නෙබුකද්නෙෂර් රජ හීනේ දැකලා කාලයක් ගියාට පස්සේ එයා රත්තරන්වලින් ලොකු රූපයක් හදලා ඒක දූරා කියන තැනිතලාවේ තිබ්බා. ඊටපස්සේ ෂද්‍රක්, මේෂක්, අබෙද්නෙගෝ වගේ වැදගත් අයට එතනට එන්න කියලා රජ මෙහෙම කිව්වා. ‘හොරණෑ, වීණා, නළා වගේ සංගීත භාණ්ඩ වාදනය කරනවා ඇහෙද්දී හැමෝම මේ රූපය ඉස්සරහා වැඳ වැටෙන්න ඕනේ. එහෙම කරන්නේ නැති ඕනෙම කෙනෙක්ව ඇවිළෙන ගිනි උදුනකට දානවා.’

ඊටපස්සේ සංගීතය වාදනය කරන්න කියලා රජ අණ කළා. හැමෝම ඒ රූපය ඉස්සරහා වැඳ වැටුණත් ෂද්‍රක්, මේෂක්, අබෙද්නෙගෝ එහෙම කළේ නැහැ. රජ ඒ ගැන දැනගත්තාම එයා මෙහෙම කිව්වා. ‘මං ඔයාලට තව අවස්ථාවක් දෙන්නම්. මේ පාරත් ඔයාලා රූපය ඉස්සරහා වැඳ වැටුණේ නැත්නම් ඔයාලව ඇවිළෙන ගිනි උදුනට වීසි කරනවා. කිසිම දෙවි කෙනෙක්ට බැරි වෙයි ඔයාලව බේරගන්න.’ එතකොට එයාලා මෙහෙම කිව්වා. ‘අපිට තව අවස්ථාවක් ඕනෙ නැහැ. අපේ දෙවියන්ට පුළුවන් අපිව බේරගන්න. ඔහු අපිව බේරගත්තත් නැතත් රජතුමෙනි, අපි කවදාවත් රූපය ඉස්සරහා වැඳ වැටෙන්නේ නැහැ.’

නෙබුකද්නේෂර්ට හොඳටම කේන්ති ගිහින් සේවකයන්ට මෙහෙම කිව්වා. ‘ගිනි උදුන තව හත් ගුණයක් රත් කරන්න. මෙයාලාගේ අත පය බැඳලා ගිනි උදුනට දාන්න.’ ගිනි උදුන හොඳටම රත් වෙලා තිබුණු නිසා සේවකයන් ඒ ළඟට යද්දීම එයාලා මැරුණා. හැබැයි ගිනි උදුනට වැටුණු හෙබ්‍රෙව් තරුණයන්ට නම් කිසිම දෙයක් වුණේ නැහැ. නෙබුකද්නෙෂර් උදුන දිහා බලද්දී  ඒක ඇතුළේ තවත් කෙනෙක් ඉන්නවා දැක්කා. ඒ නිසා එයා හොඳටම බය වෙලා එයාගේ අධිපතීන්ට මෙහෙම කිව්වා. ‘අපි උදුනට දැම්මේ තුන්දෙනෙක්ව විතරයි නේද? ඒත් දැන් හතරදෙනෙක් ඉන්නවා. එයා හරියට දේවදූතයෙක් වගෙයි.’

ඊටපස්සේ රජ උදුනේ දොර ළඟට ගිහින් කිව්වා ‘උසස්ම දෙවියන්ගේ සේවකයෙනි, එළියට එන්න’ කියලා. ෂද්‍රක්, මේෂක්, අබෙද්නෙගෝ කිසිම හානියක් නැතුව උදුනෙන් එළියට එද්දී එතන ඉන්න හැමෝම හුඟක් පුදුම වුණා. එයාලාගේ කොණ්ඩෙටවත් හමටවත් ඇඳුම්වලටවත් මුකුත්ම වෙලා නැහැ. අඩුම තරමේ එයාලා ළඟින් දුම් ගඳක්වත් ආවේ නැහැ.

අන්තිමේදී නෙබුකද්නෙෂර් මෙහෙම කිව්වා. ‘ෂද්‍රක්, මේෂක්, අබෙද්නෙගෝ නමස්කාර කරන දෙවියන් තමයි උසස්ම දෙවියන්. දේවදූතයෙක්ව එවලා ඔහු මෙයාලව බේරගත්තා. ඒ වගේ දෙවි කෙනෙක් නම් තවත් නැහැ.’

ඒ හෙබ්‍රෙව් තරුණයන් තුන්දෙනා වගේ ඔයාටත් පුළුවන්ද මොන දේට මූණ දෙන්න වුණත් දිගටම යෙහෝවාට විශ්වාසවන්තව ඉන්න?