การเพ่งดูโลก
การเพ่งดูโลก
อิตาลีจัดงานการหย่าครั้งแรก. ผู้มาร่วมงานได้ปรึกษากับบริษัทจัดหาคู่, บริษัทนำเที่ยวสำหรับคนโสด, และบริษัทวางแผนการหย่าเพื่อหาทนาย, นักบัญชี, นักจิตวิทยา, และผู้ไกล่เกลี่ยด้านครอบครัว.—หนังสือพิมพ์โครีเอเร เดลลา เซรา อิตาลี
“การขาดความเชื่อมั่น” ซึ่งเกิดจากการที่คริสตจักรคาทอลิก “จัดการผิดพลาดในเรื่องบาทหลวงทำร้ายผู้อื่นทางเพศ” เป็นผลให้เกิด “วิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ที่สุดของคริสตจักรในรอบหลายร้อยปี หรืออาจจะร้ายแรงที่สุดในประวัติศาสตร์ของคริสตจักรก็ได้.”—หนังสือพิมพ์แนชันแนล คาทอลิก รีพอร์เตอร์ สหรัฐ
นักวิทยาศาสตร์ซึ่งถอดรหัสดีเอ็นเอจากเส้นผมแช่แข็งของชาวเกาะกรีนแลนด์ซึ่งเสียชีวิตไปเมื่อ 4,000 ปีที่แล้วพบว่าเขา “ดูเหมือนมีต้นกำเนิดมาจากไซบีเรีย.”—สำนักข่าวรอยเตอร์ สหรัฐ
ความเชื่อถือ ในคริสตจักรจมดิ่งลง
พาดหัวข่าวในหนังสือพิมพ์ ดิ ไอริช ไทม์ บอกว่า “ผู้คนส่วนใหญ่ไม่เชื่อถือคริสตจักร [คาทอลิก] อีกแล้ว.” รายงานข่าวจัดเอาคริสตจักรคาทอลิกให้อยู่ในประเภทเดียวกันกับสถาบันอื่น ๆ ซึ่งชาวไอริชส่วนใหญ่หมดความไว้วางใจ ซึ่งรวมไปถึงรัฐบาลและธนาคาร. ในประเทศที่เลื่องลือว่าประชาชนภักดีต่อคริสตจักร กว่าครึ่งของคนที่ถูกสัมภาษณ์ในการสำรวจเมื่อเร็ว ๆ นี้กล่าวว่าพวกเขาไม่เชื่อมั่นในคริสตจักร “โดยสิ้นเชิง” (32 เปอร์เซ็นต์) หรือ “ไม่ค่อย” เชื่อมั่นในคริสตจักร (21 เปอร์เซ็นต์). เชื่อกันว่าเรื่องอื้อฉาวที่สั่นสะเทือนคริสตจักรเมื่อเร็ว ๆ นี้เป็นสาเหตุทำให้ความเชื่อมั่นของประชาชน “จมดิ่งลง.”
บัณฑิตตกงาน
การเรียนระดับอุดมศึกษารับประกันว่าจะมีงานทำไหม? ไม่ใช่สำหรับหลายคน ตามรายงานของหนังสือพิมพ์มะนิลา บุลเลติน. หนังสือพิมพ์นี้อ้างคำพูดของเฮอร์เบิร์ต เบาติสตา นายกเทศมนตรีแห่งนครเกซอนซิตี ซึ่งกล่าวว่า “ทุกปี วิทยาลัยและมหาวิทยาลัยของเราผลิตบัณฑิตหลายล้านคนซึ่งหางานทำไม่ได้ เพราะวิชาที่เรียนมาใช้ไม่ได้กับงานที่มีอยู่.” หลายคนจำใจทำงานเป็นนักเทศน์ หรือในร้านอาหารฟาสต์ฟูด. รัฐบาลกำลังสนับสนุนผู้สำเร็จชั้นมัธยมให้เข้าเรียนหลักสูตรวิชาชีพหรือวิชาช่างซึ่งจะหางานได้ง่ายกว่า.
สะพานผุกร่อนเนื่องจากการบ้วนน้ำหมาก
ในเมืองกัลกัตตา ประเทศอินเดีย สะพานฮาวราห์ซึ่งมีความยาว 457 เมตรกำลังได้รับความเสียหายเพราะการบ้วนน้ำหมากของคนที่เดินบนสะพาน. ทำไมเป็นเช่นนั้น? น้ำลายของผู้ที่เคี้ยวหมากซึ่งมีส่วนผสมของใบพลู, หมาก, และปูนนั้นมีฤทธิ์กัดกร่อนสูง. รายงานของหนังสือพิมพ์เดอะ เทเลกราฟ แห่งนครกัลกัตตา กล่าวว่า “ตั้งแต่ปี 2007 ฤทธิ์น้ำหมากของผู้สัญจรทุกคนรวมกันแล้วกัดกร่อนแผ่นเหล็กที่หุ้มเสา [สะพาน] จากที่มีความหนาหกมิลลิเมตรจนเหลือเพียงสามมิลลิเมตร.” ทุกวันมีคนสัญจร 500,000 คนและยานพาหนะ 100,000 คันข้ามสะพานนี้.