یوحنا دی اِنجیل 18:1-40
-
یہوداہ یسوع نُوں دھوکھے نال پھڑواندا اے (1-9)
-
پطرس تلوار چلاندا اے (10، 11)
-
فوجی یسوع نُوں حنّا کول لجاندے نیں (12-14)
-
پطرس پہلی وار اِنکار کردا اے (15-18)
-
یسوع دی حنّا دے سامنے پیشی (19-24)
-
پطرس دُوجی تے تیجی وار اِنکار کردا اے (25-27)
-
یسوع دی پیلاطُس دے سامنے پیشی (28-40)
-
”میری بادشاہی ایس دُنیا دی نئیں اے“ (36)
-
18 ایہہ گلاں کہن دے بعد یسوع اپنے شاگرداں نال قدرون دی وادی* دے پار اِک باغ چ چلا گیا۔
2 یہوداہ جیہڑا اوہنوں دھوکھے نال پھڑوان والا سی، اوہنوں وی اوس جگہ دا پتہ سی کیونکہ یسوع اپنے شاگرداں نال اوتھے کئی وار گیا سی۔
3 ایس لئی یہوداہ وڈے کاہناں تے فریسیاں وَلّوں کجھ افسراں تے فوجیاں نُوں لے کے اوتھے آ گیا۔ اوہناں نے مشعلاں، دِیوے تے ہتھیار پھڑے ہوئے سن۔
4 یسوع نُوں پتہ سی کہ اوہدے نال کیہہ کیہہ ہون والا اے۔ ایس لئی اوہنے اَگے ودھ کے اوہناں نُوں پچھیا: ”تُسی کِنہوں لبھ رہے او؟“
5 اوہناں نے کہیا: ”یسوع ناصری نُوں۔“ یسوع نے اوہناں نُوں کہیا: ”اوہ مَیں ای آں۔“ اوہناں لوکاں نال دھوکھےباز یہوداہ وی کھلوتا ہویا سی تاکہ یسوع نُوں پھڑوا سکے۔
6 پر جدوں یسوع نے اوہناں نُوں ایہہ کہیا کہ ”اوہ مَیں ای آں“ تے اوہ پچھے ہٹ گئے تے زمین تے ڈِگ پئے۔
7 ایس لئی یسوع نے اوہناں نُوں فیر پچھیا: ”تُسی کِنہوں لبھ رہے او؟“ اوہناں نے کہیا: ”یسوع ناصری نُوں۔“
8 یسوع نے کہیا: ”مَیں توانوں دَس تے دِتا اے کہ اوہ مَیں ای آں۔ جے تُسی مینوں لبھ رہے او تے فیر ایہناں بندیاں نُوں جان دَوو۔“
9 ایہہ ایس لئی ہویا تاکہ اوہدی کہی ہوئی ایہہ گل پوری ہوئے: ”جیہڑے لوک تُوں مینوں دِتے نیں، اوہناں وچوں مَیں اِک وی نئیں گوایا۔“
10 فیر شمعون پطرس نے اپنی تلوار کڈھی تے اعلیٰ کاہن دے غلام دا سجا کن لا دِتا۔ اوس غلام دا ناں ملخُس سی۔
11 پر یسوع نے پطرس نُوں کہیا: ”اپنی تلوار میان وچ رکھ۔ جیہڑا پیالا میرے باپ نے مینوں دِتا اے، کیہہ مَیں اوہ نہ پیاں؟“
12 فیر فوجیاں، فوجی کمانڈر تے یہودیاں وَلّوں آئے ہوئے افسراں نے یسوع نُوں پھڑ کے* بنھ لیا۔
13 اوہ یسوع نُوں پہلے حنّا کول لے گئے کیونکہ اوہ کائفا دا سوہرا سی جیہڑا اوس سال اعلیٰ کاہن سی۔
14 کائفا اصل چ اوہی بندہ سی جنہے یہودیاں نُوں صلاح دِتی سی کہ ایہدے چ اوہناں دا ای فائدہ اے کہ سارے لوکاں دی خاطر صرف اِک بندہ مرے۔
15 فیر شمعون پطرس اِک ہور شاگرد نال یسوع دے پچھے پچھے گیا۔ اوہ شاگرد اعلیٰ کاہن نُوں جان دا سی تے اوہ یسوع دے پچھے وڈے کاہن دے گھر دے ویہڑے تک چلا گیا۔
16 پر پطرس باہر دروازے کول کھلوتا رہیا۔ ایس لئی اوہ شاگرد جیہڑا اعلیٰ کاہن نُوں جان دا سی، باہر گیا تے دروازے تے بیٹھی نوکرانی نال گل کر کے پطرس نُوں اندر لے آیا۔
17 نوکرانی نے پطرس نُوں پچھیا: ”کِتے تُوں وی تے اوس آدمی دا شاگرد نئیں؟“ اوہنے جواب دِتا: ”نئیں۔“
18 اوس ویلے بڑی ٹھنڈ سی۔ ایس لئی غلاماں تے افسراں نے کولیاں نال اَگ بالی ہوئی سی تے اوہدے آلے دَوالے کھلو کے اَگ سیک رہے سن۔ پطرس وی اوہناں نال آ کے کھلو گیا تے اَگ سیکن لگ پیا۔
19 فیر وڈے کاہن نے یسوع کولوں اوہدے شاگرداں تے اوہدی تلیم بارے پچھیا۔
20 یسوع نے اوہنوں جواب دِتا: ”مَیں سرِعام تلیم دیندا رہیا واں۔ مَیں عبادتگاہواں تے ہیکل چ تلیم دینا ہُنا ساں جِتھے سارے یہودی کٹھے ہوندے نیں۔ تے مَیں کوئی وی گل لُک کے نئیں کیتی۔
21 تُوں مینوں کیوں پچھ رہیا ایں؟ تُوں اوہناں نُوں پچھ جنہاں نے میریاں گلاں سُنیاں نیں۔ ویکھ، اوہناں نُوں پتہ اے کہ مَیں کیہہ تلیم دیندا رہیا واں۔“
22 جدوں یسوع نے ایہہ کہیا تے کول کھلوتے اِک افسر نے اوہدے مُونہہ تے چنڈ مار کے کہیا: ”تینوں وڈے کاہن نال گل کرن دی تمیز نئیں؟“
23 یسوع نے اوہنوں کہیا: ”جے مَیں کجھ غلط کہیا اے تے دَس کہ مَیں کیہہ غلط کہیا اے۔ پر جے مَیں صحی گل کیتی اے تے مینوں ماریا کیوں اے؟“
24 فیر حنّا نے یسوع نُوں اعلیٰ کاہن کائفا کول گھل دِتا۔ اوہدے ہتھ حالے وی بنھے ہوئے سن۔
25 جدوں شمعون پطرس اوتھے کھلوتا اَگ سیک رہیا سی تے کجھ لوکاں نے اوہنوں کہیا: ”کِتے تُوں وی تے اوس آدمی دا شاگرد نئیں؟“ اوہنے جواب دِتا: ” نئیں۔ “
26 پطرس نے جیس اعلیٰ کاہن دے غلام دا کن وڈھیا سی، اوتھے اوہدا اِک رشتےدار وی سی۔ اوہنے پطرس نُوں کہیا: ”مَیں باغ چ تینوں وی اوس آدمی نال ویکھیا سی، ہے نا؟“
27 پر پطرس فیر مُکر گیا تے اوسے ویلے کُکڑ نے بانگ دے دِتی۔
28 فیر اوہ سویرے سویرے یسوع نُوں کائفا دے گھروں حاکم دے محل لے گئے۔ پر اوہ آ پ محل دے اندر نہ گئے کیونکہ اوہناں نُوں ڈر سی کہ جے اوہ ناپاک ہو گئے تے اوہ فسح دی عید دا کھانا نئیں کھا سکن گے۔
29 ایس لئی پیلاطُس نے باہر آ کے اوہناں نُوں پچھیا: ”تُسی ایس آدمی نُوں ایتھے کیوں لیائے او؟ ایہدا کیہہ جُرم اے؟“
30 اوہناں نے جواب دِتا: ”جے ایہدا کوئی جُرم نہ ہوندا تے اَسی ایہنوں تیرے کول کیوں لیاندے؟“
31 پیلاطُس نے اوہناں نُوں کہیا: ”ایہنوں لے جاؤ تے اپنی شریعت دے مطابق آپ ایہدا فیصلہ کرو۔“ پر یہودیاں نے کہیا: ”سانوں کسے نُوں موت دی سزا دین دی اجازت نئیں اے۔“
32 ایہہ ایس لئی ہویا تاکہ یسوع دی کہی ہوئی گل پوری ہوئے کیونکہ اوہنے پہلاں ای دَس دِتا سی کہ اوہنوں کیہو جہی موت ماریا جائے گا۔
33 ایس لئی حاکم پیلاطُس واپس اپنے محل چ چلا گیا تے یسوع نُوں اندر بلا کے پچھیا: ”کیہہ تُوں یہودیاں دا بادشاہ ایں؟“
34 یسوع نے جواب دِتا: ”کیہہ تُوں ایہہ گل اپنے وَلّوں پچھ رہیا ایں یاں دُوجیاں نے تینوں میرے بارے کجھ دَسیا اے؟“
35 پیلاطُس نے کہیا: ”کیہہ مَیں تینوں یہودی لگنا واں؟ تیری ای قوم دے لوک تے وڈے کاہن تینوں میرے کول لے کے آئے نیں۔ دَس تُوں کیتا کیہہ اے؟“
36 یسوع نے جواب دِتا: ”میری بادشاہی ایس دُنیا دی نئیں اے۔ جے میری بادشاہی ایس دُنیا دی ہوندی تے میرے خادم میری خاطر لڑدے تاکہ مینوں یہودیاں دے حوالے نہ کیتا جاندا۔ پر سچ تے ایہہ وے کہ میری بادشاہی ایس دُنیا دی نئیں اے۔“
37 پیلاطُس نے اوہنوں کہیا: ”تے فیر کیہہ تُوں واقعی اِک بادشاہ ایں؟“ یسوع نے جواب دِتا: ” تُوں آپ ای کہہ رہیا ایں کہ مَیں بادشاہ واں۔ مَیں ایسے لئی پیدا ہویا تے دُنیا چ آیا واں تاکہ سچائی بارے گواہی دَواں۔ جیہڑا وی سچائی وَل اے، اوہ میری گل سُن دا اے۔“
38 پیلاطُس نے کہیا: ”کیہڑی سچائی؟“*
ایہدے بعد اوہ باہر یہودیاں کول گیا تے اوہناں نُوں کہیا: ”میرے خیال چ ایہہ بندہ بےقصور اے۔
39 نالے تواڈی رویت دے مطابق مَیں فسح دی عید تے اِک قیدی نُوں رِہا کرنا واں۔ کیہہ مَیں تواڈے لئی یہودیاں دے بادشاہ نُوں رِہا کراں؟“
40 پر اوہ فیر اُچی اُچی کہن لگ پئے: ”ایس آدمی نُوں نئیں سگوں برابا نُوں رِہا کر!“ برابا اِک ڈاکو سی۔
فٹ نوٹ
^ یاں، ”سردیاں چ وَگن والی قدرون ندی۔“
^ یاں، ”گرفتار کر کے۔“
^ یاں، ”سچائی؟ سچائی ناں دی کوئی شے نئیں۔“
