BEZ względu na to, czy mówisz do jednej osoby, czy do większej grupy, nie powinieneś zakładać, że inni będą zainteresowani tematem tylko dlatego, że ty jesteś nim zainteresowany. Możesz przekazywać ważne informacje, ale jeśli nie uwypuklisz ich praktycznej wartości, prawdopodobnie nie zdołasz na dłużej przykuć uwagi słuchaczy.

Odnosi się to nawet do zebranych w Sali Królestwa. Gdy przytaczasz przykład czy doświadczenie, których nigdy wcześniej nie słyszeli, zapewne uważnie śledzą twoje wywody. Gdy jednak poruszasz myśli dobrze znane, a zwłaszcza jeśli nie wnikasz w nie głębiej, obecni mogą się zupełnie wyłączyć. Musisz więc pomóc słuchaczom zrozumieć, dlaczego i pod jakim względem to, co mówisz, może im przynieść prawdziwą korzyść.

Biblia zachęca nas, byśmy myśleli praktycznie (Prz. 3:21). Jehowa za pośrednictwem Jana Chrzciciela nawoływał ludzi do zwrócenia się „ku praktycznej mądrości prawych” (Łuk. 1:17). Mądrość ta jest oparta na zdrowej bojaźni wobec Jehowy (Ps. 111:10). Tym, którzy ją cenią, pomaga lepiej sobie radzić już teraz oraz uchwycić się rzeczywistego życia — przyszłego życia wiecznego (1 Tym. 4:8; 6:19).

Co zrobić, by wystąpienie było praktyczne. Jeżeli twoje wystąpienie ma być praktyczne, musisz się głęboko zastanowić nie tylko nad materiałem, ale także nad tym, kto będzie cię słuchał. Nie myśl o swym audytorium jedynie jak o całości. Składa się przecież z poszczególnych osób i rodzin. Wśród nich znajdują się dzieci, młodzież, dorośli, starzy, nowo zainteresowani oraz tacy, którzy zaczęli służyć Jehowie dawno temu, może nawet zanim ty się urodziłeś. Jedni są dojrzali duchowo, a na innych wciąż silny wpływ wywierają pewne poglądy i zwyczaje tego świata. Zadaj więc sobie pytania: „Jakie korzyści słuchacze mogą odnieść z materiału, który zamierzam przedstawić? Jak pomóc im je dostrzec?” Możesz zadecydować, że głównie poświęcisz uwagę tylko jednej czy dwom z wymienionych grup. Ale nie zapominaj całkowicie o pozostałych.

 A co zrobisz, gdy wypadnie ci omówić jakąś podstawową naukę biblijną? Jak twoje wystąpienie może przynieść pożytek obecnym, którzy już w nią wierzą? Postaraj się umocnić ich przekonanie o jej prawdziwości. W jaki sposób? Przeanalizuj argumenty z Pisma Świętego popierające tę naukę. Mógłbyś też pogłębić docenianie dla niej, pokazując słuchaczom, jak harmonizuje z innymi prawdami biblijnymi oraz osobowością Jehowy. Posłuż się przykładami — najlepiej wziętymi z życia — by wskazać, jak zrozumienie tej nauki pomaga ludziom i jak wpływa na ich widoki na przyszłość.

Nie sądź, że użyteczność przekazywanych informacji wystarczy podkreślić w kilku krótkich uwagach pod koniec wystąpienia. Już na samym początku każdy słuchacz powinien pomyśleć: „To dotyczy mnie”. Praktyczną wartość tego, co mówisz, uwypuklaj potem w trakcie rozwijania wszystkich punktów głównych; uczyń to także w zakończeniu.

Kiedy wyjaśniasz słuchaczom, jak mogliby zastosować dany materiał, zawsze rób to w sposób zgodny z zasadami biblijnymi. Co to oznacza? Powinieneś przejawiać miłość i empatię (1 Piotra 3:8; 1 Jana 4:8). Oto przykład: chociaż w liście do chrześcijan w Tesalonice apostoł Paweł poruszył trudne sprawy, usilnie starał się podkreślać dobre strony tamtejszych współwyznawców i chwalić ich za postępy duchowe. Wyraził też przekonanie, że w kwestii, którą omawiał, zechcą postępować właściwie (1 Tes. 4:1-12). Jest to dla nas wspaniały wzór do naśladowania!

Czy twoje przemówienie ma zachęcić słuchaczy do udziału w dziele głoszenia i nauczania dobrej nowiny? W takim razie rozbudź w nich zapał i pomóż im docenić ten przywilej. Pamiętaj też, że nie wszyscy mogą uczestniczyć w tej działalności w jednakowym stopniu i że Biblia to uwzględnia (Mat. 13:23). Nie wywołuj w swych braciach poczucia winy. Zgodnie ze słowami z Listu do Hebrajczyków 10:24 mamy ‛pobudzać się do miłości i szlachetnych uczynków’. Jeżeli w myśl tego wersetu rzeczywiście rozniecamy w drugich miłość, to ich uczynki będą wypływać z właściwych pobudek. Nie wolno nam więc stawiać wszystkim takich samych wymagań. Jehowa oczekuje raczej, że będziemy zachęcać innych do „posłuszeństwa dzięki wierze” (Rzym. 16:26). Mając to na względzie, staramy się wzmacniać wiarę — zarówno swoją, jak i naszych braci.

 Pomóż innym dostrzec praktyczną wartość orędzia biblijnego. O podkreślaniu praktycznej wartości dobrej nowiny nie zapominaj również w trakcie dawania świadectwa. W tym celu musisz brać pod uwagę, czym żyją mieszkańcy twego terenu. Jak się tego dowiedzieć? Słuchaj wiadomości w radiu i telewizji. Przeglądaj pierwsze strony gazet. Staraj się też wciągać ludzi do rozmowy i wsłuchuj się w to, co mówią. Możesz się wtedy zorientować, że borykają się z poważnymi trudnościami, takimi jak utrata pracy, wysokie opłaty, choroba, śmierć krewnego, przestępczość, niesprawiedliwość ze strony władz, rozpad małżeństwa bądź kłopoty z dziećmi. Czy Biblia może pomóc w tych sprawach? Oczywiście!

Rozpoczynając rozmowę, zapewne wiesz, o czym chcesz mówić. Niekiedy jednak okazuje się, że domownika znacznie bardziej interesuje inna sprawa. Jeśli możesz, bez wahania podejmij ten temat, a jeśli nie — zaproponuj, że poszukasz potrzebnych informacji i przedstawisz je następnym razem. Rzecz jasna nie chcemy ‛mieszać się w to, co nas nie dotyczy’, ale chętnie pokazujemy drugim praktyczne rady z Pisma Świętego (2 Tes. 3:11). Największe wrażenie na naszych słuchaczach bez wątpienia zrobią właśnie te wskazówki biblijne, które mają związek z ich życiem.

Jeżeli ludzie nie dostrzegą, że poruszony przez nas temat dotyczy ich osobiście, mogą szybko nam przerwać. A nawet jeśli tego nie zrobią, nasze orędzie w żaden sposób na nich nie wpłynie. Gdy zaś wyraźnie podkreślimy jego praktyczną wartość, rozmowa z nami może się okazać punktem zwrotnym w ich życiu.

Również podczas studiów biblijnych nieustannie uwypuklaj praktyczną wartość omawianego materiału (Prz. 4:7). Pomagaj zainteresowanym w zrozumieniu biblijnych rad, zasad i przykładów, które wskazują, jak kroczyć drogami Jehowy. Podkreślaj płynące stąd korzyści (Izaj. 48:17, 18). Zachęci to studiujących do wprowadzenia w życiu niezbędnych zmian. Rozniecaj w nich miłość do Jehowy i pragnienie podobania Mu się, a wtedy do stosowania rad ze Słowa Bożego będzie ich pobudzać serce.