Po weselu w Kanie Jezus wyrusza do Kafarnaum. Idą z nim jego matka oraz przyrodni bracia — Jakub, Józef, Szymon i Judas.

Ale dlaczego Jezus udaje się do Kafarnaum? Miasto to jest dogodniej położone niż Nazaret czy Kana i znacznie większe. Poza tym w Kafarnaum lub okolicy mieszka wielu nowo pozyskanych uczniów Jezusa. Może on więc w ich rodzinnych stronach zapewnić im szkolenie.

Podczas pobytu w Kafarnaum Jezus także czyni cuda. W ten sposób wielu ludzi z miasta i pobliskich rejonów słyszy o jego dokonaniach. Ale Jezus i jego towarzysze jako gorliwi Żydzi wkrótce muszą wyruszyć do Jerozolimy na obchody Paschy 30 roku n.e.

Gdy docierają do świątyni w Jerozolimie, uczniowie mają okazję zaobserwować w zachowaniu Jezusa coś, co robi na nich ogromne wrażenie — coś, czego jeszcze nie widzieli.

Prawo Boże wymaga od Izraelitów składania w świątyni ofiar ze zwierząt. Ponadto Żydzi spoza Jerozolimy muszą zaopatrzyć się w żywność. Prawo pozwala więc tym, którzy mają do pokonania daleką drogę, wziąć ze sobą pieniądze i kupić „bydło, owce, kozy” oraz rzeczy niezbędne w czasie pobytu w tym mieście (Powtórzonego Prawa 14:24-26). Dlatego miejscowi handlarze sprzedają ptaki i inne zwierzęta na ogromnym dziedzińcu świątyni. Na dodatek niektórzy z nich oszukują ludzi, zawyżając ceny.

Oburzony Jezus rozsypuje monety wymieniających pieniądze, przewraca ich stoły i wypędza ich. Woła: „Zabierzcie to stąd! Przestańcie robić z domu mojego Ojca miejsce handlu!” (Jana 2:16).

Uczniom, którzy to oglądają, przypomina się proroctwo o Synu Bożym: „Gorliwość o Twój dom mnie pożre”. Żydzi pytają jednak: „Jaki znak nam pokażesz na dowód, że masz prawo robić takie rzeczy?”. Jezus odpowiada: „Zburzcie tę świątynię, a ja w trzy dni ją odbuduję” (Jana 2:17-19; Psalm 69:9).

Żydzi sądzą, że Jezusowi chodzi o literalną świątynię, tę w Jerozolimie. Powątpiewają więc: „Tę świątynię budowano 46 lat, a ty ją odbudujesz w trzy dni?” (Jana 2:20). Ale Jezus mówiąc o świątyni, ma na myśli swoje ciało. Słowa te przypomną się jego uczniom trzy lata później, gdy zostanie on wskrzeszony.