Baheula, Yéhuwa méré paréntah ka manusa pikeun ”minuhan ieu bumi sarta murba ka eta”. (Kaj. 1:28, KITAB SUCI © LAI 1991) Yéhuwa hayang sakuliah bumi jadi Pirdaus. Nah, paréntah ieu gé kudu dituturkeun ku jalma-jalma nu bakal hirup salilana di bumi. Tapi engké mah béda jeung jaman baheula. Baheula mah Adam jeung Hawa ngamimitian ti Taman Éden, tapi ari urang mah ngamimitianana ti bumi nu geus diruksak. Sanggeus Armagédon, aya loba ruruntuhan nu kudu dibersihan heula ku urang. Éta téh pagawéan anu beurat pisan!

Meureun urang jadi inget kana hal nu kudu digawékeun ku urang Israél basa maranéhna kaluar ti Babilon. Lembur maranéhna téh geus teu dicicingan salila 70 taun. Tapi, Yésaya nganubuatkeun yén ku bantuan Yéhuwa, maranéhna bakal bisa nyieun kaayaan di lemburna éndah deui. Yésaya nganubuatkeun, ”Tanahna anu geus suwung kawas gurun, rék dijieun lir tanah taman Eden.” (Yes. 51:3, KITAB SUCI © LAI 1991) Bener wéh, urang Israél sanggup ngalakukeun éta ku  bantuan Yéhuwa. Kitu ogé, ku bantuan Yéhuwa, jalma-jalma nu bakal ngawaris bumi bisa ngarobah bumi jadi Pirdaus. Sadérék bisa ngabuktikeun ti ayeuna kénéh yén Sadérék hayang ngalakukeun hal éta.

Salah sahiji carana nyaéta ngajaga imah Sadérék tetep bersih jeung rapih, sanajan meureun tatangga Sadérék mah teu ngajaga kabersihan. Sadérék gé bisa mersihan jeung ngarawat Balé Karajaan jeung Balé Kongrés. Terus lamun kaayaan Sadérék cocog, Sadérék bisa ngadaptar jadi rélawan pikeun mantuan korban musibat alam. Ku ngalakukeun éta, Sadérék nunjukkeun yén Sadérék téh daék ngabantuan dulur-dulur saiman nu ngabutuhkeun. Sadérék gé bisa ningkatkeun katarampilan nu engkéna bisa kapaké di Pirdaus.

Sanggeus ngahirupkeun deui budak awéwéna Yairus, Isa nitah budak éta dibéré dahar. (Mar. 5:42, 43) Meureun ngurus budak 12 taun mah teu pati hésé. Tapi, pikirkeun sakumaha loba pagawéan urang pas jangji Isa ieu ngawujud, ”Kabéh nu aya di jero kuburan bakal ngadéngé sorana tuluy kalaluar.” (Yah. 5:28, 29) Mémang, Alkitab teu méré loba rincian ngeunaan nubuat éta. Tapi, waktu nu maot diharirupkeun deui, maranéhna pasti butuh bantuan keur meunangkeun dahareun, pakéan, jeung tempat panyicingan. Jadi, bakal aya loba pagawéan nu kudu dilakukeun ku urang. Ti ayeuna, Sadérék bisa nunjukkeun yén Sadérék téh hayang mantuan maranéhna. Kumaha carana?

Lamun aya pangawas wilayah anu rék nganjangan sidang Sadérék, meureun Sadérék bisa ngajamu manéhna. Lamun aya palayan sapinuh waktu ti Bétel anu ditugaskeun ka lapangan atawa aya sadérék anu geus teu jadi pangawas wilayah deui, meureun Sadérék bisa mantuan manéhna néangan tempat panyicingan. Terus lamun di daérah Sadérék bakal diayakeun kongrés régional atawa kongrés istiméwa, meureun Sadérék bisa ngadaptar jadi rélawan pikeun  mantuan saacan jeung sanggeus kongrés, atawa pikeun nyambut para tamu.

Tina Kisah 24:15, urang apal yén miliaran jalma bakal dihirupkeun deui. Kalolobaan ti antara maranéhna téh teu boga kasempetan pikeun kenal ka Yéhuwa. Tapi sanggeus dihirupkeun deui, maranéhna bakal boga kasempetan éta. a Hamba-hamba Yéhuwa nu satia bakal ngabantu maranéhna. (Yes. 11:9) Charlotte nu geus pernah ngawula di Eropa, Amerika Selatan, jeung Afrika ngomong, ”Waktu abdi maca ngeunaan jalma nu hirup dina jaman baheula, abdi sok mikir, ’Coba mun manéhna kenal ka Yéhuwa, pasti kahirupanana moal siga kitu.’ Abdi hayang pisan méré nyaho jalma-jalma nu dihirupkeun deui ngeunaan Yéhuwa jeung kumaha kahirupan maranéhna téh bakal jauh leuwih hadé.”

Hamba-hamba Allah nu hirup saacan jaman Isa gé kudu diajar loba hal. Pék bayangkeun sakumaha bungahna urang ngajelaskeun ka Daniél yén nubuat nu baheula teu dipikaharti ku manéhna téh geus ngawujud. (Dan. 12:8) Terus, urang pasti bungah pisan bisa méré nyaho Rut jeung Naomi yén kulawargana téh karuhun ti Mésias. Salian ti éta, urang gé pasti bungah pisan bisa ngajar jalma-jalma di sakuliah dunya dina kaayaan anu tengtrem jeung euweuh masalah.

Naon anu bisa dilakukeun ku urang pikeun nunjukkeun yén urang téh siap mantuan jalma-jalma anu engké dihirupkeun deui? Salah sahiji carana nyaéta ngupayakeun diri pikeun jadi guru anu leuwih tarampil sarta getol ngawawar. (Mat. 24:14) Bisa jadi, ku lantaran umur atawa kaayaan, urang téh teu bisa sering ngawawar jiga nu dipikahayang. Tapi lamun ayeuna urang ngupayakeun sabisa-bisana, urang téh nunjukkeun yén urang hayang pisan ngajar jalma-jalma nu engké bakal dihirupkeun deui.

Pék pikirkeun hal-hal nu penting ieu: Naha Sadérék téh bener-bener hayang ngawaris bumi? Sadérék hayang ngarobah bumi jadi Pirdaus teu? Sadérék hayang nyiapkeun kabutuhan jalma-jalma nu dihirupkeun deui jeung ngajar maranéhna? Sadérék bisa nyiapkeun diri pikeun hirup salilana di bumi lamun ti ayeuna kénéh Sadérék ngalakukeun hal-hal anu mirip jeung nu bakal dilakukeun di Pirdaus!