TO JEST Kain i Abel. Obaj są już dorośli. Kain został rolnikiem i zaczął uprawiać zboże, owoce i warzywa.

Abel zajął się hodowaniem owiec. Lubił się opiekować małymi owieczkami, które szybko rosły, i wkrótce miał już całe duże stado.

Pewnego dnia Kain i Abel przynieśli coś, co chcieli podarować Bogu. Kain przyniósł plony z pola, a Abel — najlepsze owce ze swojego stada. Jehowie podobał się Abel oraz jego dar. Nie podobał Mu się jednak ani Kain, ani jego dar. Czy wiesz, dlaczego?

Dar Abla nie był lepszy od daru Kaina. Ale Abel był dobrym człowiekiem. Kochał Jehowę i swojego brata. Natomiast Kain był złym człowiekiem. Nienawidził swojego brata Abla.

Bóg radził Kainowi, żeby się zmienił. Niestety, Kain nie posłuchał. Złościł się, że Bóg bardziej lubi Abla. Pewnego razu powiedział do brata: ‛Chodźmy na pole’. Kiedy w pobliżu nikogo nie było, uderzył Abla — i to tak mocno, że go zabił. Czy to nie okropne?

Chociaż Abel umarł, Bóg dalej o nim pamięta. Abel był dobrym człowiekiem, a Jehowa nigdy nie zapomina takich ludzi. Dlatego pewnego dnia przywróci Ablowi życie. I wtedy Abel już nigdy nie będzie musiał umrzeć. Będzie mógł żyć wiecznie tu na ziemi. Czy nie byłoby przyjemnie poznać kogoś takiego jak Abel?

Ale tacy ludzie jak Kain nie podobają się Bogu. Jehowa ukarał Kaina za to, że zabił swojego brata. Kazał mu odejść daleko od reszty rodziny i zamieszkać w innych stronach ziemi. Kiedy Kain odchodził, zabrał ze sobą jedną ze swoich sióstr, która potem została jego żoną.

Z czasem Kainowi i jego żonie urodziły się dzieci. Również inni synowie i córki Adama i Ewy pobierali się i mieli dzieci. Wkrótce na ziemi było już dużo ludzi. Poznajmy niektórych z nich.