รำลึกถึงเหล่าพยานของพระยะโฮวาที่ถูกประหารชีวิต
รำลึกถึงเหล่าพยานของพระยะโฮวาที่ถูกประหารชีวิต
เมื่อวันที่ 7 มีนาคม 2002 ได้มีพิธีเปิดแพรคลุมแผ่นป้ายรำลึก ณ เมืองเคอร์เมนด์ทางตะวันตกของฮังการี. แผ่นป้ายนี้เป็นอนุสรณ์การเสียชีวิตของพยานพระยะโฮวาสามคนซึ่งถูกพวกนาซีฆ่าในปี 1945.
แผ่นป้ายสลักชื่อนี้ตรึงติดกับกำแพงอาคารที่ทำการกลางของแผนกดับเพลิงในปัจจุบัน บนถนนฮุนยาดิ ซึ่ง ณ ตรงนั้นเป็นที่ประหารชีวิตในที่สาธารณะ. การทำแผ่นป้ายขึ้นมาก็เพื่อรำลึกถึง ‘คริสเตียนซึ่งถูกประหารในเดือนมีนาคม 1945 เพราะไม่ยอมเป็นทหารเนื่องด้วยสติรู้สึกผิดชอบ. อันทัล เฮอนิช (1911-1945), เบอร์ทาลัน ซาบอ (1921-1945), ยานอส ชอนดอร์ (1923-1945), เหล่าพยานพระยะโฮวา ปี 2002.’
ปฏิบัติการประหารชีวิตบุคคลเหล่านี้มีขึ้นแค่สองเดือนก่อนสิ้นสงครามโลกครั้งที่สอง. ทำไมคริสเตียนเหล่านี้ถูกประหาร? หนังสือพิมพ์รายวันของฮังการีวาส นาเป ชี้แจงว่า “ภายหลังการก้าวสู่อำนาจของฮิตเลอร์ในเยอรมนีแล้ว ไม่ใช่เฉพาะชาวยิว แต่พยานพระยะโฮวาที่ซื่อสัตย์เช่นเดียวกันได้ตกเป็นเป้าการกดขี่และการทรมาน, ค่ายกักกัน, กระทั่งความตาย หากพวกเขาไม่ยอมละทิ้งความเชื่อที่มั่นคงทางศาสนาของเขา. . . . เดือนมีนาคม 1945 ความสยดสยองทุกรูปแบบแผ่คลุมไปทั่วภาคตะวันตกของฮังการี. . . . ความร้ายกาจน่ากลัวอย่างหนึ่งได้แก่การเนรเทศและการเข่นฆ่าบุคคลในคณะพยานพระยะโฮวา.”
รายการที่กำหนดไว้สำหรับงานเปิดแพรคลุมป้ายนี้ได้แบ่งเป็นสองภาค. ภาคแรกจัดที่โรงละครแห่งปราสาทบัทยันเย บุคคลสำคัญที่ขึ้นกล่าวสุนทรพจน์ ณ โอกาสนี้ได้แก่ศาสตราจารย์ซาบอทช์ ซีทา หัวหน้าศูนย์เก็บเอกสารเกี่ยวกับการทำลายล้างครั้งใหญ่ประจำกรุงบูดาเปสต์; ลาสโล ดอนัช สมาชิกกรรมการรัฐสภาเพื่อสิทธิมนุษยชน, สิทธิชนกลุ่มน้อยและสิทธิในการนับถือศาสนา; และคัลมัน คอมยาชี ซึ่งเป็นพยานรู้เห็นการประหารครั้งนั้น ปัจจุบันเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านประวัติศาสตร์ของเมือง. ผู้ที่มาร่วมงานอีก 500 กว่าคนได้เดินผ่านตัวเมืองไปอีกฟากหนึ่งเพื่อร่วมรายการภาคที่สอง คือการเปิดผ้าคลุมป้ายโดยโยเซฟ ฮอนฟี นายกเทศมนตรีเมืองเคอร์เมนด์.
ในจดหมายอำลาของเขา ยาน ซอนดอร์ (ยานอส ชอนดอร์) กระตุ้นพี่น้องคริสเตียนชายหญิงไม่ให้เป็นทุกข์โศกเศร้า. เขาเขียนดังนี้: “ผมยังจำคำพูดของโยฮันในวิวรณ์ 2:10 ได้ที่ว่า ‘เจ้าจงพิสูจน์ตัวซื่อสัตย์ตราบเท่าวันตาย.’ . . . กรุณาบอกคนทางบ้านทั้งญาติและพี่น้องคริสเตียนอย่าได้เป็นทุกข์โศกเศร้า เพราะผมตายเพื่อความจริง ไม่ใช่ตายเยี่ยงอาชญากร.”
[ภาพหน้า 32]
เบอร์ทาลัน ซาบอ
[ภาพหน้า 32]
อันทัล เฮอนิช
[ภาพหน้า 32]
ยาน ซอนดอร์