ยากอบ 2:1-26
2 พี่น้องของข้าพเจ้า พวกท่านเชื่อในพระเยซูคริสต์เจ้าของเราผู้ทรงสง่าราศี แต่ยังเป็นคนลำเอียงหรือ?
2 เพราะถ้ามีคนหนึ่งสวมแหวนทองคำและสวมเสื้อผ้างามหรูเข้ามาในที่ประชุมของพวกท่าน และมีคนจนคนหนึ่งสวมเสื้อผ้าสกปรกเข้ามาด้วย
3 แล้วพวกท่านมองดูคนที่สวมเสื้อผ้างามหรูอย่างชื่นชมและพูดว่า “เชิญท่านนั่งที่ดี ๆ ตรงนี้เถิด” และพูดกับคนจนว่า “ยืนอยู่ตรงนั้นแหละ” หรือ “นั่งข้างม้าวางเท้าของฉันสิ”
4 พวกท่านก็แบ่งชนชั้นกันเองและเป็นผู้ที่ตัดสินอย่างชั่วช้าไม่ใช่หรือ?
5 พี่น้องที่รักทั้งหลาย จงฟังเถิด. พระเจ้าทรงเลือกผู้ที่ยากจนในโลกนี้ให้มาเป็นคนมั่งมีเพราะความเชื่อและเป็นผู้รับราชอาณาจักรซึ่งพระองค์ทรงสัญญาไว้กับผู้ที่รักพระองค์มิใช่หรือ?
6 แต่ท่านทั้งหลายกลับดูถูกคนจน ทั้ง ๆ ที่คนมั่งมีมิใช่หรือที่กดขี่พวกท่านและลากตัวพวกท่านไปขึ้นศาล?
7 พวกเขาหมิ่นประมาทพระนามอันประเสริฐซึ่งพวกท่านถูกเรียกตามพระนามนั้นมิใช่หรือ?
8 ถ้าพวกท่านทำตามพระราชบัญญัติในข้อคัมภีร์ที่ว่า “จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง” อยู่เสมอ พวกท่านก็ทำดี.
9 แต่ถ้าพวกท่านยังลำเอียง พวกท่านก็ทำบาป เพราะตามที่ระบุในพระราชบัญญัตินั้นปรากฏชัดว่าพวกท่านเป็นผู้ละเมิดกฎหมาย.
10 ด้วยว่าผู้ใดทำตามพระบัญญัติทั้งหมดแต่พลาดไปข้อหนึ่ง เขาก็เป็นผู้ฝ่าฝืนพระบัญญัติทั้งหมด.
11 เพราะพระองค์ผู้ตรัสว่า “อย่าเล่นชู้” ก็ตรัสไว้ด้วยว่า “อย่าฆ่าคน.” ถ้าท่านไม่เล่นชู้แต่ท่านฆ่าคน ท่านก็ยังเป็นผู้ละเมิดพระบัญญัติอยู่นั่นเอง.
12 จงพูดและทำอย่างผู้ที่จะถูกพิพากษาตามกฎหมายของเสรีชน.
13 ด้วยว่าผู้ที่ไม่แสดงความเมตตาจะถูกพิพากษาโดยปราศจากความเมตตา. ความเมตตาย่อมมีชัยเหนือการพิพากษา.
14 พี่น้องของข้าพเจ้า ถ้ามีใครบอกว่าเขามีความเชื่อแต่ไม่ทำตามจะมีประโยชน์อะไรเล่า? ความเชื่อแบบนั้นจะช่วยเขาให้รอดได้หรือ?
15 ถ้าพี่น้องชายหญิงคนใดไม่มีเสื้อผ้าและอาหารเพียงพอในแต่ละวัน
16 แล้วพวกท่านคนหนึ่งบอกเขาว่า “จงไปอย่างมีความสุข ขอให้ร่างกายอบอุ่นและอิ่มหนำเถิด” แต่ไม่ได้ให้สิ่งจำเป็นแก่เขา จะมีประโยชน์อะไรเล่า?
17 ทำนองเดียวกัน ความเชื่อแบบที่ไม่มีการทำตามก็เป็นความเชื่อที่ตายแล้ว.
18 ถึงอย่างนั้นคงจะมีคนบอกว่า “ท่านมีความเชื่อ ส่วนข้าพเจ้ามีการกระทำ. จงแสดงให้ข้าพเจ้าเห็นความเชื่อของท่านซึ่งไม่มีการทำตาม แล้วข้าพเจ้าจะแสดงให้ท่านเห็นความเชื่อของข้าพเจ้าซึ่งมีการทำตาม.”
19 ท่านเชื่อว่ามีพระเจ้าองค์เดียวไม่ใช่หรือ? ดีแล้ว. แต่พวกปิศาจก็เชื่อและกลัวจนตัวสั่น.
20 คนเขลาเอ๋ย ท่านอยากรู้ไหมว่าความเชื่อที่ไม่มีการทำตามก็ไม่เกิดผล?
21 เมื่ออับราฮามถวายยิศฮาคบุตรชายบนแท่นบูชาแล้ว พระเจ้าทรงถือว่าอับราฮามบิดาของเราเป็นคนชอบธรรมเนื่องจากการกระทำของท่านไม่ใช่หรือ?
22 ท่านก็เห็นแล้วว่าความเชื่อของอับราฮามนั้นควบคู่กับการกระทำ และการกระทำนั้นทำให้ความเชื่อของท่านสมบูรณ์
23 และข้อคัมภีร์นี้ก็สำเร็จที่ว่า “อับราฮามแสดงความเชื่อในพระยะโฮวา ท่านจึงถูกนับว่าเป็นคนชอบธรรม” และท่านถูกเรียกว่า “มิตรของพระยะโฮวา.”
24 พวกท่านเห็นแล้วว่าพระเจ้าทรงถือว่าคนเราเป็นคนชอบธรรมเนื่องจากการกระทำ ไม่ใช่เพราะความเชื่อเพียงอย่างเดียว.
25 ทำนองเดียวกัน เมื่อราฮาบหญิงแพศยาต้อนรับผู้สอดแนมด้วยใจอารีและส่งพวกเขาไปทางอื่น พระเจ้าทรงถือว่านางเป็นคนชอบธรรมเนื่องจากการกระทำของนางไม่ใช่หรือ?
26 ถูกแล้ว ร่างกายที่ไม่มีพลังชีวิต*ตายแล้วฉันใด ความเชื่อที่ไม่มีการทำตามก็ตายแล้วฉันนั้น.
เชิงอรรถ
^ หรือ “ลมหายใจ.” ภาษากรีกคือ พนูมา. ดูภาคผนวก 7ข.
