Забур 5:1-12
Ба сардори ромишгарон барои наҳилӯт*. Таронаи Довуд.
5 Ба суханонам гӯш деҳ, эй Яҳува,+Ва оҳи маро бишнав.
2 Ба доди ман бирас,Эй Подшоҳ ва Худои ман, зеро ба ту дуо мегӯям.
3 Эй Яҳува, саҳарӣ овозамро мешунавӣ,+Бомдодон диламро ба ту холӣ мекунам+Ва ҷавобатро интизор мешавам.
4 Худовандо, ту дӯстдори ситам нестӣ,+Ҳаргиз бадкор назди ту сокин шуда наметавонад.+
5 Ҳеҷ ҳавобаланд пеши назарат нахоҳад истод,Ту аз ҳамаи бадкирдорон нафрат дорӣ.+
6 Ту дурӯғгӯёнро нест мекунӣ.+
Яҳува хунрезон ва фиребгаронро чашми дидан надорад.+
7 Аммо ман аз сабаби меҳру вафои бузургат+ ба хонаи ту хоҳам омад.+
Бо тарси ту дар дил сӯйи муқаддасгоҳат сари таъзим фуруд меорам.+
8 Эй Яҳува, ба роҳи ростат маро роҳнамоӣ кун,Зеро душманонам маро иҳота кардаанд.
Роҳатро бароям ҳамвор намо.+
9 Дар даҳонашон ростӣ нест.
Дарунашон пур аз бадӣ,Гулӯяшон қабри кушодаВа забонашон пур аз хушомад аст.+
10 Худо онҳоро гунаҳкор хоҳад шумурд.
Ба ҳилаҳои худ гирифтор шуда, фурӯ хоҳанд ғалтид.+
Бигзор барои ҷиноятҳои бисёрашон пароканда шаванд,Зеро бар зидди ту баромадаанд.
11 Аммо паноҳбарони ту хурсанд шуда,+Ҳамеша нидои шодӣ мебароранд.
Ту онҳоро пуштибонӣ хоҳӣ намуд,Дӯстдорони номат хушҳолӣ хоҳанд кард.
12 Ту, эй Яҳува, росткоронро баракат медиҳӣ,Ризогии ту барои онҳо мисли сипари бузург аст.+
