1, 2. (a) Co zaskakującego zrobił Ezechiel? (Zobacz ilustrację tytułową). (b) Czego zapowiedzią było jego zachowanie?

 WŚRÓD żydowskich wygnańców mieszkających w Babilonii rozchodzi się lotem błyskawicy wiadomość o dziwnym zachowaniu proroka Ezechiela. Przez tydzień siedział oszołomiony i nic nie mówił, a potem nagle wstał i zamknął się w swoim domu. Teraz zaskoczeni sąsiedzi patrzą, jak wychodzi, bierze cegłę i żłobi na niej rysunek. Następnie bez słowa zaczyna budować miniaturowe ogrodzenie (Ezech. 3:10, 11, 15, 24-26; 4:1, 2).

² Obserwatorzy, których niewątpliwie przybywa, na pewno się zastanawiają: „Co to wszystko znaczy?”. Dopiero po jakimś czasie w pełni zrozumieją, że dziwne zachowanie proroka zapowiada przerażające wydarzenie, które ma być wyrazem uzasadnionego gniewu Boga Jehowy. Co to za wydarzenie? Jak wpłynęło na naród izraelski? I jakie znaczenie ma dla osób, które obecnie wyznają religię prawdziwą?

3, 4. (a) Jakie trzy elementy Bożego wyroku przedstawił Ezechiel? (b) W jaki sposób prorok odegrał oblężenie Jerozolimy?

³ Około 613 roku p.n.e. Jehowa polecił Ezechielowi przedstawić za pomocą symbolicznych scen trzy elementy wyroku na Jerozolimę. Chodziło o: oblężenie miasta, cierpienia mieszkańców oraz zagładę miasta i jego mieszkańców a. Omówmy je teraz szczegółowo.

⁴ Oblężenie Jerozolimy. Jehowa powiedział Ezechielowi: „Weź cegłę, połóż ją przed sobą (...). A potem przedstaw oblężenie miasta” (odczytaj Ezechiela 4:1-3). Cegła wyobrażała Jerozolimę, a Ezechiel — babilońską armię, którą posłużył się Jehowa. Prorok zbudował wokół cegły miniaturowy mur, usypał wały i ustawił tarany. Przedstawiały one wszelkie środki, których miały użyć wrogie wojska podczas oblężenia Jerozolimy. Żeby podkreślić ich potęgę, Ezechiel postawił między sobą a miastem żelazną „ścianę”, czyli płytę. Potem skierował twarz ‛w stronę miasta’. Ta symboliczna scena była „znakiem dla domu Izraela”, że stanie się coś absolutnie zaskakującego: Jehowa posłuży się wrogą armią, żeby okrążyła Jerozolimę — najważniejsze miasto ludu Bożego, w którym znajdowała się świątynia.

5. Opisz, jak Ezechiel przedstawił, co czeka mieszkańców Jerozolimy.

⁵ Cierpienia mieszkańców Jerozolimy. Jehowa polecił Ezechielowi: „Weź sobie pszenicy, jęczmienia, bobu, soczewicy, prosa i orkiszu [gatunek pszenicy] (...) i rób sobie z tego chleb. (...) Odważysz sobie po 20 syklów [około 230 gramów] chleba na każdy dzień”. Następnie wyjaśnił: „Pozbawię Jerozolimę zapasów chleba” (Ezech. 4:9-16). Tym razem Ezechiel nie symbolizuje babilońskiej armii, ale mieszkańców Jerozolimy. Jego zachowanie zapowiada, że podczas przyszłego oblężenia w mieście skurczą się zapasy żywności. Ludzie będą robić chleb z nietypowych składników — będą jeść, cokolwiek znajdą. Jak dokuczliwy miał być głód? Ezechiel powiedział, jak gdyby zwracał się bezpośrednio do mieszkańców stolicy: „Ojcowie pośród ciebie będą jedli swoich synów, a synowie będą jedli swoich ojców”. Zgodnie z zapowiedzią wielu ludzi miało cierpieć z powodu „śmiercionośnych strzał głodu” i „słabnąć” (Ezech. 4:17; 5:10, 16).

6. (a) Jakie dwie role jednocześnie odegrał Ezechiel? (b) Co oznaczało polecenie: „Weź wagę, żeby zważyć włosy i podzielić je na części”?

⁶ Zagłada Jerozolimy i jej mieszkańców. W kolejnej proroczej scenie Ezechiel jednocześnie odgrywał dwie role. Najpierw pokazał, co zrobi Jehowa. Bóg mu powiedział: „Weź  ostry miecz i użyj go jako brzytwy” (odczytaj Ezechiela 5:1, 2). Ręka, w której prorok trzymał miecz, wyobrażała rękę Jehowy — Jego wyrok, który wykonał za pośrednictwem babilońskiej armii. Potem Ezechiel pokazał, co spotka Żydów. Bóg mu polecił: „Ogól (...) sobie głowę oraz brodę”. Miało to symbolizować atak na Żydów oraz ich zagładę. Co więcej, polecenie: „Weź wagę, żeby zważyć włosy i podzielić je na części” oznaczało, że wyrok przeciwko Jerozolimie nie zostanie wykonany na chybił trafił, ale w sposób zaplanowany i dokładny.

7. Jakie symboliczne znaczenie miało to, co zrobił Ezechiel z każdą częścią włosów?

 ⁷ Dlaczego Jehowa kazał Ezechielowi podzielić ścięte włosy na trzy części i z każdą z nich zrobić coś innego? (Odczytaj Ezechiela 5:7-12). Jedną trzecią włosów Ezechiel spalił „w obrębie miasta”, aby pokazać, że niektórzy mieszkańcy Jerozolimy umrą w mieście. Kolejną część pociął mieczem „wokół miasta”, co oznaczało, że inni zginą poza miastem. Ostatnią część rozsypał na wietrze, co symbolizowało, że jeszcze inni zostaną rozproszeni po różnych krajach. Ale ‛będzie ich ścigał miecz’ — bez względu na to, gdzie zamieszkają, nie zaznają spokoju.

8. (a) Jaką nadzieję dawała prorocza scena odegrana przez Ezechiela? (b) W jaki sposób spełniła się ta zapowiedź?

⁸ Jednak w tej proroczej scenie pojawił się też promyk nadziei. Jehowa polecił Ezechielowi: „Zostaw trochę włosów i zawiń je sobie w ubranie” (Ezech. 5:3). Polecenie to wskazywało, że część Żydów rozproszonych wśród narodów przeżyje, a niektórzy z nich wrócą do Jerozolimy po 70-letniej niewoli w Babilonie (Ezech. 6:8, 9; 11:17). Czy ta zapowiedź się spełniła? Tak. Ze słów proroka Aggeusza zapisanych kilkanaście lat po zakończeniu niewoli wynika, że część rozproszonych Żydów rzeczywiście wróciła do Jerozolimy. Byli wśród nich „starsi ludzie, którzy widzieli poprzedni dom” — świątynię zbudowaną przez Salomona (Ezd. 3:12; Agg. 2:1-3). Zgodnie ze swoją obietnicą Jehowa dopilnował, żeby czyste wielbienie przetrwało. Więcej na temat tego odrodzenia przeczytamy w 9 rozdziale tej książki (Ezech. 11:17-20).

9, 10. Jakie nadchodzące wydarzenia przywodzą nam na myśl sceny odegrane przez Ezechiela?

⁹ Prorocze sceny odegrane przez Ezechiela przywodzą nam na myśl ważne wydarzenia, które według Słowa Bożego są przed nami. Zwróćmy uwagę na niektóre z nich. Podobnie jak to było w wypadku starożytnej Jerozolimy, Jehowa  sprawi, że siły polityczne zrobią coś absolutnie zaskakującego — zaatakują wszystkie organizacje religii fałszywej na ziemi (Obj. 17:16-18). Tak jak zagłada Jerozolimy była „niesłychanym nieszczęściem”, tak „wielki ucisk”, który zakończy się Armagedonem, będzie wydarzeniem, „jakiego jeszcze nie było” (Ezech. 5:9; 7:5; Mat. 24:21).

¹⁰ Z Biblii wynika, że poszczególni wyznawcy religii fałszywej nie zginą podczas przyszłej zagłady organizacji religijnych. Razem z innymi ludźmi będą w przerażeniu szukać schronienia (Zach. 13:4-6; Obj. 6:15-17). Ich sytuacja przypomina nam to, co stało się z mieszkańcami starożytnej Jerozolimy, którzy ocaleli z zagłady i zostali ‛rozsypani na wietrze’. Jak wspomnieliśmy w  akapicie 7, chociaż w tamtym momencie nie stracili życia, Jehowa ‛dobył miecza, żeby ich ścigał’ (Ezech. 5:2). Tak samo będzie z osobami, które przeżyją atak na religie — żadne miejsce, w którym będą próbowały się ukryć, nie zapewni im ochrony przed mieczem Jehowy. Zginą w Armagedonie razem ze wszystkimi innymi ludźmi porównanymi do kóz (Ezech. 7:4; Mat. 25:33, 41, 46; Obj. 19:15, 18).

11, 12. (a) Jak zrozumienie proroctwa dotyczącego oblężenia Jerozolimy wpływa na nasze nastawienie do głoszenia? (b) Co prawdopodobnie będziemy ogłaszać podczas wielkiego ucisku?

¹¹ Jak zrozumienie tego proroctwa wpływa na nasze nastawienie do głoszenia? Uświadamia nam, że właśnie teraz powinniśmy ze wszystkich sił pomagać ludziom zostać sługami Jehowy. Dlaczego? Czas na ‛pozyskiwanie uczniów wśród ludzi ze wszystkich narodów’ jest ograniczony (Mat. 28:19, 20; Ezech. 33:14-16). Kiedy zacznie się atak „rózgi” (sił politycznych) na religie, nie będziemy już głosić o wybawieniu (Ezech. 7:10). Jeśli chodzi o głoszenie dobrej nowiny, ‛zaniemówimy’ tak jak Ezechiel, który przez jakiś okres swojej służby był „niemy” — nie przekazywał żadnego orędzia od Boga (Ezech. 3:26, 27; 33:21, 22). To prawda, że po zagładzie religii fałszywej ludzie w pewnym sensie ‛będą domagać się wizji od proroka’, ale nie otrzymają żadnych wskazówek, które mogłyby im ocalić życie (Ezech. 7:26). Na okazanie posłuszeństwa i przyłączenie się do uczniów Chrystusa będzie za późno.

¹² Nie oznacza to jednak, że zupełnie przestaniemy głosić. Podczas wielkiego ucisku prawdopodobnie zaczniemy ogłaszać wyroki, które w Biblii porównano do plagi gradu. Będą one wyraźnie wskazywać, że nadchodzi koniec niegodziwego świata (Obj. 16:21).

13. Dlaczego Jehowa polecił Ezechielowi leżeć na lewym, a potem na prawym boku?

¹³ Ezechiel nie tylko przepowiedział, jak Jerozolima zostanie zniszczona, ale pokazał też, kiedy to się stanie. Jehowa polecił mu leżeć na lewym boku 390 dni, a na prawym — 40 dni. Każdy dzień był odpowiednikiem jednego roku (odczytaj Ezechiela 4:4-6; Liczb 14:34). Ta symboliczna scena, którą Ezechiel zapewne odgrywał przez kilka godzin każdego dnia, wskazywała na dokładny rok zniszczenia Jerozolimy. Wspomniane 390 lat „winy domu Izraela” najwyraźniej rozpoczęło się w 997 roku p.n.e., kiedy dwunastoplemienne królestwo zostało podzielone na dwie części (1 Król. 12:12-20). A 40 lat „winy Judy” najprawdopodobniej rozpoczęło się w 647 roku p.n.e. Wtedy Jeremiasz został powołany na proroka, żeby dobitnie ostrzegać królestwo judzkie przed nadchodzącą zagładą (Jer. 1:1, 2, 17-19;  19:3, 4). Oba okresy miały się zakończyć w 607 roku p.n.e. I właśnie w tym roku Jerozolima została zdobyta i zniszczona, dokładnie tak, jak zapowiedział Jehowa b.

14. (a) Jak prorok dowiódł wiary, że Jehowa zacznie działać w wyznaczonym czasie? (b) Co miało poprzedzić zagładę Jerozolimy?

¹⁴ Nie wiemy, czy w momencie otrzymania proroctwa o 390 i 40 dniach Ezechiel ustalił, w którym roku zostanie zniszczona Jerozolima. Ale wiemy, że w latach poprzedzających zagładę wielokrotnie ostrzegał Żydów przed nadchodzącym wyrokiem Jehowy. Ogłaszał: „Zbliża się wasz kres” (odczytaj Ezechiela 7:3, 5-10). Nie wątpił, że Jehowa zacznie działać dokładnie w wyznaczonym czasie (Izaj. 46:10). Przepowiadał też wydarzenia, które miały poprzedzić zniszczenie Jerozolimy: „Nadciągnie nieszczęście za nieszczęściem”. Wydarzenia te miały doprowadzić do upadku instytucji społecznych, religijnych i politycznych (Ezech. 7:11-13, 25-27).

15. Które proroctwa Ezechiela zaczęły się spełniać od 609 roku p.n.e.?

¹⁵ Kilka lat po tym, jak Ezechiel zapowiedział upadek Jerozolimy, jego proroctwa zaczęły się spełniać. W 609 roku p.n.e. prorok dowiedział się, że rozpoczęło się oblężenie miasta. Dźwięk trąby wzywał lud do obrony, ale tak jak zapowiedział Ezechiel, ‛nikt nie ruszył do bitwy’ (Ezech. 7:14). Mieszkańcy Jerozolimy nie zjednoczyli się w walce przeciwko Babilończykom. Być może niektórzy uważali, że ocali ich Jehowa. Zrobił tak wcześniej podczas inwazji asyryjskiej — posłał anioła, który zgładził większą część wrogiej armii (2 Król. 19:32). Ale tym razem tak się nie stało. Nie minęło wiele czasu i oblężone miasto przypominało ‛postawiony na ogniu kocioł’, a jego mieszkańcy byli uwięzieni jak „kawałki mięsa” w kotle (Ezech. 24:1-10). Po 18 koszmarnych miesiącach Jerozolima została obrócona w ruinę.

16. Jak możemy dowieść wiary, że Jehowa zacznie działać w wyznaczonym czasie?

¹⁶ Czego się uczymy z tej części proroctwa Ezechiela? Czy ma ona związek z głoszonym przez nas orędziem i z reakcją ludzi? Jehowa ustalił, kiedy zostanie zniszczona religia fałszywa, i tym razem też zacznie działać w wyznaczonym czasie (2 Piotra 3:9, 10; Obj. 7:1-3). Nie znamy dokładnej daty tego wydarzenia. Ale tak jak Ezechiel wywiązujemy się z otrzymanego od Boga zadania, żeby wielokrotnie ostrzegać ludzi: „Zbliża się wasz kres”. Dlaczego musimy powtarzać to ostrzeżenie? Z tych samych powodów,  co Ezechiel c. Kiedy ogłaszał wyrok, większość ludzi mu nie wierzyła (Ezech. 12:27, 28). Ale w późniejszym czasie wygnańcy, którzy mieli odpowiedni stan serca, wrócili do ojczyzny (Izaj. 49:8). Również dzisiaj wielu ludzi odrzuca myśl, że ten świat może się skończyć (2 Piotra 3:3, 4). Jednak dopóki jest na to czas, chcemy pomagać szczerym osobom znaleźć drogę, która prowadzi do życia (Mat. 7:13, 14; 2 Kor. 6:2).

17. Co będzie się działo podczas wielkiego ucisku?

¹⁷ Proroctwo Ezechiela przypomina nam też, że gdy rozpocznie się atak na religie, ich wyznawcy ‛nie ruszą do bitwy’ w ich obronie. Kiedy zorientują się, że ich wołanie o pomoc: „Panie, Panie” zostaje bez odpowiedzi, ‛opadną im ręce i będą drżeć’ (Ezech. 7:3, 14, 17, 18; Mat. 7:21-23). Co jeszcze zrobią? (Odczytaj Ezechiela 7:19-21). Jehowa mówi: „Swoje srebro rzucą na ulice”. Te słowa opisujące  mieszkańców starożytnej Jerozolimy dobitnie wskazują, co będzie się działo podczas wielkiego ucisku. Ludzie uświadomią sobie, że pieniądze nie uratują ich przed nadchodzącym nieszczęściem.

18. Czego możemy się nauczyć z Księgi Ezechiela o tym, jaka powinna być nasza hierarchia wartości?

¹⁸ Czy dostrzegasz, jaką lekcję zawiera ta część Księgi Ezechiela? Chodzi o odpowiednie priorytety. Pomyśl: Mieszkańcy Jerozolimy całkowicie zmienili swoją hierarchię wartości dopiero po tym, jak zrozumieli, że nadszedł kres ich miasta, że stracą życie i że rzeczy materialne ich nie uratują. Porzucili je i zaczęli ‛domagać się wizji od proroka’ — ale było już za późno (Ezech. 7:26). Natomiast my już teraz jesteśmy całkowicie przekonani, że zbliża się koniec tego niegodziwego świata. Wiara w obietnice Boże skłania nas do ustalenia odpowiedniej hierarchii wartości. Pilnie zabiegamy o skarby duchowe, które mają trwałą wartość i nigdy nie zostaną wyrzucone „na ulice” (odczytaj Mateusza 6:19-21, 24).

19. Jaki wpływ mają na nas omówione proroctwa Ezechiela?

¹⁹ Podsumowując, jakie praktyczne wnioski wyciągamy z proroctw Ezechiela o zagładzie Jerozolimy? Przypominają nam one, że czas na pomaganie innym, żeby zostali sługami Bożymi, jest ograniczony. Dlatego staramy się tym bardziej przykładać do tego zadania. Ogromnie się cieszymy, kiedy szczere osoby zaczynają wielbić naszego Ojca, Jehowę. Ale nawet tych, którzy się na to nie decydują, dalej ostrzegamy, tak jak Ezechiel Izraelitów: „Zbliża się wasz kres” (Ezech. 3:19, 21; 7:3). Jednocześnie jesteśmy zdecydowani ufać Jehowie i stawiać czyste wielbienie na pierwszym miejscu w życiu (Ps. 52:7, 8; Prz. 11:28; Mat. 6:33).