นเรื่องแปลกจริง ๆ ที่เราได้ซื้ออาคารที่เคยเป็นบีเชอร์เบเธลและยังบังเอิญได้บ้านพักเก่าของเขาด้วย. . . . เราจะเรียกบ้านใหม่นี้ว่า ‘เบเธล’ และเรียกอาคารสำนักงานกับห้องประชุมใหม่ว่า ‘พลับพลาบรุกลิน’ ชื่อทั้งสองนี้จะมาแทนคำว่า ‘บ้านคัมภีร์ไบเบิล.’”
ปัจจุบัน สำนักงานในบรุกลินที่มีการต่อขยายจนมีขนาดใหญ่กว่าเดิมมากและสถานที่อีกสองแห่งในรัฐนิวยอร์ก คือวอลล์คิลล์และแพตเทอร์สัน รวมถึงอาคารที่พัก, โรงพิมพ์, สำนักงานต่าง ๆ ถูกเรียกว่า เบเธล. ที่จริง ขณะนี้มีเบเธลใน 113 ประเทศทั่วโลก โดยมีผู้ทำงานมากกว่า 19,000 คน ช่วยในการแจกจ่ายข้อมูลเกี่ยวกับคัมภีร์ไบเบิล.
เลขที่ 35 ถนนเมอร์เทิล (ปี 1920-1922)
ต้อนรับผู้มาเยือนอย่างอบอุ่น
มีการอุทิศอาคารสำนักงานและที่พักในวันที่ 31 มกราคม 1909. วันจันทร์ที่ 6 กันยายน 1909 เป็นวันที่มีการต้อนรับผู้มาเยือนเบเธล. นักศึกษาคัมภีร์ไบเบิล (ชื่อเรียกพยานพระยะโฮวาในเวลานั้น) หลายร้อยคนได้มาเยี่ยมชม. พวกเขาหลายคนเดินทางมาจากการประชุมใหญ่ของคริสเตียนซึ่งจัดขึ้นที่ซาราโทกาสปริงส์ ซึ่งอยู่เหนือนครนิวยอร์กขึ้นไปประมาณ 320 กิโลเมตร. ชาลส์ เทซ รัสเซลล์กล่าวต้อนรับและทักทายผู้มาเยือนด้วยตนเอง. *
ทุกวันนี้ เบเธลยังคงต้อนรับผู้มาเยือนอยู่เช่นเคย. อันที่จริง ในแต่ละปีมีมากกว่า 40,000 คนที่มาเยี่ยมชมอาคารสำนักงานที่บรุกลิน. เบเธลบรุกลินยังคงมีบทบาทสำคัญในการเพิ่มพูนผลประโยชน์แห่งราชอาณาจักรของพระยะโฮวาและนำพระพรมาสู่ผู้คนจำนวนนับล้าน ๆ.
โรงพิมพ์วอลล์คิลล์
ศูนย์การศึกษาแพตเทอร์สัน
^ วรรค 11 คำภาษาฮีบรู “เบเธล” แปลว่า “บ้านของพระเจ้า.” ในคัมภีร์ไบเบิล เบเธล (เบทเอล) เป็นเมืองที่มีชื่อเสียงของอิสราเอล. มีเพียงกรุงเยรูซาเลมเท่านั้นที่มีการพูดถึงมากกว่า.
^ วรรค 14 สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับประวัติของพยานพระยะโฮวา โปรดดูหนังสือพยานพระยะโฮวา—ผู้ประกาศราชอาณาจักรของพระเจ้า (ภาษาอังกฤษ) หน้า 718-723 ซึ่งจัดพิมพ์โดยพยานพระยะโฮวา.
