คำพยากรณ์คืออะไร?
คำตอบจากคัมภีร์ไบเบิล
คำพยากรณ์คือข่าวสารที่มาจากพระเจ้า ซึ่งพระองค์เปิดเผยให้มนุษย์รู้โดยการดลใจ คัมภีร์ไบเบิลบอกว่าพวกผู้พยากรณ์ “พูดสิ่งที่มาจากพระเจ้าตามที่พลังบริสุทธิ์ของพระองค์ชี้นำ” (2 เปโตร 1:20, 21) ดังนั้น ผู้พยากรณ์ก็คือคนที่ได้รับข่าวสารจากพระเจ้า แล้วถ่ายทอดให้กับคนอื่น—กิจการ 3:18
พระเจ้าใช้วิธีไหนถ่ายทอดข่าวสารให้กับพวกผู้พยากรณ์?
พระเจ้าใช้หลายวิธีเพื่อบอกข่าวสารให้ผู้พยากรณ์:
เขียนเป็นข้อความ พระเจ้าใช้วิธีนี้อย่างน้อยหนึ่งครั้ง เช่น ตอนที่พระองค์เขียนบัญญัติ 10 ประการให้โมเสส—อพยพ 31:18
พูดผ่านทางทูตสวรรค์ เช่น พระเจ้าใช้ทูตสวรรค์องค์หนึ่งมาบอกโมเสสว่าเขาต้องพูดอะไรกับฟาโรห์แห่งอียิปต์ (อพยพ 3:2-4, 10) เมื่อเป็นเรื่องสำคัญที่ต้องใช้ถ้อยคำที่เฉพาะเจาะจง พระเจ้าก็จะสั่งให้เขียนข้อความนั้นไว้ เช่น ตอนที่พระองค์บอกโมเสสว่า “ให้บันทึกถ้อยคำทั้งหมดนี้ไว้ เพราะเราจะทำสัญญากับเจ้าและชาวอิสราเอลตามถ้อยคำทั้งหมดนี้”—อพยพ 34:27 a
ให้เห็นภาพนิมิต บางครั้งพระเจ้าให้ผู้พยากรณ์เห็นนิมิตขณะที่เขาตื่นอยู่และมีสติครบถ้วน (อิสยาห์ 1:1; ฮาบากุก 1:1) บางครั้งนิมิตก็ชัดเจนเหมือนจริงมากจนคนที่ได้รับนิมิตรู้สึกว่าตัวเองอยู่ในเหตุการณ์ด้วย (ลูกา 9:28-36; วิวรณ์ 1:10-17) บางทีนิมิตก็ถูกถ่ายทอดให้กับผู้รับตอนที่เขากำลังเคลิ้มหลับ (กิจการ 10:10, 11; 22:17-21) พระเจ้ายังถ่ายทอดข่าวสารของพระองค์ให้กับผู้พยากรณ์โดยทางความฝันตอนที่เขาหลับด้วย—ดาเนียล 7:1; กิจการ 16:9, 10
ดลใจ บางครั้งพระเจ้าใส่ความคิดของพระองค์ให้กับผู้พยากรณ์โดยตรงเพื่อเขาจะรู้ว่าต้องบอกข่าวสารอะไร คัมภีร์ไบเบิลบอกว่า “พระคัมภีร์ทุกตอน พระเจ้าดลใจให้เขียนขึ้นมา” วลี“พระเจ้าดลใจ” แปลได้อีกอย่างหนึ่งว่า “พระเจ้าเป่าลมใส่” (2 ทิโมธี 3:16; ดิ เอมฟาไซสด์ ไบเบิล) พระเจ้าใช้พลังบริสุทธิ์“ใส่”ความคิดของพระองค์ให้กับผู้พยากรณ์ ดังนั้น ข่าวสารที่เขาถ่ายทอดจึงเป็นของพระเจ้า แต่เขาเป็นคนเลือกเองว่าจะใช้คำพูดอย่างไร—2 ซามูเอล 23:1, 2
คำพยากรณ์เป็นการทำนายอนาคตเท่านั้นไหม?
ไม่ คำพยากรณ์ในคัมภีร์ไบเบิลไม่ได้เป็นแค่การทำนายอนาคต ถึงแม้ข่าวสารของพระเจ้าส่วนใหญ่จะเกี่ยวข้องกับอนาคตก็ตาม ตัวอย่างเช่น ในอดีตผู้พยากรณ์ของพระเจ้าเตือนชาวอิสราเอลครั้งแล้วครั้งเล่าถึงความชั่วของพวกเขา คำเตือนนี้บอกว่าถ้าชาวอิสราเอลเอาใจใส่ฟังคำเตือนของพระเจ้า พระองค์จะอวยพรพวกเขา แต่ถ้าไม่ฟัง พวกเขาจะเจอกับหายนะ (เยเรมีย์ 25:4-6) ที่จริง ชาวอิสราเอลจะได้รับผลอย่างไรก็ขึ้นอยู่กับการเลือกของพวกเขาเอง—เฉลยธรรมบัญญัติ 30:19, 20
ตัวอย่างในคัมภีร์ไบเบิลที่แสดงว่าคำพยากรณ์ไม่จำเป็นต้องเกี่ยวข้องกับการทำนายอนาคต
ครั้งหนึ่งที่ชาวอิสราเอลขอความช่วยเหลือจากพระยะโฮวา พระองค์ส่งผู้พยากรณ์มาบอกว่า พระองค์จะไม่ช่วยเพราะพวกเขาไม่เชื่อฟังคำสั่งของพระองค์—ผู้วินิจฉัย 6:6-10
ตอนที่พระเยซูพูดกับผู้หญิงชาวสะมาเรีย ท่านสามารถบอกเรื่องราวในอดีตของเธอได้เพราะพระเจ้าเปิดเผยให้ท่านรู้ ผู้หญิงคนนี้ก็ยังเรียกพระเยซูว่าผู้พยากรณ์แม้ท่านจะไม่ได้ทำนายอนาคต—ยอห์น 4:17-19
ตอนที่พระเยซูถูกพิจารณาคดี ศัตรูคลุมหน้าท่าน ตบท่าน แล้วพูดว่า “จงพยากรณ์เถอะว่า ใครตบเจ้า” พวกเขาไม่ได้ขอให้พระเยซูทำนายอนาคต แต่สั่งให้พระเยซูทายว่าใครตบ—ลูกา 22:63, 64, ฉบับคิงเจมส์
a ถึงแม้ในข้อคัมภีร์นี้ดูเหมือนว่าพระเจ้าพูดกับโมเสสโดยตรง แต่ข้ออื่นๆในคัมภีร์ไบเบิลบอกให้รู้ว่าพระเจ้าถ่ายทอดกฎหมายของโมเสสผ่านทางทูตสวรรค์—กิจการ 7:53; กาลาเทีย 3:19