Kiedy Olivia z Australii chodziła do przedszkola, zaprosiła swoją nauczycielkę na Pamiątkę. Zaproszenie to ponawiała co roku — przez osiem lat. Wreszcie w roku 2016 nauczycielka zadzwoniła i zgodziła się przyjść. Powiedziała, że czuje się zaszczycona corocznymi zaproszeniami od Olivii. Przyszła na Pamiątkę  razem z mężem. Ponieważ wcześniej pracował on dla rady miasta, pamiętał budowę Sali Królestwa. Powiedział braciom, że był pod wielkim wrażeniem tego, jak dobrze zorganizowana była praca przy tym projekcie. Uroczystość tak bardzo podobała się nauczycielce i jej mężowi, że wyszli jako jedni z ostatnich.

Jacintu i jego żona mieszkają w Timorze Wschodnim. Jako zagorzali katolicy byli zdziwieni, kiedy ich bratanek został Świadkiem Jehowy i przestał chodzić z rodziną do kościoła. Chcąc udowodnić, że bratanek jest w błędzie, Jacintu postanowił przeczytać książkę Czego naprawdę uczy Biblia? Jego celem było odnalezienie fałszywych nauk. Później powiedział swojej żonie: „Przeczytałem tę książkę. Jest w porządku”.

Żona zarzuciła mu: „Na pewno nie przeczytałeś jej dokładnie. Przeczytaj jeszcze raz, ale tym razem powoli”.

Jacintu tak zrobił i znowu powiedział żonie: „Jest w porządku”. Dodał: „Wszystko jest na podstawie Biblii. Nawet to, co mówi o kulcie zmarłych, jest oparte na Biblii”.

Poleciła mu: „Przeczytaj trzeci raz, ale tym razem podkreślaj zdania w każdym akapicie — dobrze ją przestudiuj. Na pewno coś jest nie tak”.

Mężczyzna uważnie przestudiował książkę, zaznaczając każdy akapit. Po tej uważnej lekturze stwierdził: „To  jest prawda! Nasz bratanek ma rację”. Obecnie Jacintu studiuje Biblię z pomocą Świadków Jehowy.

Pionierka mieszkająca na wyspie Guam odwiedziła kobietę z Pohnpei i pokazała jej film Dlaczego warto studiować Biblię? Siostra powiedziała, że znowu do niej przyjdzie. Mimo wielu prób nie udało jej się zastać tej kobiety. Kiedy więc drzwi otworzyła córka zainteresowanej, siostra postanowiła pokazać jej film z serii Zostań przyjacielem Jehowy. Dziewczynce bardzo się spodobał. Kiedy siostra znowu przyszła, drzwi otworzyła matka i pozytywnie zareagowała na orędzie z Biblii. Wcześniej córka powiedziała jej, że powinny pójść do kościoła tej pani, która pokazała jej film. Najwidoczniej roznieciło to zainteresowanie w sercu matki. Pokazano  jej, jak wygląda studium Biblii, i zadbano, żeby było kontynuowane.

W Papui-Nowej Gwinei nadzorca obwodu o imieniu Terence dotarł ze swoją żoną Stellą do Inakor, żeby opracować nieprzydzielony teren. Opowiada: „Pierwszego dnia wcześnie rano obudziło nas pukanie do drzwi. Na zewnątrz czekało wiele osób, więc głosiliśmy im od szóstej aż do południa. Przerwaliśmy, żeby wziąć prysznic, a pod drzwiami zebrało się jeszcze więcej osób. Dlatego głosiliśmy od czternastej do  północy”. Następnego ranka małżeństwo postanowiło bardzo wcześnie wyruszyć na inny teren. Przed ich kwaterą znowu zebrało się wielu ludzi, ale nikogo nie zastali. Terence opowiada: „Kiedy odkryli, dokąd się udaliśmy, poszli za nami i nas odnaleźli. Znowu głosiliśmy do południa. Kiedy wróciliśmy na kwaterę, czekała na nas kolejna grupa. Codziennie działo się coś podobnego. Ludzie byli tam ‚niczym owce bez pasterza’” (Mat. 9:36).

Agnès, pionierka z Nowej Kaledonii, z powodu bólu ramienia postanowiła pójść do fizjoterapeutki. Podczas jednej z wizyt kobieta ta powiedziała, że ma do czynienia z wieloma cierpiącymi ludźmi, dlatego zastanawia się, czy Bóg jest okrutny. Agnès w myślach podziękowała Jehowie za tę okazję do stanięcia w Jego obronie. Pokazała fizjoterapeutce traktat Czy cierpienia kiedyś się skończą? i przeczytała Objawienie 21:3, 4.

Kobieta powiedziała: „Nie jestem pewna, czy ten fragment jest w mojej Biblii; mam tylko Ewangelie”. Kiedy zdała sobie sprawę, że Agnès jest Świadkiem Jehowy, wspomniała, że już kiedyś spotkała Świadków w Chile, swoim rodzinnym kraju.

Agnès przypomniała sobie, że w telewizji internetowej JW Broadcasting ukazało się sprawozdanie z Chile. Dlatego na następną wizytę zabrała ze sobą tablet i odtworzyła ten film. Kobieta była poruszona, kiedy zobaczyła Betel i Salę Zgromadzeń w Chile. Później Agnès powiedziała: „Mam dla pani coś jeszcze: kompletną  Biblię. Teraz będzie mogła pani przeczytać Objawienie 21:3, 4 — wersety, które pokazałam w zeszłym tygodniu”. Kobieta energicznie wstała z krzesła i przytuliła Agnès, mówiąc: „Dziękuję za te wspaniałe prezenty!”.

Podczas kolejnej wizyty Agnès wręczyła jej książkę Czego naprawdę uczy Biblia? i wyjaśniła, dlaczego na ziemi jest tyle cierpień. Fizjoterapeutka powiedziała, że niedługo wyjeżdża z Nowej Kaledonii na wakacje do Chile i zabierze ze sobą książkę, żeby w całości ją przeczytać.