Izajasza 14:1-32
14 Jehowa okaże miłosierdzie Jakubowi+, znowu wybierze Izraela+ i osiedli go* w jego ziemi+. Przyłączą się do niego cudzoziemcy, zwiążą się z potomkami Jakuba+.
2 Ludzie z innych narodów zaprowadzą lud Izraela z powrotem do jego ziemi. Izraelici zrobią z nich służących i służące+ w ziemi Jehowy. Zniewolą tych, którzy ich trzymali w niewoli, i podporządkują sobie tych, którzy zmuszali ich do pracy.
3 W dniu, gdy Jehowa da ci wytchnienie od bólu, niepokoju i ciężkiej niewoli, w której się znalazłeś+,
4 wygłosisz przeciwko królowi Babilonu następującą szyderczą przypowieść:
„Nie ma już tego, który poganiał innych do pracy!
Skończyło się gnębienie!+
5 Jehowa połamał rózgę niegodziwców,laskę rządzących+.
6 Zniszczył tego, kto z furią ciągle zadawał narodom ciosy+,tego, kto w gniewie je podbijał i bezlitośnie prześladował+.
7 Cała ziemia odetchnęła, jest wolna od niepokoju.
Ludzie wykrzykują z radości+.
8 Nawet drzewa jałowcowe i cedry Libanucieszą się z tego, co cię spotkało.
Mówią: ‚Odkąd upadłeś,żaden drwal się nie zbliża, żeby nas ścinać’.
9 Również grób* jest poruszony,pragnie się z tobą spotkać, gdy przybędziesz.
Z twojego powodu budzi bezsilnych w śmierci,wszystkich despotycznych przywódców* ziemi.
Sprawia, że wszyscy królowie narodów wstają ze swoich tronów.
10 Wszyscy oni mówią do ciebie:
‚Czy i ty osłabłeśi stałeś się taki jak my?
11 Twoją pychę i dźwięk twoich harf*strącono do grobu*+.
Larwy stały się twoim łóżkiem,a robaki przykryciem’.
12 Runąłeś aż z nieba,jaśniejący, synu jutrzenki!
Ty, który podbijałeś narody+,zostałeś powalony na ziemię!
13 Powiedziałeś sobie w sercu: ‚Wstąpię do nieba+.
Wyniosę swój tron ponad gwiazdy Boże+i zasiądę na górze spotkania,na samych krańcach północy+.
14 Wzniosę się ponad szczyty chmuri stanę się taki jak Najwyższy’.
15 Zostaniesz jednak strącony do grobu*,do dołu, aż na samo jego dno.
16 Ci, którzy cię zobaczą, będą się w ciebie wpatrywać,uważnie ci się przyglądać i mówić:‚Czy to ten, który potrząsał ziemią,sprawiał, że królestwa drżały?+
17 Czy to ten, który zamieszkaną ziemię obracał w pustkowie,burzył miasta+i nie pozwalał więźniom wrócić do domu?’+.
18 Wszyscy królowie narodów,wszyscy oni spoczywają w chwale,każdy we własnym grobowcu*.
19 Ale ty nie masz grobu,wyrzucono cię jak budzącą wstręt gałąź*.
Jesteś pokryty zabitymi, których przeszyto mieczemi wrzucono do dołu pełnego kamieni.
Jesteś jak stratowany trup.
20 Nie znajdziesz się z nimi w grobie,bo niszczyłeś swój własny kraj,zabijałeś swój własny lud.
Nigdy już nie będzie się wspominać potomków złoczyńców.
21 Zgotujcie rzeź jego synomza winy ich przodków,żeby nie zapanowali nad ziemiąi nie napełnili jej miastami”.
22 „Wystąpię przeciw nim”+ — oświadcza Jehowa, Bóg Zastępów.
„Usunę imię Babilonu, jego ostatek, potomków, przyszłe pokolenia”+ — oświadcza Jehowa.
23 „Zamienię go w siedlisko jeżozwierzy i w mokradła i wymiotę go miotłą unicestwienia”+. Takie jest oświadczenie Jehowy, Boga Zastępów.
24 Jehowa, Bóg Zastępów, przysiągł:
„Jak zamierzyłem, tak się stanie,i co postanowiłem, to się spełni.
25 Zmiażdżę Asyryjczyka w mojej ziemi,podepczę go na moich górach+.
Jego jarzmo zostanie zdjęte z mojego narodu,ciężar spadnie z karku mojego ludu”+.
26 Taką decyzję podjęto przeciwko całej ziemi.
Oto ręka wyciągnięta* przeciwko wszystkim narodom.
27 Skoro Jehowa, Bóg Zastępów, podjął decyzję,kto może Mu przeszkodzić?+
Skoro Jego ręka jest wyciągnięta,kto może ją cofnąć?+
28 W roku, w którym umarł król Achaz+, ogłoszono:
29 „Filisteo, niech żaden twój mieszkaniec się nie cieszy,że laska tego, kto cię bił, została złamana.
Bo z rodu tego węża+ wyjdzie wąż jadowity+,jego potomstwem będzie latający wąż ognisty*.
30 Gdy pierworodni tych, którzy niewiele znaczą, będą jeść do syta,a biedni będą leżeć bezpiecznie,sprawię, że twój lud umrze z głodu,a ci, którzy ocaleją, zostaną zabici+.
31 Wyj, bramo! Krzycz, miasto!
Wszyscy twoi mieszkańcy stracą odwagę, Filisteo!
Bo z północy nadciąga wojsko niczym kłęby dymui nikt się nie odłącza od jego szeregów”.
32 Co mają odpowiedzieć posłańcom narodów?
To, że Jehowa położył fundament Syjonu+i że schronią się tam niewiele znaczący z Jego ludu.
Przypisy
^ Lub „zapewni mu spokój”.
^ Lub „Szeol”, czyli wspólny grób ludzkości. Zob. Słowniczek pojęć.
^ Dosł. „kozłów”.
^ Hebr. néwel. Instrument strunowy przypominający harfę lub lirę.
^ Lub „Szeolu”, czyli wspólnego grobu ludzkości. Zob. Słowniczek pojęć.
^ Lub „Szeolu”, czyli wspólnego grobu ludzkości. Zob. Słowniczek pojęć.
^ Dosł. „domu”.
^ Lub „latorośl”.
^ Lub „gotowa do uderzenia”.
^ Lub „błyskawicznie poruszający się jadowity wąż”.
