Mavazi na Mapambo Yalinizuia Kufanya Maendeleo

SIMULIZI LA EILEEN BRUMBAUGH

NILILELEWA katika dini ya zamani ya Baptist Brethren ya Ujerumani, ambayo ni sawa na dini za Amish na Mennonite. Dini ya Brethren ilianza huko Ujerumani mwaka wa 1708 wakati wa harakati za kuwasaidia watu wakue kiroho. Kitabu The Encyclopedia of Religion kinasema harakati hiyo ilitokana na “maoni ya kwamba wanadamu wanahitaji injili ya Kristo.” Kutokana na maoni hayo, kazi ya mishonari ilianzishwa katika nchi nyingi.

Katika mwaka wa 1719, kikundi kidogo kilichoongozwa na Alexander Mack kilifika katika eneo linalojulikana leo kama Pennsylvania, Marekani. Tangu wakati huo, vikundi vingine vimeanzishwa na kugawanyika. Kila kimoja cha vikundi hivyo kilifuata fasiri yake ya mafundisho ya Alexander Mack. Kikundi chetu kilikuwa na wafuasi 50 hivi. Wafuasi walihimizwa kusoma Biblia na kufuata maamuzi ya kanisa.

Familia yetu ilikuwa imefuata dini hiyo kwa angalau vizazi vitatu. Nilijiunga na kanisa hilo na kubatizwa nilipokuwa na umri wa miaka 13. Wazazi walinifundisha kwamba ni kosa kumiliki au kutumia gari, tingatinga, simu, redio au kifaa kingine chochote cha umeme. Wanawake hawakupaswa kujipamba wala kunyolewa na walipaswa kufunika kichwa. Wanaume hawakupaswa kunyoa ndevu. Tuliamini kwamba kutokuwa sehemu ya ulimwengu kunamaanisha kutovalia mavazi ya kisasa, kutojipamba, au kutovalia vito, kwani tuliviona vitu hivyo kuwa dhambi ya kiburi.

Tulifundishwa kuiheshimu Biblia sana, na tuliiona kuwa chakula cha kiroho. Kila asubuhi kabla ya kiamsha-kinywa, tulikutana sebuleni kumsikiliza Baba akisoma sura moja ya Biblia na kuieleza. Kisha tulipiga magoti aliposali. Baada ya hapo, Mama alikariri Sala ya Bwana. Sikuzote nilitazamia kwa hamu ibada hiyo ya asubuhi kwani familia yote iliungana kukazia fikira mambo ya kiroho.

Tuliishi kwenye shamba moja karibu na Delphi, Indiana, ambapo tulizalisha vyakula mbalimbali. Tulivipeleka mjini tukitumia mkokoteni uliovutwa na farasi ili kuviuza barabarani au kwenye nyumba za watu. Tuliona kwamba kufanya kazi kwa bidii ni sehemu ya utumishi wetu kwa Mungu. Kwa hiyo tuliifanya kila siku isipokuwa Jumapili ambapo hatukupaswa kufanya “kazi ngumu.” Hata hivyo, nyakati nyingine familia yetu ilikuwa na kazi nyingi sana shambani hivi kwamba haikuwa rahisi kufuata utaratibu wetu wa kiroho.

 Ndoa na Familia

Katika mwaka wa 1963, nilipokuwa na umri wa miaka 17, niliolewa na James, ambaye pia alikuwa mshiriki wa dini ya Baptist Brethren. Baba yake alikuwa wa dini hiyo na pia babu na nyanya ya baba yake. Sote tulitamani sana kumtumikia Mungu na tuliamini kwamba dini yetu ndiyo ya kweli.

Kufikia mwaka wa 1975, tulikuwa na watoto sita, na mtoto wetu wa saba na wa mwisho alizaliwa mwaka wa 1983. Tulimpata msichana mmoja tu, Rebecca, mtoto wetu wa pili. Tulifanya kazi kwa bidii, hatukutumia pesa nyingi, na tuliishi maisha sahili. Tulijaribu kuwafundisha watoto wetu kanuni zilezile za Biblia tulizojifunza kutoka kwa wazazi wetu na watu wengine katika dini ya Brethren.

Wafuasi wa Brethren walizingatia sura sana. Tuliona kwamba kwa kuwa hakuna anayeweza kuusoma moyo, mavazi yalionyesha kilichokuwa moyoni. Hivyo, wanawake walipotengeneza mtindo fulani wa nywele, hiyo ilionyesha wana kiburi. Iwapo vazi lilikuwa na michoro mikubwa, hiyo pia ilionyesha kwamba mtu ana kiburi. Wakati mwingine, mambo hayo yalionwa kuwa muhimu kuliko Maandiko.

Kufungwa Gerezani

Katika miaka ya mwisho-mwisho ya 1960, Jesse, ndugu ya mume wangu, ambaye alilelewa pia katika dini ya Brethren, alifungwa gerezani kwa sababu alikataa kujiunga na jeshi. Akiwa huko, alikutana na Mashahidi wa Yehova, ambao pia wanaamini kwamba kushiriki vita ni kinyume cha mafundisho ya Biblia. (Isaya 2:4; Mathayo 26:52) Jesse alizungumza sana na Mashahidi kuhusu Biblia na alijionea matendo yao. Baada ya kujifunza Biblia kwa muda mrefu, alibatizwa akawa Shahidi wa Yehova, nasi tukaudhika sana.

Jesse alimweleza mume wangu mambo aliyojifunza. Alifanya mpango ili James apate magazeti ya Mnara wa Mlinzi na Amkeni! kwa ukawaida. James alipoyasoma, alipendezwa zaidi na Biblia. Kwa kuwa James alitamani kumtumikia Mungu lakini hangeweza kuwa na uhusiano wa karibu Naye, alipendezwa na chochote ambacho kingemsaidia kumkaribia Mungu.

Wazee wa dini yetu walitutia moyo kusoma magazeti ya dini ya Amish, Mennonite, na dini nyingine za Brethren, hata ingawa tuliona dini hizo kuwa sehemu ya ulimwengu. Hata hivyo, baba yangu aliwachukia sana Mashahidi. Hakutaka kamwe tusome Mnara wa Mlinzi na Amkeni! Kwa hiyo, nilishtuka nilipomwona James akiyasoma. Niliogopa atafuata mafundisho ya uwongo.

Hata hivyo, James alikuwa ametilia shaka kwa muda mrefu mafundisho fulani ya dini ya Brethren ambayo yalipingana na Biblia, hasa fundisho la kwamba ni dhambi kufanya “kazi ngumu” Jumapili. Kwa mfano, dini ya Brethren ilifundisha kwamba ni sawa kuwanywesha wanyama maji Jumapili lakini haifai kung’oa gugu. Wazee hawangeweza kuthibitisha sheria hiyo kwa Maandiko. Pole kwa pole, nilianza pia kutilia shaka mafundisho hayo.

Kwa kuwa tulikuwa tumeamini kwa muda mrefu kwamba dini yetu ndiyo inayokubaliwa na Mungu na tulijua matokeo ambayo tungepata kwa kuiacha, haikuwa rahisi kuiacha dini ya Brethren. Hata hivyo, dhamiri zetu hazingeturuhusu kuwa katika dini ambayo haifuati Biblia kikamili. Kwa hiyo, katika mwaka wa 1983 tuliandika barua kueleza sababu zetu za kuiacha dini hiyo na kuomba isomwe kanisani. Tulitengwa na ushirika wa Kanisa.

Kuitafuta Dini ya Kweli

Punde baadaye, tukaanza kutafuta dini ya kweli. Tulitaka dini yenye wafuasi ambao wanatenda yale wanayofundisha wengine. Kwanza kabisa, tulikataa  dini yoyote inayoshiriki vita. Bado tulipenda dini inayokazia maisha na mavazi sahili kwani tuliona mambo hayo yanaonyesha kwamba dini si sehemu ya ulimwengu. Kuanzia mwaka wa 1983 mpaka 1985, tulisafiri kote nchini tukichunguza dini mbalimbali, dini ya Mennonite, dini ya Jamii ya Marafiki, na dini nyingine zilizofundisha maisha “sahili.”

Wakati huo, Mashahidi wa Yehova walitutembelea kwenye shamba letu karibu na Camden, Indiana. Tuliwasikiliza na kuwaomba watumie Biblia ya King James version pekee. Niliheshimu msimamo wa Mashahidi kuhusu vita. Lakini ilikuwa vigumu kwangu kuendelea kuwasikiliza kwa sababu niliona dini yao si ya kweli kwa kuwa hawakujitenga na ulimwengu kwa kuvalia mavazi sahili. Kwa maoni yangu, kiburi ndicho kilichowafanya watu wavalie tofauti na sisi. Niliamini kwamba vitu au mali ilimfanya mtu awe na kiburi.

James alianza kwenda kwenye Jumba la Ufalme la Mashahidi wa Yehova pamoja na baadhi ya wavulana wetu. Niliudhika sana. Mume wangu alinisihi niambatane naye, lakini nilikataa. Kisha siku moja akasema: “Hata kama hukubali mafundisho yao yote, nenda tu ujionee jinsi wanavyotendeana.” Alikuwa amevutiwa na jambo hilo.

Mwishowe, niliamua kwenda lakini nikiwa mwangalifu sana. Niliingia kwenye Jumba la Ufalme nikiwa nimevalia rinda langu lisilo na madoido na kofia. Baadhi ya vijana wetu walikuwa miguu mitupu na walivalia nguo zisizo na madoido pia. Hata hivyo, Mashahidi walitukaribisha kwa upendo. Nilishangazwa na jinsi walivyotukaribisha ingawa tulikuwa tofauti.

Nilivutiwa na upendo wao, lakini bado niliamua kuwachunguza. Sikuimba nyimbo zao wala kusimama walipoimba. Baada ya mkutano niliwauliza maswali mengi kuhusu mambo ambayo hayakunipendeza ama maana ya andiko fulani. Hata ingawa sikutumia busara, kila mtu niliyemwuliza swali alinijibu vizuri. Pia nilipendezwa nilipoona kwamba watu wote niliowauliza maswali walinipa majibu yaleyale. Wakati mwingine waliniandikia majibu, na hilo lilinisaidia kwani nilisoma habari hiyo baadaye.

Katika majira ya kiangazi ya mwaka wa 1985, familia yetu ilihudhuria kusanyiko la Mashahidi wa Yehova huko Memphis, Tennessee, ili kujionea tu. James bado alikuwa na ndevu, nasi bado tulivalia mavazi yasiyo na madoido. Wakati wote wa mapumziko watu walikuja kutusalimu. Tulivutiwa na upendo na shauku waliyotuonyesha. Tulipendezwa pia na umoja kwani popote tulipohudhuria mikutano mafundisho yalikuwa yaleyale.

Kwa sababu ya kuvutiwa na upendo wa Mashahidi, James alikubali kujifunza Biblia. Alichunguza mambo yote, akitaka kuhakikisha yale aliyojifunza. (Matendo 17:11; 1 Wathesalonike 5:21) Baada ya muda, James aliona amepata kweli. Hata hivyo, nilihisi nimevurugika. Nilitaka kutenda yaliyo sawa lakini sikutaka kuwa mtu wa “kisasa” wala “mlimwengu.” Nilipokubali kuhudhuria funzo la Biblia, niliweka Biblia ya King James Version upande mmoja na Tafsiri ya Ulimwengu Mpya yenye maneno ya kisasa upande mwingine. Nilichunguza kila andiko katika tafsiri hizo mbili ili nihakikishe kwamba sipotoshwi.

 Jinsi Nilivyosadikishwa

Tulipoendelea kufundishwa na Mashahidi, tulijifunza kwamba Baba wa mbinguni ni Mungu mmoja si miungu watatu katika mmoja, na kwamba sisi wenyewe ni nafsi wala hatuna nafsi isiyoweza kufa. (Mwanzo 2:7; Kumbukumbu la Torati 6:4; Ezekieli 18:4; 1 Wakorintho 8:5, 6) Pia tulijifunza kwamba mtu anapokufa anaenda kaburini si mahali pa moto wa mateso. (Ayubu 14:13; Zaburi 16:10; Mhubiri 9:5, 10; Matendo 2:31) Lilikuwa jambo la pekee sana kujifunza kweli kuhusu jambo hilo kwa kuwa washiriki wa dini ya Brethren walipingana kuhusu fundisho hilo.

Hata hivyo, sikuamini kwamba Mashahidi walikuwa dini ya kweli kwa sababu niliwaona kuwa sehemu ya ulimwengu. Hawakuishi maisha “sahili,” ambayo niliona kuwa muhimu sana. Hata hivyo, nilitambua kwamba wanatii amri ya Yesu ya kuwahubiria watu wote habari njema ya Ufalme. Nilichanganyikiwa sana!—Mathayo 24:14; 28:19, 20.

Katika kipindi hicho kigumu, upendo wa Mashahidi ulinisaidia kuendelea kutafuta kweli. Kutaniko lote lilipendezwa na familia yetu. Washiriki mbalimbali wa kutaniko walitutembelea. Nyakati nyingine walisingizia wanataka kununua maziwa na mayai ili watutembelee, na hivyo tukaanza kuwaona kuwa watu wazuri. Hata Mashahidi ambao hawakutufundisha walitutembelea. Wakati wowote ambapo washiriki wa kutaniko walikuwa karibu na kwetu, walitutembelea. Tulihitaji pindi hizo ili tuwajue Mashahidi, na tulithamini upendo wao na jinsi walivyopendezwa nasi.

Si Mashahidi wa kutaniko la kwetu tu waliopendezwa nasi. Nilipokuwa nikipambana na maoni yangu kuhusu mavazi na mapambo, Kay Briggs, Shahidi wa kutaniko la karibu ambaye hakupenda kujipamba wala kuvalia mavazi yaliyo na madoido, alinitembelea. Nilipokuwa naye nilistarehe na kuzungumza waziwazi. Kisha siku moja, Lewis Flora, ambaye pia alilelewa katika dini inayopendekeza mavazi yasiyo na madoido, alinitembelea. Alipoona jinsi nilivyochanganyikiwa, alinitumia barua yenye kurasa kumi ili kunifariji. Fadhili zake zilinifanya nilie, nikasoma barua hiyo mara nyingi.

Nilimwomba mwangalizi asafiriye Ndugu O’Dell, anieleze maana ya Isaya 3:18-23 na 1 Petro 3:3, 4. Nikamwuliza: “Si Maandiko haya yanaonyesha tunapaswa kuvalia mavazi yasiyo na madoido ili tumpendeze Mungu?” Akaniuliza: “Je, ni kosa kuvaa kofia? Je, ni kosa kusuka nywele?” Katika dini ya Brethren, wasichana wadogo walisukwa nywele, na wanawake walivaa kofia. Kumbe dini yetu ilikuwa imekosea. Nilipendezwa na jinsi mwangalizi huyo alivyokuwa na subira na fadhili.

Hatua kwa hatua nilisadikishwa, lakini kuna jambo moja ambalo bado lilinisumbua sana—wanawake wanaonyolewa nywele. Wazee Wakristo walinieleza kwamba nywele za wanawake wengine huwa fupi na za wengine huwa ndefu. Je, inamaanisha nywele za wanawake fulani ni bora kuliko za wengine? Pia walinieleza kwamba dhamiri inahusika katika uchaguzi wa mavazi na mapambo na walinipa habari za kusomea nyumbani.

Kutenda Yale Tuliyojifunza

Tulikuwa tukitafuta matunda mazuri, na tuliyapata. Yesu alisema: “Kwa jambo hili wote watajua kwamba ninyi ni wanafunzi wangu, mkiwa na upendo kati yenu wenyewe.” (Yohana 13:35) Tulisadikishwa kwamba Mashahidi wa Yehova wana upendo wa kweli. Hata hivyo, huo ulikuwa wakati mgumu kwa watoto wetu wawili wakubwa, Nathan na Rebecca, kwani walikuwa wafuasi waliobatizwa wa dini ya Brethren. Hatimaye walichochewa na kweli za Biblia tulizowaeleza na upendo wa Mashahidi.

Kwa mfano, Rebecca alitamani sana kuwa na uhusiano wa karibu na Mungu. Alipojifunza kwamba Mungu hapangi kimbele matendo ya mtu au wakati wake ujao, aliona ni rahisi kusali kwake. Pia alisitawisha uhusiano wa karibu zaidi na Mungu alipojua kwamba Yeye si sehemu ya Utatu usioeleweka, bali ni mtu halisi ambaye anaweza kumwiga. (Waefeso 5:1) Alifurahi kwamba hakuhitaji kutumia maneno ya zamani ya Biblia ya King James Version katika sala.  Alipojifunza matakwa ya Mungu kuhusu sala, na vilevile kusudi lake tukufu kwa wanadamu la kuishi milele katika paradiso duniani, alihisi akiwa karibu zaidi na Muumba wake.—Zaburi 37:29; Ufunuo 21:3, 4.

Mapendeleo Tunayofurahia

Mimi, James na watoto wetu watano wakubwa—Nathan, Rebecca, George, Daniel, na John—tulibatizwa katika majira ya kiangazi ya mwaka wa 1987 tukawa Mashahidi wa Yehova. Harley alibatizwa katika mwaka wa 1989, na Simon katika mwaka wa 1994. Familia yetu yote inaendelea kufanya kazi ambayo Yesu Kristo aliwapatia wafuasi wake, ya kutangaza habari njema za Ufalme wa Mungu.

Wana wetu wakubwa watano, Nathan, George, Daniel, John, na Harley, na pia binti yetu Rebecca, wamewahi kutumikia kwenye ofisi ya tawi ya Mashahidi wa Yehova ya Marekani. Kufikia sasa, George ametumikia huko kwa miaka 14, na Simon alimaliza shule katika mwaka wa 2001 na ameanza kutumikia huko hivi karibuni. Wana wetu wote ni wazee au watumishi wa huduma katika makutaniko ya Mashahidi wa Yehova. Mume wangu ni mzee katika Kutaniko la Thayer, Missouri, nami hushiriki kikawaida katika kazi ya kuhubiri.

Sasa tuna wajukuu watatu, Jessica, Latisha, na Caleb, na tunafurahi kwamba wazazi wao wanawafundisha kumpenda Yehova wakiwa wachanga. Tukiwa familia, tunafurahi kwamba Yehova alituvuta kwake na kutusaidia kuwatambua watu wanaoitwa kwa jina lake kwa sababu ya upendo wao.

Tunawahurumia wale wanaotamani sana kumpendeza Mungu ijapokuwa dhamiri zao zimeathiriwa na malezi na hali zao, badala ya Biblia. Tunatumaini watapata shangwe tunayopata tunapoenda nyumba kwa nyumba, si kuuza vyakula, bali kupeleka ujumbe kuhusu Ufalme wa Mungu na mambo mazuri ambayo utafanya. Ninapokumbuka subira na upendo wote tulioonyeshwa na watu wa Yehova, mimi hutokwa na machozi ya furaha!

[Picha katika ukurasa wa 19]

Nilipokuwa na umri wa miaka saba hivi, na baadaye nikiwa mtu mzima

[Picha katika ukurasa wa 20]

James, George, Harley, na Simon, wakiwa wamevaa nguo zisizo na madoido

[Picha katika ukurasa wa 21]

Picha hii inaonyesha nikipeleka chakula sokoni na ilitokea kwenye gazeti la kwetu

[Hisani]

Journal and Courier, Lafayette, Indiana

[Picha katika ukurasa wa 23]

Familia yetu leo