Nu Nyiptakeun urang téh leuwih bijaksana ti batan urang. Siga bapa nu nyaahan, Mantenna merhatikeun urang. Urang teu diciptakeun pikeun hirup tanpa bingbingan ti Mantenna. (Pandita 8:9) Jadi siga budak leutik nu butuh bingbingan kolotna, manusa butuh bingbingan ti Gusti. (Yesaya 48:17, 18) Urang dibingbing ku Hukum Gusti nu aya dina Kitab Suci. Baca 2 Timoteus 3:16.

Hukum-hukum ti Yéhuwa ngajarkeun jalan hirup panghadéna jeung carana meunangkeun kahirupan langgeng di mangsa kahareup. Nu nyiptakeun urang téh Gusti, jadi geus sakuduna urang ngahargaan jeung nuturkeun bingbingana-Na. Baca Jabur 19:8, 12; Wahyu 4:11.

Aya pangajaran-pangajaran Kitab Suci nu bisa dilarapkeun dina loba kaayaan. Ari hukum mah ngan bisa dilarapkeun dina hiji atawa sababaraha kaayaan. (Pamindo 22:8) Pikeun ngarti carana ngalarapkeun pangajaran jeung hukum, urang kudu ngagunakeun pangarti urang. (Siloka 2:10-12) Contona, Kitab Suci ngajarkeun yén kahirupan téh kurnia ti Gusti. Lantaran paham kana hal ieu, urang moal ngabahayakeun kahirupan sorangan jeung batur. Baca Rasul 17:28.

Aya dua paréntah nu pangpentingna. Nu kahiji aya patalina jeung tujuan manusa diciptakeun, nyaéta supaya kenal, nyaah, jeung satia ngalalayanan Gusti. Urang kudu mikirkeun paréntah ieu saacan nyieun putusan naon waé. (Siloka 3:6) Jalma nu ngajalankeun paréntah  ieu bisa nyobat jeung Gusti, ngarasa bagja, sarta boga kahirupan nu langgeng. Baca Mateus 22:36-38.

Paréntah nu kadua ngabantu urang rukun jeung batur. (1 Korinta 13:4-7) Pikeun ngajalankeun paréntah ieu, urang kudu nyonto sikep Gusti ka manusa. Baca Mateus 7:12; 22:39, 40.

Hukum Gusti ngajar kulawarga-kulawarga pikeun silih pikanyaah supaya tetep ngahiji. (Kolosa 3:12-14) Hukum Gusti ogé ngajarkeun yén perkawinan téh pikeun saumur hirup. Ieu tangtu ngalindungan kulawarga. Baca Kajadian 2:24.

Nurut kana pangajaran Kitab Suci bisa ngabantu urang waktu digawé, atawa waktu keur néang pagawéan. Contona, Kitab Suci ngajar urang pikeun jujur jeung rajin. Sipat-sipat ieu téh penting, sabab saurang dunungan pasti hayang boga pagawé nu jujur jeung rajin. Ku kituna, urang bakal leuwih gampang néang pagawéan jeung mertahankeunana. (Siloka 10:4, 26; Ibrani 13:18, NW) Haté urang gé bakal tenang. Salian ti éta, Hukum Gusti ngajar urang pikeun ngarasa cukup lamun pangabutuh sapopoé geus kacumponan, sarta pikeun ngutamakeun sosobatan jeung Gusti ti batan hal séjénna. Baca Mateus 6:24, 25, 33; 1 Timoteus 6:8-10.

Lamun urang hirup luyu jeung hukum-hukum ti Gusti, urang bakal séhat. (Siloka 14:30; 22:24, 25) Contona, Hukum Gusti ngalarang urang mabok. Ieu téh ngalindungan urang ti panyakit jeung cilaka. (Siloka 23:20) Tapi Yéhuwa teu ngalarang urang nginum alkohol, asal teu kaleuleuwihi. (Jabur 104:15; 1 Korinta 6:10) Hukum Gusti téh loba mangpaatna, sabab teu ngan ngajar urang pikeun ngajaga laku lampah wungkul, tapi ogé pikiran. (Jabur 119:97-100) Sanajan kitu, urang Kristen ngajalankeun Hukum Gusti lain pédah aya mangpaatna wungkul, tapi lantaran hayang ngamulyakeun Yéhuwa. Baca Mateus 5:14-16.