Забур 82:1-8
Таронаи Осаф.+
82 Худо дар анҷумани илоҳӣ менишинад.+
Ӯ дар байни худоён* доварӣ карда мегӯяд:+
2 «То ба кай ноинсофона доварӣ мекунед+Ва бадкоронро тарафдорӣ менамоед?+ (Село)
3 Бечораву ятимро пуштигирӣ кунед+Ва ба доди нотавону бекас бирасед.+
4 Бечораву камбағалро наҷот диҳед,Онҳоро аз дасти бадкор халос намоед».
5 Онҳо намедонанд ва намефаҳманд,+Дар торикӣ роҳ мераванд.
Бунёди замин ба ларза меояд.+
6 «Ман гуфтам: “Шумо худоёнед*,+Ҳамаатон писарони Худои Таолоед.
7 Аммо шумо мисли одамизодВа монанди мирони дигар хоҳед мурд”».+
8 Бархез, эй Худо, ва заминро доварӣ намо,+Зеро ҳамаи халқҳо аз они туянд.
