POPATRZ na owoce, które trzymają ci mężczyźni. Jaka wielka jest ta kiść winogron! Musi ją nieść aż dwóch mężczyzn. Mają też inne piękne owoce — figi i granaty. A skąd je wzięli? Z krainy Kanaan. Chyba pamiętasz, że dawniej w Kanaanie mieszkali Abraham, Izaak i Jakub. Ale później zaczął się głód i Jakub z rodziną przeniósł się do Egiptu. Od tej pory minęło jakieś 216 lat i teraz Mojżesz prowadzi Izraelitów z powrotem do Kanaanu. Od jakiegoś czasu znajdują się w pewnym mieście na pustyni, które nazywa się Kadesz.

W Kanaanie mieszkali bardzo źli ludzie. Mojżesz wybrał więc dwunastu mężczyzn i polecił im: ‛Idźcie i dowiedzcie się, ile tam jest ludzi i czy są silni, czy nie. Zobaczcie też, czy mają dobrą ziemię i co na niej rośnie. I przynieście stamtąd trochę owoców’.

Kiedy ci zwiadowcy wrócili do Kadesz, powiedzieli Mojżeszowi: ‛To naprawdę wspaniała kraina’. I pokazali te piękne owoce. Niestety, dziesięciu zwiadowców powiedziało jeszcze: ‛Ale ludzie, którzy tam mieszkają, są wielcy i silni. Jeśli tylko spróbujemy zabrać im ziemię, z pewnością nas zabiją’.

Gdy Izraelici to usłyszeli, bardzo się przestraszyli i zaczęli narzekać: ‛Lepiej by było, gdybyśmy umarli w Egipcie albo na pustyni. Teraz nas zabiją, a nasze żony i dzieci wezmą do niewoli. Wybierzmy sobie nowego wodza zamiast Mojżesza i wracajmy do Egiptu!’

Ale dwaj zwiadowcy ufali Jehowie i próbowali uspokoić lud. Byli to Jozue i Kaleb. Mówili: ‛Nie bójcie się. Przecież z nami jest Jehowa. Na pewno łatwo zdobędziemy tę krainę’. Jednak Izraelici nie słuchali. Chcieli nawet zabić Jozuego i Kaleba.

Wtedy Jehowa bardzo się rozgniewał i powiedział do Mojżesza: ‛Wszyscy, którzy mają więcej niż 20 lat, nie wejdą do Kanaanu. Widzieli moje cuda w Egipcie i na pustyni, a mimo to ciągle mi nie ufają. Dlatego będą wędrować po pustyni przez 40 lat, dopóki nie umrą. Z nich wszystkich do Kanaanu wejdzie tylko Jozue i Kaleb’.