Rozdział 31

Zrywanie kłosów w sabat

WKRÓTCE potem Jezus z uczniami opuszcza Jeruzalem i wraca do Galilei. Jest wiosna i na polach stoją już łany zbóż. Uczniowie są głodni, zrywają więc kłosy, wycierają z nich ziarno i jedzą. Ale ponieważ jest sabat, zostaje to zauważone.

Przywódcy religijni w Jeruzalem dopiero co usiłowali zabić Jezusa za rzekome naruszanie sabatu. Teraz faryzeusze rzucają mu oskarżenie: „Oto uczniowie twoi czynią, czego nie wolno czynić w sabat”!

Faryzeusze twierdzą, jakoby zrywanie kłosów i rozcieranie ich w rękach, by zjeść ziarno, było równoznaczne z żęciem i młóceniem zboża. Ale wskutek ich drobiazgowości w ustalaniu, co jest pracą, przestrzeganie sabatu stało się uciążliwe, a przecież miał to być dzień radosny i budujący duchowo. Toteż Jezus odpiera ich zarzut przykładami biblijnymi, z których wynika, że Jehowa Bóg wcale nie chciał, by z tak przesadną dokładnością stosowano Jego prawo o sabacie.

Przypomina im, że gdy Dawid i jego współtowarzysze byli głodni, zatrzymali się koło przybytku i zjedli chleby pokładne. Zabrano je sprzed oblicza Jehowy i zastąpiono świeżymi, lecz zazwyczaj spożywali je wyłącznie kapłani. Tym razem z uwagi na okoliczności ani Dawid, ani jego ludzie nie zostali potępieni za swój uczynek.

Jezus przytacza kolejny argument: „Czy nie czytaliście w zakonie, że w sabat kapłani w świątyni naruszają sabat, a są bez winy?” Istotnie, nawet w dniu sabatu kapłani zabijali zwierzęta i wykonywali inne prace związane z przygotowywaniem ofiar. „Ale mówię wam”, ciągnie dalej Jezus, „że tutaj jest coś większego niż świątynia”.

Następnie upomina faryzeuszy: „Gdybyście byli zrozumieli, co to jest: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary, nie potępialibyście niewinnych”. Na koniec dodaje: „Albowiem Syn Człowieczy jest Panem sabatu”. Co ma na myśli? Swe tysiącletnie pokojowe panowanie w Królestwie.

Już od 6000 lat ludzkość cierpi w jarzmie niewoli, narzuconym przez Szatana Diabła, a wojny i stosowanie przemocy są na porządku dziennym. Natomiast pod rządami Chrystusa nastąpi wielki sabat, który będzie okresem odpoczynku od wszelkiego cierpienia i ucisku. Mateusza 12:1-8, Bw; Kapłańska 24:5-9; 1 Samuela 21:2-7, Bw; Liczb 28:9; Ozeasza 6:6.

▪ Jakie oskarżenie wysunięto przeciwko uczniom Jezusa? Jak Jezus na nie odpowiada?

▪ Jaki błąd Jezus wytyka faryzeuszom?

▪ W jakim sensie Jezus jest „Panem sabatu”?