විශාල ප්‍රදේශයක් පුරා පැතිර තිබෙන මෝවබ් නිම්නය හරහා රූත් හා නායොමි බෙත්ලෙහෙම බලා ගමන් කරයි. පෙනෙනතෙක් මානයක කිසි කෙනෙක් නැහැ. සවස් වී ඇති නිසා කරුවල වැටෙන්න කලින් නවතින්න තැනක් සොයාගන්න අවශ්‍යයි. තම නැන්දම්මා වන නායොමිට ගොඩක් ආදරය කරන රූත් ඇය ගැන හුඟක් සැලකිලිමත්.

මේ දෙදෙනාම ඉන්නේ හරිම දුකෙන්. බොහෝ කලකට ඉහත නායොමිගේ පුරුෂයා මිය ගියා. දැන් ඇගේ පුතුන් දෙදෙනා වන මාලන් සහ කිලියොන්ද මිය ගිහින්. මාලන් රූත්ගේ ස්වාමිපුරුෂයා නිසා ඇයත් සිටින්නේ හරිම දුකෙන්. දෙදෙනාම යන්නේ බෙත්ලෙහෙමට වුණත් රූත්ට බෙත්ලෙහෙම හුරු ස්ථානයක් නෙමෙයි. නමුත් එය නායොමිගේ උපන් ගමයි. රූත් ඇගේ හිතමිතුරන්, නෑදෑයන්, චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර සහ ඇය නමස්කාර කළ දෙවිවරුන් අත්හැර නායොමි සමඟ බෙත්ලෙහෙමට යෑමට කැමති වුණා.—රූත් 1:3-6.

රූත් එවැනි තීරණයක් ගත්තේ ඇයි? නායොමිව රැකබලා ගන්නා ගමන් අලුත් ජීවිතයකට හුරු වෙන්න රූත්ට පුළුවන් වෙයිද? රූත්ගේ ආදර්ශයෙන් අපට බොහෝ ප්‍රයෝජන ගත හැකි නිසා ඒ ගැන දැනගැනීම වැදගත්. රූත් සහ නායොමිට බෙත්ලෙහෙම බලා යෑමට සිදු වුණේ ඇයි කියා අපි මුලින්ම බලමු.

බලාපොරොත්තු නොවූ දෙයක්

මෝවබ්, මළ මුහුදට නැඟෙනහිරින් පිහිටි කුඩා රටක්. එය බෑවුම් සිහිත නිම්නයකින් වට වී තිබෙනවා. එය ඉතා සරුසාර රටක්. ඊශ්‍රායෙල් දේශයේ සාගත ඇති වන විට පවා මෝවබ් දේශය සරුසාරව පැවතුණා. රූත් උපත ලැබුවේ මෝවබ් දේශයේ. ඇයට මාලන්ව සහ ඔහුගේ පවුලේ අයව මුණගැසුණේ ඊශ්‍රායෙල් දේශයේ සාගතය නිසා ඔවුන් මෝවබ්වලට පැමිණි පසුවයි.—රූත් 1:1.

මෝවබ්වලදී ඔවුන්ට බොහෝ අභියෝගවලට මුහුණ දීමට සිදු වෙන්න ඇති. සෑම ඊශ්‍රායෙල්වරයෙකුම යෙහෝවා දෙවිට නමස්කාර කිරීමට යෙරුසලමට යෑම දෙවි අපේක්ෂා කළ නිසා මේ පවුලට එයද අභියෝගයක් වෙන්න ඇති. (ද්විතීය කතාව 16:16, 17) කෙසේවෙතත් නායොමිට දෙවි කෙරෙහි වූ විශ්වාසය අඩු වුණේ නැහැ. ස්වාමිපුරුෂයා මිය ගිය විට ඇයට දරාගත නොහැකි දුකක් දැනුණත් දෙවි කෙරෙහි ඇය දිගටම විශ්වාසය තැබුවා.—රූත් 1:2, 3.

කාලයකට පසු ඇගේ දරුවන් දෙදෙනා මෝවබ් ජාතික ස්ත්‍රීන් දෙදෙනෙක්ව විවාහ කරගත් විටත් ඇය බෙහෙවින් දුක් වෙන්න ඇති. (රූත් 1:4) ඒ ඇයි? ආබ්‍රහම් තම පුත්‍රයාට යෙහෝවා දෙවිට නමස්කාර කරන භාර්යාවක් සොයාගැනීම සඳහා මොන තරම් උත්සාහයක් දැරුවාද කියා ඇය දැන සිටියා. (උත්පත්ති 24:3, 4) ඒ වගේම ‘වෙනත් ජාතීන්වලට අයත් අය සමඟ විවාහ නොවන්න, එසේ කළොත් ඔවුන් ඔබව රූප නමස්කාරයට පොලඹවයි’ කියා දෙවි දී තිබූ නීතියත් ඇය දැන සිටියා.—ද්විතීය කතාව 7:3, 4. *

කෙසේවෙතත් තම ලේලියන් දෙදෙනා වන  රූත් සහ ඕපාට කාරුණිකවත් ආදරයෙනුත් සැලකීමට නායොමි තීරණය කළා. එසේ කළොත් දවසක ඔවුන් දෙදෙනා යෙහෝවා දෙවිට නමස්කාර කරයි කියා ඇය සිතන්න ඇති. රූත් සහ ඕපා නායොමි සමඟ සහයෝගයෙන් වැඩ කළා. ඒ නිසා ඔවුන් නොසිතූ විපතකට මුහුණ දුන් විට එය දරාගන්න ඔවුන්ට හැකි වුණා.—රූත් 1:5.

රූත් සහ ඕපාගේ ස්වාමිපුරුෂයන් මිය ගිය දුක දරාගන්න ඔවුන්ගේ ආගමික පසුබිම ඔවුන්ට උපකාරයක් වුණාද? එසේ සිතන්න බැහැ. මෝවබ් ජාතිකයන් නමස්කාර කළ බොහෝ දෙවිවරුන් අතර ප්‍රධානියා වුණේ කෙමොෂ් දෙවියායි. (ගණන් කතාව 21:29) ඒ කාලයේ අනිකුත් ආගම්වල තිබූ කෲර වත්පිළිවෙත් මෝවබ් ජාතිකයන්ගේ ආගමේත් තිබුණා. දරුවන්ව ගින්නෙන් දවා පූජා කිරීම එහි ප්‍රධාන අංගයක් වුණා. නමුත් රූත් නායොමිගෙන් හෝ මාලන්ගෙන් යෙහෝවා දෙවි ගැන ඉගෙනගෙන තිබූ දේ ඊට හාත්පසින්ම වෙනස්. යෙහෝවා දෙවි ඉතා ප්‍රේමණීය දෙවි කෙනෙක් කියා ඇය දැන සිටියා. (ද්විතීය කතාව 6:5) මාලන් මිය ගිය පසු රූත් නායොමිට තවත් කිට්ටු වූ නිසා යෙහෝවා දෙවි ගැන තවත් තොරතුරු රූත්ට කියා දීමට නායොමිට හැකි වූ බව ස්ථිරයි. යෙහෝවා දෙවිගේ නිර්මාණ ගැනත් ඔහු මිනිසුන්ට ප්‍රේම කරන ආකාරය ගැනත් ඔහුගේ  සෙනඟට කරුණාව පෙන්වූ ආකාරය ගැනත් ඇය රූත්ට කියා දෙන්න ඇති.

ඒ අතරතුර තම උපන් ප්‍රදේශය ගැන තොරතුරු දැනගැනීමට නායොමි ආශාවෙන් සිටියා. ඊශ්‍රායෙල් දේශයේ පැවති සාගතය අවසන් වී ඇති බව ඇයට දැනගන්න ලැබුණා. සමහරවිට සංචාරක වෙළෙන්දෙක් ඇයට එය පවසන්න ඇති. බෙත්ලෙහෙම නැවත සරුසාර වී ඇති බව ඇයට ආරංචි වූ විට ඇය නැවත එහි යෑමට තීරණය කළා.—රූත් 1:6.

රූත් සහ ඕපා කුමක් කරයිද? (රූත් 1:7) මේ වන විට ඔවුන් තිදෙනා අතර කිට්ටු බැඳීමක් තිබුණා. නායොමිගේ කරුණාව සහ යෙහෝවා දෙවි කෙරෙහි ඇයට තිබූ විශ්වාසය විශේෂයෙන්ම රූත්ගේ සිත්ගන්න ඇති. දැන් ඔවුන් දෙදෙනා නායොමි සමඟ බෙත්ලෙහෙමට යෑමට සූදානම්.

මෙතෙක් සලකා බැලූ තොරතුරුවලින් අප ඉගෙනගන්නේ මොනවාද? නරක මිනිසුන්ට මෙන්ම හොඳ මිනිසුන්ටත් විපත්වලට මුහුණ දීමට සිදු වෙනවා. (දේශනාකාරයා 9:2, 11) දරාගත නොහැකි දුකක් ඇති වන විට අන් අයගෙන් සහනය බලාපොරොත්තු වීම සුදුසු බව ඉන් පැහැදිලි වෙනවා. විශේෂයෙන්ම යෙහෝවා දෙවිට නමස්කාර කරන අයගෙන් සහනය බලාපොරොත්තු වීම ඉතා වැදගත්.—හිතෝපදේශ 17:17.

රූත්ගේ යහපත්කම

රූත්, ඕපා සහ නායොමි යෙරුසලම බලා පිටත් වුණා. ඒ ගමන අතරතුර තම ලේලියන් දෙදෙනා තමන්ටත් තම දරුවන් දෙදෙනාටත් කොතරම් ප්‍රේම කළාද කියා නායොමි කල්පනා කළා. ඔවුන්ට බරක් වීමට ඇය කැමති වුණේ නැහැ. ඔවුන් තමන් සමඟ බෙත්ලෙහෙමේ පදිංචි වුණොත් ඔවුන් වෙනුවෙන් තමන්ට කරන්න පුළුවන් කුමක්ද කියා ඇය සිතුවා.

ඒ සියල්ල ඇගේ මනසට වධ දුන් නිසා ඇය ඔවුන්ට මෙසේ පැවසුවා. “ඔබ දෙදෙනා දැන් ආපහු ගෙදර යන්න. ගිහින් ඔබේ අම්මලා එක්ක ජීවත් වෙන්න. මටයි මිය ගිය මගේ පුත්‍රයන්ටයි නොසැලෙන ආදරයක් පෙන්වූ ඔබ දෙදෙනාට සැමදා යෙහෝවා දෙවිගෙන් ප්‍රේමය ලැබෙන්න කියා මම ප්‍රාර්ථනා කරනවා. යෙහෝවා දෙවිගේ ආශීර්වාදය වගේම ඔබ දෙදෙනාට නැවත සන්තෝෂවත් යුග දිවියක් ගත කරන්නත් හැකියාව ලැබේවා කියා මම ප්‍රාර්ථනා කරනවා.” පසුව ඇය ඔවුන් දෙදෙනාව සිපගනිද්දී ඔවුන් හඬන්න පටන්ගත්තා. තම නැන්දම්මාට මොවුන් මොන තරම් ආදරේද කියා ඉන් පැහැදිලි වෙනවා. නමුත් ඔවුන් දෙදෙනාම නායොමිට පැවසුවේ “අනේ, අපිට හැරිලා යන්න නම් කියන්න එපා. ඔබත් එක්ක ඔබේ සෙනඟ ළඟට ගිහින් ජීවත් වෙන්න අපිට ඉඩ දෙන්න” කියායි.—රූත් 1:8-10.

 නායොමි ඔවුන්ට කියා සිටියේ ඔවුන් ඊශ්‍රායෙල් දේශයට පැමිණියොත් ඔවුන්ට උපකාර කිරීමට හැකි තත්වයක් ඇයට නොමැති බවයි. ඇය වැන්දඹුවක් නිසාත් ඔවුන්ට විවාහ කර දීමට තවත් දරුවන් නොමැති නිසාත් ඔවුන් වෙනුවෙන් කිසි දෙයක් කිරීමට ඇයට නොහැකි බව ඇය පැවසුවා.—රූත් 1:11-13.

නායොමි පැවසූ දේ සත්‍යය බව ඕපාට වැටහුණා. ඇගේ පවුලේ අය සිටියේ මෝවබ්වල නිසා එහි යෑම සුදුසුයි කියා ඇය සිතුවා. ඒ නිසා ඇය නායොමිගෙන් සමුගෙන දුකෙන් මෝවබ් බලා පිටත් වුණා.—රූත් 1:14.

රූත් කළ දේ ගැන බයිබලයේ මෙසේ සඳහන් වෙනවා. “රූත් දිගටම ඇය සමඟ සිටියා.” රූත් නැවත මෝවබ්වලට නොයන බව දැනගත් නායොමි “දුවේ, වැන්දඹුවක් වන ඔබේ නෑනා ඇගේ සෙනඟ වෙතටත් දෙවිවරුන් වෙතටත් ආපහු ගියා. ඉතින් ඔබත් යන්න” කියා ඇයට පැවසුවා. (රූත් 1:15) ඕපා ඇගේ සෙනඟ වෙතට පමණක් නොව ඇගේ දෙවිවරුන් වෙතට ආපසු ගිය බව සඳහන් කිරීමෙන් පැහැදිලි වන්නේ කෙමොෂ් සහ අනික් බොරු දෙවිවරුන්ට නමස්කාර කිරීම ඕපා අත් නොහැරිය බවයි. නමුත් රූත්ට ඒ ගැන හැඟුණේ කොහොමද?

මෝවබ් සිට බෙත්ලෙහෙම බලා ගමන් කරන අතරතුර නායොමි ගැනත් ඇය නමස්කාර කළ දෙවි ගැනත් රූත් බොහෝ දේ කල්පනා කරන්න ඇති. ඒ නිසා ඇය නායොමිට මෙසේ පැවසුවා. “ඔබව අත්හැර යන්න කියලා නම් මට කියන්න එපා. ඔබ යන ඕනෑම තැනකට මමත් යනවා. ඔබ නිදාගන්න තැනම මමත් නිදාගන්නවා. ඔබේ සෙනඟ මගෙත් සෙනඟයි. ඔබේ දෙවි මගෙත් දෙවියි. ඔබ මැරෙන තැනම මමත් මැරෙනවා. මාව තැන්පත් කරන්න ඕනෙත් එතැනමයි. මරණය හැර වෙන කිසිම දෙයක් නිසා අපි දෙන්නා වෙන් වුණොත් යෙහෝවා දෙවිගෙන් මට දඬුවම් ලැබේවා!”—රූත් 1:16, 17.

රූත් එම වචන පවසා අවුරුදු 3,000ක් පමණ ගත වී තිබුණත් අදටත් ඒවා සමහරුන්ගේ මතකයේ තිබෙනවා. රූත් තුළ තිබූ ප්‍රේමය හා ළැදියාව ගැන ඇය පැවසූ වචනවලින් හොඳින් පැහැදිලියි. රූත්ට මෝවබ්වල තිබූ සෑමදෙයක්ම, ඇගේ දෙවිවරුන්ව පවා අත්හැර දමන්න ඇය කැමති වුණා. ඕපාට මෙන් නොව රූත්ට යෙහෝවා දෙවිට නමස්කාර කිරීමට ආශාවක් තිබුණා. *

ඉතා දුෂ්කර පාළු ප්‍රදේශයක් හරහා ඔවුන් දෙදෙනා බෙත්ලෙහෙමට පැමිණියා. ඒ ගමනට සමහරවිට සතියක් පමණ ගත වෙන්න ඇති. ඔවුන් දෙදෙනා යාළුවන් මෙන් එකිනෙකාව ආශ්‍රය කළ නිසා ගමන අතරතුර එකිනෙකාව සනසන්න ඇති.

අද දිනත් බොහෝදෙනෙකු විවිධ විපත්වලට මුහුණ දෙනවා. අප ජීවත් වන කාලය බයිබලයේ හඳුන්වන්නේ “ඉතා අසීරු, අනතුරු සහිත කාලයක්” කියායි. (2 තිමෝති 3:1) ඒ නිසා සැනසීම අද්දකින්න නම් රූත් තුළ තිබුණා හා සමාන ප්‍රේමයක් අප තුළත් වර්ධනය කරගැනීම අත්‍යවශ්‍යයි.  ඇය නායොමිට සහ යෙහෝවා දෙවිට ප්‍රේම කළ නිසා ඔවුන්ව අත්හැරීමට කැමති වුණේ නැහැ. එය ඉතා ශක්තිමත් බැඳීමක්. විවාහයේදී, පවුල් බැඳීම්වලදී, මිත්‍රත්වයන්වලදී මෙන්ම ක්‍රිස්තියානි සභාවේදීත් එවැනි ප්‍රේමයක් ඇතුව සිටීම මොන තරම් වැදගත්ද! එසේ කිරීමෙන් අපට රූත්ව අනුගමනය කළ හැකියි.

රූත් හා නායොමි බෙත්ලෙහෙමට පැමිණෙයි

තමන් ප්‍රේමණීය කෙනෙක් කියා පැවසීම පමණක් මදි. එය ක්‍රියාවෙන්ද පෙන්විය යුතුයි. නායොමිට පමණක් නොව යෙහෝවා දෙවිටත් තමන් ප්‍රේම කරන බව පෙන්වීමට රූත්ට දැන් අවස්ථාවක් තිබෙනවා.

යෙරුසලමේ සිට කිලෝමීටර් 10ක් පමණ දකුණට වෙන්න පිහිටා තිබෙන බෙත්ලෙහෙමට ඔවුන් පැමිණෙනවා. නායොමි නැවතත් ගමට පැමිණෙන බව ගමේ අයට ආරංචි වෙනවා. ඔවුන් තැන් තැන්වල ඒ ගැන කතා කරනවා. නායොමි සහ ඇගේ පවුලේ අය ගමේ යම් ප්‍රසිද්ධියක් ඉසිලූ බව ඉන් පැහැදිලියි. නායොමිව දුටු සමහර අය “මේ නායොමි නේද” කියා පවසනවා. ඇය ගමෙන් පිට වී සෑහෙන කල් ගත වී ඇති නිසාත් විවිධ කරදරවලට මුහුණ දී ඇති නිසාත් ඇගේ පෙනුම වෙනස් වී තිබෙන්න ඇති.—රූත් 1:19.

තමන්ට මුහුණ දීමට සිදු වූ කරදර ගැන නායොමි ඇගේ නෑදෑයන් හා අසල්වාසීන්ට පවසනවා. “ප්‍රියමනාප” යන අර්ථය ඇති නායොමි යන නම වෙනුවට “තිත්ත” යන අදහස ඇති මාරා කියා ඇයව අමතන ලෙස ඇය ඔවුන්ට පවසනවා. පුරාණයේ සිටි යෝබ් මෙන් ඇයත් සිතුවේ තමන්ට මේ විපත් ඇති කරන්නේ යෙහෝවා දෙවි කියායි.—රූත් 1:20, 21; යෝබ් 2:10; 13:24-26.

රූත් හා නායොමි බෙත්ලෙහෙමේ නතර වෙනවා. නායොමිව රැකබලා ගන්නේ කොහොමද කියා රූත් කල්පනා කරනවා. යෙහෝවා දෙවි තම සෙනඟට දුන් නීතියේ දුප්පතුන් සඳහා ලබා දී තිබූ සහනයක් ගැන රූත්ට දැනගන්න ලැබෙනවා. ගොයම් කැපූ පසු මායිමේ ඉතුරු වී ඇති ගස් කපාගන්නත් වැටී තිබෙන කරල්  අහුලාගන්නත් දුප්පතුන්ට හැකි බව එම නීතියේ සඳහන් වුණා. *—ලෙවී කතාව 19:9, 10; ද්විතීය කතාව 24:19-21.

රූත් හා නායොමි බෙත්ලෙහෙමට පැමිණියේ බාර්ලි අස්වනු නෙළන කාලයේයි. තමන්ට කරල් ටිකක් ඇහිඳගැනීමට රූත් කුඹුරට යනවා. ඇය නොදැන සිටියත් ඇය ගියේ නායොමිගේ ස්වාමිපුරුෂයා වන එලිමෙලෙක්ගේ නෑදෑයෙක් මෙන්ම ඉඩම් හිමියෙක් වන බෝවස්ගේ කුඹුරටයි. කරල් අහුලාගැනීමට නීතියෙන් අවසර තිබුණත් ඇය ඒ සඳහා කුඹුර බලාගන්නා තැනැත්තාගෙන් අවසර ඉල්ලනවා. අවසර ලැබුණු විගස ඇය කරල් ඇහිඳින්න පටන්ගත්තා.—රූත් 1:22–2:3, 7.

ගොයම් කපන අය පිටුපස යමින් ඔවුන් ඉතුරු කරන කරල් සහ ඔවුන් අතින් වැටෙන කරල් එකතු කර මිටි බඳින ඇය ඒවා වෙන් කළ හැකි ස්ථානයකට රැගෙන යනවා. එය ඉතා වෙහෙසකර කාර්යයක්. ඉර මුදුන් වේගෙන එන නිසා එය තවත් අමාරුයි. ඒ වුණත් රූත් දිගටම ඇගේ කාර්යය කරගෙන ගියා. ඇය වැඩය නතර කළේ නළලේ ඇති දහඩිය පිසදැමීමට සහ පැලට ඇවිත් දවල්ට කුමක් හෝ කෑමට පමණයි.

අන් අයගේ අවධානයට ලක් වීමට රූත් කැමති වුණේ නැහැ. කෙසේවෙතත් ඇයව දකින බෝවස් ඇය කවුද කියා වැඩ බලන තැනැත්තාගෙන් අසනවා. බෝවස්ට දෙවි කෙරෙහි ලොකු භක්තියක් තිබුණා. ඔහුගේ වතුවල වැඩ කරන කම්කරුවන්ට සහ විදේශිකයන්ට ඔහු ආචාර කරමින් “යෙහෝවා දෙවි ඔබ සමඟ සිටීවා” කියා පවසනවා. ඔවුන්ද ඒ දේම කරනවා.—රූත් 2:4-7.

රූත්ට ඉතා කාරුණිකව සලකන බෝවස් ඇයට අමතන්නේ “දුවේ” කියායි. දිනපතාම පැමිණ තම කෙත්වල කරල් ඇහිඳගන්නා ලෙස ඔහු ඇයට පැවසුවා. ඇගේ ආරක්ෂාව ගැන සිතූ ඔහු ස්ත්‍රීන් අසළට වී කරල් ඇහිඳින ලෙස ඇගෙන් ඉල්ලා සිටියා. දවල් කෑමත් ලබා දුන්නා. ඒ වගේම ඇයට ප්‍රශංසා කරන්නත් ඇයව දිරිගන්වන්නත් ඔහු අමතක කළේ නැහැ.—රූත් 2:8, 9, 14.

තමන්ට මෙලෙස කරුණාවෙන් සලකන්නේ ඇයි කියා රූත් බෝවස්ගෙන් ඇසුවා. ඇය නායොමිට කළ සියල්ල තමන්ට ආරංචි වූ බව ඔහු පවසනවා. නායොමි රූත් ගැන බෙත්ලෙහෙමේ සිටි සමහර ස්ත්‍රීන්ට පවසන්න ඇති. බෝවස් ඔවුන්ගෙන් රූත් ගැන දැනගත් බවට කිසිම සැකයක් නැහැ. රූත් යෙහෝවා දෙවිට නමස්කාර කරන බව දැනගත් බෝවස් ඇයට මෙසේ පවසනවා. “ඔබේ යහපත් ක්‍රියාවලට යෙහෝවා දෙවිගෙන් ඔබට ආශීර්වාද ලැබේවා! ඊශ්‍රායෙල්හි දෙවි වන යෙහෝවාගේ පියාපත් සෙවණේ රැකවරණය සොයන ඔබට ඔහුගෙන් බොහෝ ආශීර්වාද ලැබේවා!”—රූත් 2:12.

එම වචනවලින් රූත් මොන තරම් දිරිගැන්වීමක් ලබන්න ඇද්ද! කුරුලු පැටවෙක් තම මවට තුරුලු වී ආරක්ෂාව ලබනවා හා සමානව යෙහෝවා දෙවිගේ පියාපත් සෙවණේ ආරක්ෂාව ලබන්න රූත් තීරණය කර තිබුණා. තමන්ව දිරිගැන්වීම ගැන බෝවස්ට ස්තුතිවන්ත වූ රූත් නැවතත් කරල් ඇහිඳින්න ගියා.—රූත් 2:13, 17.

ආර්ථික ප්‍රශ්න සමඟ පොරබඳින අප සියලුදෙනාට රූත් කදිම ආදර්ශයක්. තමන් දුප්පත් නිසාත් වැන්දඹුවක් නිසාත් අනික් අය තමන්ට උදව් කළ යුතුයි කියා ඇය සිතුවේ නැහැ. ඒ වෙනුවට ඇයට ලැබුණු දේ ගැන ඇය සතුටු වුණා. තම පවුලේ අයගේ අවශ්‍යතා සපුරන්න වෙහෙස වී වැඩ කිරීම ලැජ්ජාවක් කියා ඇය සිතුවේ නැහැ. ආරක්ෂාව ගැන සිතා වැඩ කරන ලෙස ඇයට ලැබුණු උපදෙස ඇය පිළිගත්තා. ඒ සියල්ලට වඩා තම ස්වර්ගික පියා වන යෙහෝවා දෙවිගෙන් ආරක්ෂාව ලැබීමේ වැදගත්කම ඇය අවබෝධ කරගෙන සිටියා.

අන් අයට ප්‍රේම කරමින් යටහත්පහත්ව, ක්‍රියාශීලීව සහ අන් අයව අගය කරමින් ජීවත් වූ රූත්ගේ ආදර්ශය අප අනුකරණය කරනවා නම් අපටත් ආදර්ශයක් තැබිය හැකියි. යෙහෝවා දෙවි රූත්ව සහ නායොමිව රැකබලා ගත්තේ කොහොමද? ඒ ගැන අපි ඉදිරි ලිපියකින් දැනගමු.

[පාදසටහන්වල]

[26වන පිටුවේ කොටුව]

පුංචි වුණත් විශිෂ්ටයි

සමහර අය රූත් පොත සලකන්නේ පුංචි මැණිකක් හා සමානවයි. එය විනිශ්චයකරුවෝ පොත තරම් දීර්ඝ විස්තර සපයන පොතක් නොවෙයි. රූත් පොතේ සඳහන් සිදුවීම සිදු වූ කාලය තේරුම්ගැනීමට විනිශ්චයකරුවෝ පොත උපකාරවත් වෙනවා. (රූත් 1:1) ඒ පොත් දෙකම ලියනු ලැබුවේ සාමුවෙල් විසින්. බයිබලයේ රූත් පොත තිබෙන්නේ එය තිබිය යුතු සුදුසුම ස්ථානයේ බව ඒ පොත කියවන විට ඔබ තේරුම්ගනියි. විනිශ්චයකරුවෝ පොතේ සඳහන් යුද්ධ, ආක්‍රමණ වැනි වාර්තාවලින් පසුව රූත් පොත කියවන විට යෙහෝවා දෙවි එදිනෙදා ප්‍රශ්න ගැටලුවලට මුහුණ දෙන අය ගැනත් සැලකිලිමත් වන ආකාරය තේරුම්ගැනීමට ඔබට හැකියි. ගැමි නාට්‍යයක් හා සමාන රූත් පොතේ සඳහන් සිද්ධිය ප්‍රේමය, වියෝව, විශ්වාසය සහ පක්ෂපාතකම ගැන බොහෝ පාඩම් අපට උගන්වනවා.

[24වන පිටුවේ පින්තූරය]

දුක් වේදනා අද්දකිද්දී රූත් නායොමිට කිට්ටු වුණා

[24, 25යන පිටුවල පින්තූරය]

“ඔබේ සෙනඟ මගෙත් සෙනඟයි. ඔබේ දෙවි මගෙත් දෙවියි”

[27වන පිටුවේ පින්තූරය]

නායොමිව රැකබලා ගැනීමට වෙහෙසී වැඩ කරන්න රූත් කැමති වුණා