Abdi lahir di désa di Sachsen. Désa ieu téh aya di nagri nu baheulana disebut Republik Demokratik Jerman (RDJ). Kulawarga abdi téh silih pikanyaah. Kolot gé ngajarkeun abdi sangkan boga ahlak nu bener. RDJ téh nagri nu nganut paham komunis, jadi kalolobaan jalma di Sachsen nganggap agama téh teu penting. Keur abdi, Allah téh teu aya. Nepi ka umur 18 taun, hirup abdi téh dipangaruhan pisan ku paham komunis jeung atéis.

Ku naon abdi bisa resep kana paham komunis? Lantaran ceuk paham komunis, kabéh jalma téh sarua, teu meunang dibéda-bédakeun. Salian ti éta, abdi gé percaya yén harta banda téh sakuduna dibagikeun sacara adil, ku kituna moal aya nu beunghar pisan atawa nu miskin pisan. Jadi, abdi sibuk miluan organisasi budak ngora nu ngadukung paham komunis. Waktu umur 14 taun, abdi sibuk milu kagiatan ngolah kertas nu geus teu kapaké. Jalma-jalma di kota Aue téh ngahargaan pisan naon nu dilakukeun ku abdi. Pamaréntah gé nepi ka méré panghargaan ka abdi. Najan ngora kénéh, abdi geus kenal ka sababaraha pajabat RDJ nu kasohor. Abdi ngarasa geus boga tujuan hirup anu bener. Abdi yakin hirup abdi engkéna pasti suksés.

Tapi, kaayaan ujug-ujug barobah. Dina taun 1989, Témbok Berlin runtuh, kitu ogé jeung blok nagri-nagri komunis di Eropa Timur. Terus, aya deui hal séjén nu teu disangka-sangka. Abdi ningali, geuning di RDJ gé aya loba kateuadilan. Misalna, jalma-jalma nu teu ngadukung komunis dianggap leuwih rendah. Lainna dina paham komunis mah kabéh jalma téh sarua? Na komunis téh sabenerna teu saperti nu dibayangkeun ku abdi? Abdi jadi hariwang pisan.

Ku kituna, abdi ninggalkeun hal-hal éta, tuluy ngutamakeun musik jeung seni. Harita, abdi asup sakola musik. Mun diteruskeun mah, abdi bisa kuliah. Abdi hayang pisan jadi pamaén musik. Harita, nu pangpentingna keur abdi téh nyaéta senang-senang. Abdi bobogohan jeung sababaraha awéwé sakaligus. Abdi geus teu paduli deui kana ahlak nu bener. Tapi musik, seni, jeung hirup bébas jiga kitu téh teu bisa ngaleungitkeun kahariwangan abdi. Malah, lukisan abdi gé nunjukkeun yén sabenerna abdi téh ngarasa sieun pisan. Naon nu bakal kajadian dina mangsa kahareup? Naon tujuan abdi hirup?

Jawabanana téh teu disangka-sangka ku abdi. Dina hiji peuting, abdi ngobrol jeung babaturan di sakola. Urang ngobrolkeun ngeunaan mangsa kahareup. Aya babaturan abdi nu ngaranna Michele. * Manéhna téh Saksi Yéhuwa. Harita manéhna ngomong, ”Andreas, mun manéh hayang nyaho ngeunaan kahirupan jeung mangsa kahareup, cik tingali jawabanana dina Alkitab.”

Sabenerna mah abdi teu pati yakin, tapi panasaran ogé sih. Michele nunjukkeun Daniel pasal 2 ka abdi. Pas maca ayat-ayatna, abdi reuwas pisan. Di ditu aya ramalan ngeunaan para pangawasa dunya. Éta téh pamaréntah-pamaréntah nu boga pangaruh gedé. Michele gé nunjukkeun ramalan séjénna tina Alkitab ngeunaan mangsa kahareup. Ahirna, pananya-pananya abdi kajawab! Tapi, saha nu nulis ramalan-ramalan éta? Saha nu bisa ngaramalkeun mangsa kahareup sakitu akuratna? Na enya Allah téh mémang aya?

Michele ngenalkeun Horst jeung Angelika ka abdi. Maranéhna téh pasangan Saksi nu mantuan abdi supaya leuwih ngarti kana Firman Allah. Abdi ningali, Saksi-Saksi Yéhuwa téh hiji-hijina organisasi agama anu terus ngagunakeun jeung ngawartakeun nami Allah, nyaéta Yéhuwa. (Jabur 83:18, Terjemahan Dunia Baru; Mateus 6:9) Abdi kakara apal, Allah Yéhuwa téh méré harepan ka manusa pikeun hirup langgeng di Pirdaus di bumi. Jabur 37:9 nyebutkeun, ”Nu muntang ka [Yéhuwa] baris ngamilik tanah.” Abdi resep pisan lantaran kabéh jalma bisa meunangkeun harepan ieu, asal maranéhna daék nuturkeun patokan Allah tina Alkitab.

Sanajan kitu, asana téh hésé pisan rék nuturkeun patokan hirup tina Alkitab. Lantaran suksés sabagé pamaén musik, abdi jadi sombong. Abdi kudu diajar pikeun rendah haté. Salian ti éta, ninggalkeun gaya hirup anu bébas gé teu gampang. Tapi, abdi nganuhunkeun pisan ka Yéhuwa lantaran geus sabar, daék ngahampura, jeung ngarti ka jalma-jalma anu daék upaya pikeun nuturkeun pangajaran Alkitab.

Nepi ka umur 18 taun, abdi dipangaruhan pisan ku paham komunis jeung atéis. Tapi, Alkitab ngarobah kahirupan abdi. Abdi geus teu hariwang deui ngeunaan mangsa kahareup. Abdi gé jadi boga tujuan hirup. Dina taun 1993, abdi dibaptis sabagé Saksi Yéhuwa. Tuluy dina taun 2000, abdi nikah jeung dulur saiman nu sumanget, ngaranna Tabitha. Abdi duaan sibuk mantuan batur diajar Alkitab. Loba jalma nu hirupna siga abdi baheula, dipangaruhan ku paham komunis jeung atéis. Rasana bungah pisan bisa mantuan maranéhna kenal ka Yéhuwa!

Baheula waktu abdi gaul jeung Saksi Yéhuwa, kolot téh hariwang pisan. Tapi, maranéhna ningali hirup abdi téh jadi leuwih bener. Ayeuna, maranéhna geus daék maca Alkitab jeung milu acara ibadah Saksi-Saksi Yéhuwa. Mani bungah pisan!

Perkawinan abdi gé bagja, lantaran abdi jeung Tabitha nuturkeun naséhat Alkitab keur salaki pamajikan. Misalna, perkawinan jadi leuwih kuat lantaran abdi duaan nuturkeun naséhat pikeun satia ka batur hirup.​—Ibrani 13:4.

Abdi geus teu hariwang deui ngeunaan kahirupan jeung mangsa kahareup. Saksi-Saksi Yéhuwa téh jiga kulawarga nu rukun jeung ngahiji di sakuliah dunya. Abdi ngarasakeun sorangan, dina kulawarga ieu, kabéh jalma dianggap sarua. Éta nu diarep-arep pisan ku abdi ti baheula.