Kazi yetu ilipopigwa marufuku, akina ndugu waliteseka sana. ‘Majumba ya Ufalme yalifungwa, na hatukuruhusiwa kuendelea na kazi yetu,’ akasema mmishonari Alma Parson. ‘Ndugu na dada zetu wapendwa walikabili majaribu na mateso mengi.’ Wengi pia walifutwa  kazi na kufungwa gerezani. Hata hivyo, alisema hivi kwa furaha: ‘Mara nyingi tuliona waziwazi mkono wa Yehova ukituongoza na kutulinda.’ Wakitegemea ‘mkono wa Yehova,’ akina ndugu waliendelea na kazi kisiri.

Hatukuruhusiwa kufanya mikutano ya kutaniko. Lennart Johnson alisema hivi: ‘Akina ndugu walianza kukutana katika vikundi vidogo ndani ya nyumba za watu. Wakiwa huko walijifunza makala za Mnara wa Mlinzi zilizonakiliwa kwa kutumia mashine ndogo ya kuchapa. Akina ndugu wote waaminifu walithamini sana nguvu za kiroho ambazo Yehova alitupatia kupitia vikundi hivyo vidogo vya kujifunza.’

Wakati huohuo serikali iliendelea kuwachunguza na kuwatesa vikali. Lakini ndugu na dada hawakuogopa. Septemba 15, 1950, Waziri Hungría alimwandikia hivi Rais wa Jamhuri: “Bw. Lee Roy Brandt na wasimamizi wengine wa kikundi cha Mashahidi wa Yehova wameitwa tena na tena katika ofisi hii na kuhimizwa waache kueneza propaganda za shirika hili ambalo kisheria limepigwa marufuku katika Jamhuri hii; na inaonekana wanapuuza agizo hilo. Kila siku tunapokea ripoti kutoka sehemu mbalimbali nchini kwamba wanaendeleza propaganda zao kisiri, wakidhihaki msimamo wa serikali.” Barua hiyo ilimalizia kwa kupendekeza kwamba “wasimamizi wakuu wa kigeni” wa Mashahidi wa Yehova wafukuzwe nchini.

Mwishoni mwa mwaka wa 1950, Ndugu Knorr na Henschel walitembelea nchi ya Dominika. Baada ya  hapo, baadhi ya wamishonari walipewa mgawo nchini Argentina, Guatemala, na Puerto Riko. Wengine walitafuta kazi ili wabaki nchini. Kwa mfano, Ndugu Brandt alifanya kazi katika kampuni ya umeme, na wengine wakafanya kazi ya kufundisha Kiingereza. Ripoti katika Kitabu cha Mwaka wa 1951 ilisema hivi kuhusu wamishonari hao: “Uamuzi wao wa kubaki nchini, badala ya kuondoka, ni chanzo cha nguvu kwa wafuasi waaminifu wa Bwana ambao wamejifunza kweli kutoka kwao. Wote wanafurahi kuona ujasiri wao kwa kubaki katika kazi yao.”

Dorothy Lawrence ni mmoja wa wamishonari waliofundisha Kiingereza. Mbali na kufundisha Kiingereza, aliwafundisha Biblia watu waliopendezwa. Hivyo, akawasaidia watu kadhaa kukubali kweli.

Waabudu waaminifu wa Yehova walichukua hatua za ziada ili waendelee kuhubiri licha ya kuchunguzwa kila wakati. Nyakati fulani, waling’oa kurasa chache za vitabu na kuzibeba kwenye mfuko wa shati au kwenye mfuko wa kubebea mboga ili wahubiri bila kugunduliwa. Vikaratasi vya ripoti ya utumishi wa shambani vilifanana na orodha ya bidhaa. Badala ya vitabu, vijitabu, magazeti, ziara za kurudia, na saa, ripoti ya utumishi wa  shambani iliorodhesha mapapai, maharagwe, mayai, kabeji, na spinachi. Nakala za Mnara wa Mlinzi ziliitwa yuca, au mhogo, mmea unaopatikana kwa wingi katika eneo hilo.

Juni 16, 1954, Rafael Trujillo aliweka mkataba na Vatikani uliowapa makasisi Wakatoliki mamlaka ya pekee katika Jamhuri ya Dominika. Wakati huo, Mashahidi walikuwa wamepigwa marufuku kwa miaka minne hivi. Ingawa hivyo, mwaka wa 1955 kulikuwa na wahubiri 478 katika Jamhuri ya Dominika. Iliwezekanaje kupata ongezeko hilo kubwa licha ya hali ngumu walizokabili? Ripoti ya Kitabu cha Mwaka wa 1956 ilisema: “Roho ya Yehova ndiyo chanzo cha mafanikio yote. Akina ndugu wana umoja na imani thabiti na wanasonga mbele kwa ujasiri.”

Mnamo Julai 1955, Trujillo alitumiwa barua rasmi, iliyotiwa mhuri kutoka makao makuu. Barua hiyo ilifafanua kwa undani msimamo wa Mashahidi wa Yehova wa kutounga mkono upande wowote na kumwomba Trujillo ‘aondoe marufuku dhidi ya Mashahidi wa  Yehova na shirika la Watch Tower Bible and Tract Society.’ Ikawaje?